Przeciwbólowa terapia TENS

Metoda skutecznego uśmierzania bólu i regeneracji nerwowo-mięśniowej za pomocą systemu EMS/TENS dostępna jest już w Centrum Fizykoterapii i Rehabilitacji w Manchesterze.

Terapia prądami TENS jest znana od dziesiątków lat. Wykorzystanie zjawiska blokowania bodźców bólowych w endorfin (naturalne substancje przeciwbólowe o działaniu podobnym do opiatów) spowodowało swoisty „boom” na leczenie przeciwbólowe za pomocą elektrostymulacji. Metoda standardowo stosowana na całym świecie jest w Polsce jeszcze mało znana. Z miesiąca na miesiąc wzrasta zainteresowanie zastosowaniem terapią TENS, zaś liczba sympatyków i entuzjastów lec

Centrum Fizykoterapii i Rehabilitacji - Podiatria i Ortopedia

zenia tą formą terapii wśród lekarzy jest coraz większa.

Jak każda metoda leczenia, TENS ma swoje ograniczenia. Zarówno osobnicze (rozrusznik serca, padaczka w wywiadzie, stosowanie w okolicach ran czy zmian skórnych), jak i sprzętowe (konieczny stymulator, odpowiednie elektrody). Mimo powyższych uwarunkowań, terapia TENS znalazła swoje stałe miejsce w leczeniu zespołów bólowych u osób z artretyzmem, w neuralgiach, po urazach czy nawet w terapii silnych bólów porodowych. Silne działanie przeciwbólowe i brak działań niepożądanych, występujących przy farmakoterapii powoduje, że kumulatywne stosowanie obydwu form terapii przeciwbólowej niesie możliwość synergii efektu, przy mniejszej ilości działań niepożądanych.

Terapia TENS i farmakoterapia są metodami uzupełniającymi się wzajemnie. Stosowanie obydwu metod jednocześnie pozwala na: Zmniejszenie dawek dobowych leków przeciwbólowych podawanych pacjentowi, poprzez wydłużenie czasu pomiędzy ich przyjmowaniem. Wydłużenie czasokresu kuracji lekami z grupy NLPZ nawet do kilku miesięcy, bez konieczności przerwy w terapii, co pozwala na uzyskanie remisji (czasowe cofnięcie się objawów choroby). Niesie większy komfort terapii, gdyż pozwala na zmniejszenie nasilenia występowania objawów niepożądanych, związanych farmakoterapią. Synergistyczny efekt przeciwbólowy obydwu metod zwiększa komfort życia pacjenta, umożliwiając mu często powrót do życia zawodowego bez ograniczeń. Zmniejszenie realnych kosztów terapii miesięcznej. Koszt terapii TENS jest niewspółmiernie niski w porównaniu z farmakoterapią i obejmuje koszt elektrod wielorazowych (kilkanaście funtów/miesiąc) i baterii (można stosować akumulatory). Terapię TENS można stosować bez żadnych ograniczeń w dowolnym momencie, pod nadzorem specjalisty, dozując rodzaj i siłę impulsu. Możliwość habituacji (zwiększenia progu działania terapeutycznego) przy terapii TENS występuje powoli i łatwo można temu przeciwdziałać poprzez zmianę typu impulsów. Reasumując, farmakoterapia i terapia TENS są synergistycznymi metodami terapii, uzupełniającymi się i wzmacniającymi efekt terapeutyczny nawzajem. Stosowanie obydwu metod pozwala na zmniejszenie ilości przyjmowanych leków, zmniejszenie kosztów terapii i uelastycznienie terapii przeciwbólowej. Szczególnie pacjenci z bólami przewlekłymi powinni stosować obydwie formy terapii, wzmacniając efekt terapeutyczny.

Czym jest elektrostymulacja TENS ?

Elektrostymulacja TENS jest sprawdzoną klinicznie, nieinwazyjną, niefarmalogiczną i skuteczną terapią przeciwbólową. Znajduje szerokie zastosowanie w uśmierzaniu zarówno bólu przewlekłego jak i ostrego. Zabiegi TENS wykonywane są dziś praktycznie w większości gabinetów do fizjoterapii, ale szczególną popularność metoda TENS zdobyła dzięki dostępności małych i przenośnych aparatów TENS, które mogą być stosowane indywidualnie przez pacjenta w warunkach domowych.

Czym jest ból?

Ból jest elementem naturalnego systemu ostrzegania przed działaniem niekorzystnym, na przykład dalszego zranienia. Jest więc niezbędny w procesie obrony przed działaniem czynników szkodliwych. Jednak długotrwale utrzymujący się ból, (często nazywany bólem przewlekłym), uprzednio zdiagnozowany, nie spełnia już swojej funkcji, stając się przyczyną cierpień. Można go zlikwidować metodami chirurgicznymi, farmakologicznymi lub elektrostymulacją, aby dalej cieszyć się życiem.

W jaki sposób leczy się ból przewlekły?

Jak już wspomniano, leczenie bólu przewlekłego może być prowadzone różnymi metodami. Ponieważ ból jest zawsze odczuwany subiektywnie przez każdy organizm, nie ma uniwersalnej metody leczenia. Wiele z tych zabiegów ma szkodliwe efekty uboczne. Leki w dłuższym czasie stosowania mogą powodować uzależnienie, a interwencja chirurgiczna zawsze niesie ryzyko powikłań. Stymulacja TENS oferuje unikatową metodę, alternatywną do innych metod łagodzenia bólu a co najważniejsze, jest najbliższą do naturalnych.

Czym jest TENS?

TENS (Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation), czyli przezskórna stymulacja nerwów, jest metodą wykorzystywaną przez elektrostymulatory wysyłające impulsy elektryczne o niskiej amplitudzie z elektrod przez skórę do nerwów obwodowych. Są to nerwy odpowiedzialne za czucie temperatury. Poprzez te nerwy sygnał elektryczny dociera do połączeń synaptycznych rdzenia kręgowego, gdzie działa dwojako: Jako sygnał blokujący impuls nerwowy niosący informację o bólu do mózgu, przez co mózg nie otrzymuje danych odnośnie miejsca i nasilenia bólu. Ten efekt jest wywoływane impulsami TENS o wysokiej częstotliwości. Blokowanie impulsów bólowych nie uszkadza struktury nerwów, lecz "oszukuje" mechanizm informowania o bólu. Mechanizm blokowania impulsów nerwowych niosących sygnał o bólu został przyjęty przez naukę w latach 60-tych XX wieku jako teoria bramek bólowych Melzacka i Walla. Włókna nerwowe typu C niosą sygnał z elektrostymulatora szybciej, niż włókna typu A, przez co sygnał ze stymulatora wygrywa w konkurencji o dostęp do podwzgórza. Jako inicjator powstawania naturalnych substancji przeciwbólowych – beta-endorfin, mających działanie przeciwbólowe równie silne, jak morfina (lub inne związki opiatowe). Ten mechanizm wywołują impulsy o niskiej częstotliwości lub krótkie uderzenia (ang. Burst). Jak widzimy, TENS nie leczy przyczyn bólu, ale znacznie zmniejsza jego odczuwanie i efekt analgetyczny utrzymuje się przez dłuższy czas. Podstawowe zalety stymulacji przeciwbólowej TENS:

• możliwość terapii w domu, dzięki łatwości aplikacji, tanim i skutecznym urządzeniom
• prosta obsługa
• skrócenie okresu rehabilitacji i ograniczenie komplikacji po urazach
• znaczne ograniczenia ilości przyjmowania leków (od 40 do 80%) i związanych z nimi działaniami ubocznymi
• skrócenie okresu powrotu do zdrowia po długotrwałym unieruchomieniu i operacjach oraz urazach.

Typy impulsów TENS:

• niskiej częstotliwości /1-2 Hz/
• wysokiej częstotliwości /50-200Hz/
• o krótkich impulsach /0,01-3ms/
• o długich impulsach /10-60ms/

TENS niskiej częstotliwości (APL-TENS / Acupuncture Like TENS / AL-TENS), to impulsy elektryczne stosowane w elektrostymulacji, które mają stosunkowo niską częstotliwość (niższą niż 10 Hz, a zazwyczaj 2 - 4 Hz) oraz dość duże natężenie - do 100 mA ( czasem jest ono graniczące z bólem). Czas trwania impulsu - 200 mikrosekund. Zabieg trwa około 25 minut. Amplituda impulsu jest modulowana. Prąd stosuje się o takich wartościach, aby nie wywoływać skurczów mięśni.Skurcze są niepożądane i świadczą o złym dobraniu parametrów impulsu. Stosuje się małe elektrody w miejscach typowych dla akupunktury. TENS wysokiej częstotliwości , czyli TENS konwencjonalny (C-TENS) charakteryzuje stosunkowo wysoka częstotliwość impulsu - pomiędzy 10 a 200 Hz oraz małe natężenie - od 25 do 30 mA. Czas trwania impulsu to 50 do 100 mikrosekund a czas trwania zabiegu jest dość zróżnicowany - od 30 do 90 minut. Elektrody są umieszczane nad obszarem bólowym, a jeśli to nie jest trudne lub niemożliwe, nakłada się je proksymalnie (bliżej rdzenia kręgowego) w stosunku do lokalizacji bólu, bezpośrednio nad nerwem zaopatrującym bolesną okolicę. W pierwszym okresie pacjent odczuwa delikatne mrowienie, po którym następuje działanie analgetyczne (nie powinny występować skurcze okolicznych mięśni). TENS uderzeniowy (BURST) – czyli uderzenia seriami impulsów. Jest to nowoczesna metoda, stosowana w najnowszych aparatach, polegająca najczęściej na aplikacji dwóch uderzeń po kilka impulsów. Najczęściej stosuje się częstotliwość impulsów 200 Hz. Jest bardziej tolerowany przez pacjentów, a działanie analgetyczne utrzymuje się aż do 4 godzin. Jest to rodzaj impulsów stosowany szczególnie w leczeniu bólu głębokiego i bólu przewlekłego. Z uwagi na opóźnione występowanie efektu analgetycznego, zaleca się zastosować pierwotnie klasyczny TENS, a następnie impulsy uderzeniowe. TENS krótki intensywny (Brief Intense lub HI-FI TENS). Jest to dość podobny do TENS wysokiej częstotliwości. Stosuje się tu częstotliwość impulsów 100 Hz, a czas ich trwania to 200 mikrosekund. Uwaga, natężenie jest tu najwyższe z tolerowanych przez człowieka i powoduje skurcz tężcowy oraz znieczulenie po około 15 minutach. TENS modulowany, to metoda, gdy jeden z parametrów (częstotliwość lub natężenie) jest modulowany. Ten sposób modulacji wywołuje wrażenie masażu. Czas trwania zabiegu wynosi zazwyczaj 15 minut. Metoda ta jest najczęściej wskazana w przeczulicy. Można ją zastosować, gdy TENS tradycyjny lub uderzeniowy nie przynosi pozytywnych efektów. Zmiana częstotliwości skutecznie zapobiega akomodacji, a efekt przeciwbólowy jest opóźniony i mniej intensywny w porównaniu z innymi rodzajami, ale osiągnięty efekt jest dość stabilny. Zaleca się ją stosować po TENS tradycyjnym.

Stosowanie TENS

Czy ta metoda jest bezpieczna? TAK. Chociaż myśl o impulsach elektrycznych, wysyłanych do organizmu może się wydawać pozornie przerażająca, tak naprawdę pacjent czuje wyłącznie lekkie mrowienie na skórze i co najwyżej lekkie wibracje mięśni wokół elektrod. Impulsy TENS posiadają małe natężenie i stymulują jedynie nerwy czuciowe na powierzchni skóry. W przeciwieństwie do wielu leków, prądy TENS nie mają znanych skutków ubocznych, co jest istotną zaletą TENS z punktu widzenia osób źle reagujących na farmakoterapię. W bardzo wyjątkowych wypadkach u niektórych osób mogą wystąpić lekkie reakcje alergiczne na żel przewodzący elektrod. Ograniczenia w stosowaniu, czyli kto nie może korzystać z TENS? Pomimo dużego bezpieczeństwa w stosowaniu metody, są tu pewne ograniczenia. Osoby z wszczepionym rozrusznikiem serca lub pacjentki w pierwszych dwóch trymestrach ciąży nie powinny używać urządzeń TENS (stymulacja okolicy brzucha jest przeciwwskazana w całym okresie ciąży, a tzw. TENS porodowy stosuje się wyłącznie na plecach i tylko w okresie okołoporodowym). Rozlane bóle trzewne, czy bóle o podłożu psychogennym są także przeciwwskazaniem do zastosowania tej terapii. Należy ostrożnie stosować TENS i wyłącznie ze wskazań lekarskich w:

• uszkodzeniach mięśnia sercowego i arytmii (unikać stymulacji przez klatkę piersiową)
• chorobach psychicznych i stanach emocjonalnych
• padaczce (unikać stymulacji przez skórę głowy i szyi)
• unikać stymulacji okolicy zatoki szyjnej (może spowodować hipotonię - obniżenie ciśnienia krwi)

Należy zachować ostrożność przy aplikacji elektrod: Bóle stawów i mięśni

• na okolice oczu
• powierzchnie błon śluzowych
• ubytki skórne
• w okolicach szyi - gardła i krtani
• u dzieci
• nie należy wykonywać zabiegów w pobliżu oddziaływania mikrofal i fal krótkich - mogą spowodować zakłócenia urządzenia. Należy poradzić się lekarza, czy tego typu elektroterapia jest odpowiednia dla Ciebie.

Czy TENS jest odpowiedni dla mnie?

To zależy od specyfiki problemów, jakie dotykają organizmu. Poniżej podano typowe wskazania do stosowania elektrostymulacji TENS:

• Bóle odcinka szyjnego kręgosłupa
• Bóle pooperacyjne
• Bóle po amputacjach
• Bóle przewlekłe mięśni i stawów
• Bóle fantomowe
• Zapalenie ścięgien
• Półpasiec
• Bóle w kręczu szyi
• Bóle po złamaniach
• Bóle w zespole łokcia tenisisty i przy zespole cieśni nadgarstka
• Inne bóle o charakterze neurogennym (uderzenia TENS lub impulsy wysokiej częstotliwości)
• Bóle naczyniowe (szczególnie w zespole Buergera)
• Bóle menstruacyjne
• Bólach zębów (szczególnie przy powikłaniach po ekstrakcji)
• Lumbago
• Bóle przy chorobie Reymonda
• Bóle kręgosłupa
• Bóle przy porażeniach połowiczych
• Bóle reumatyczne, artretyzm
• Bóle porodowe (I faza porodu - przykręgosłupowo na poziomie Th10-L1, II faza porodu od S2-S4, stosując TENS w I fazie porodu można skrócić czas trwania porodu)

UWAGA: Reakcja organizmu na prądy TENS może być zróżnicowana u różnych osób, co wynika z różnej wrażliwości na impulsy elektryczne. Oznacza to, że skuteczność TENS u niektórych osób może być mniejsza. Zależy to również oczywiście od innych czynników, jak właściwy dobór parametrów impulsów, czy sposób ułożenia elektrod. U osób mniej wrażliwych na prądy TENS na danym obszarze stosowania, może się okazać, że bardziej skuteczny okaże się inny rodzaj elektrostymulacji, jakim są prądy interferencyjne, które tworzą bodźce pobudzające w głębszych warstwach tkanek (tzw. głęboki TENS, chociaż zastosowanie prądów interferencyjnych wykracza poza działanie typowo przeciwbólowe). Przy bardziej zaawansowanych terapiach przeciwbólowych zaleca się stosowanie metod mieszanych, np. TENS, prądy interferencyjne, czy też mikroprądy. W typowych sytuacjach, metoda TENS wykazuje jednak najlepsze działanie przeciwbólowe. Konczyny Dolne PPMCR Ułożenie elektrod Elektrody mogą być rozmieszczone :

• lokalne (w okolicy występowania bólu)
• przykręgosłupowe
• określone punkty (akupunkturowe lub motoryczne mięśni i nerwów)

Do wykonania zabiegu TENS potrzebne są przynajmniej 2 elektrody (jeden kanał), które tworzą zamknięty obwód elektryczny. Większość aparatów TENS posiada dwa kanały (4 elektrody) co pozwala na stymulację dwóch różnych obszarów lub jednego obszaru, ale w sposób dający większą pewność właściwego pobudzenia. Czas trwania:

• TENS tradycyjny - 30-90 min 4 x dziennie
• TENS niskiej częstotliwości, uderzeniowy - maksymalnie przez 45 min 2 x dziennie lub zamiennie przez 30 min 4 x dziennie
• TENS wysokiej częstotliwości – przez 15-20 min 2 x dziennie

Elektrody stosowane w TENS:

• samoprzylepne - najbardziej zalecane
• kauczukowe/silikonowe,
• wykonane indywidualnie

Z uwagi na niewielkie natężenia prądu przy TENS, można stosować elektrody o małych rozmiarach. Z drugiej strony zbyt małe rozmiary zmniejszają obszar oddziaływania stymulacji.

Dobór impulsów – parametry zmienne Efektywność TENS zależy nie tylko od właściwej charakterystyki impulsów elektrycznych, jako bodźca oddziałującego na nerwy czuciowe, ale zależy również od okresowego różnicowania bodźca poprzez zmianę określonych parametrów impulsów. Do podstawowych parametrów prądów TENS można zaliczyć:

• częstotliwość: do 200Hz
• szerokość impulsu: 50-250 mikrosekund
• amplituda
• modulacje - równoczesna zmiana wszystkich powyższych parametrów, w tym tzw. uderzenia (burst).

Czy urządzenia TENS są łatwe do stosowania? TAK. Urządzenia TENS są wielkości telefonu komórkowego i są niemal tak samo łatwe w obsłudze. Lekarz zazwyczaj informuje pacjenta na temat korzystania z urządzenia TENS i sposobu stosowania oraz rozmieszczenia elektrod. Również w instrukcji obsługi aparatów TENS znajdują się zazwyczaj protokoły zabiegowe dla wybranych dolegliwości bólowych. Niektóre programy można modyfikować lub ustawić indywidualnie wg własnych potrzeb. W niektórych przypadkach pewne trudności może sprawić założenie elektrod, np. w okolicach krzyża, szczególnie wtedy, gdy wszelkie pochylenia i skręty tułowia potęgują ból. W takich sytuacjach warto zastosować specjalny pas lędźwiowy do elektrostymulacji, który nie tylko ułatwi umiejscowienie elektrod we właściwym miejscu, ale również usztywni kręgosłup. Jak długo będę mógł/mogła używać urządzenia TENS? Można stosować je nawet latami. Należy jednak pamiętać, że po jakimś czasie organizm przyzwyczaja nerwy czuciowe do bodźca stymulującego (habituacja), co osłabia skuteczność długotrwałej terapii. Z tego względu istotne jest stałe różnicowanie bodźca poprzez zmianę parametrów stymulacji. Można tego dokonać poprzez wybór innego programu dostępnego w urządzeniu lub poprzez ręczną zmianę wybranych parametrów (w zależności od modelu). Procesy gojenia Można się spotkać również z terapią, opartą o prądy TENS przyspieszające gojenie się ran, np. przy zmianach otwartych w cukrzycy. Efektywność TENS w tych zastosowaniach jest jednak niewielka. Lecznicze działanie prądów w procesach regeneracyjnych dużo lepiej sprawdza się w przypadku stymulacji mikroprądami lub prądami wysokonapięciowymi.

Centrum Rehabilitacji i Fizykoterapii Polskiej Przychodni w Manchesterze na Eccles Rejestracja Cynna 7 dni w tygodniu. Telefon 0161 707 1983, 0844 209 2149, 07955 280 690

 

Paramater ASO

ASO to skrót od badania o nazwie odczyn antystreptolizynowy. Jest to badanie zlecane przede wszystkim w celu stwierdzenia, czy dana osoba przebyła w niedawnym czasie zakażenie wywołane przez paciorkowce grupy A (np. Streptococcus pyogenes). W większości przypadków zakażenia paciorkowcem (np. w postaci anginy, róży, szkarlatyny itd.) są rozpoznawane na podstawie objawów klinicznych i leczone antybiotykami. Zdarzają się jednak przypadki, gdy zakażenie paciorkowcem nie powoduje żadnych objawów i może się samoograniczać bez leczenia. Niezależnie od tego, czy zakażenie paciorkowcem przebiegało w postaci objawowej, czy też nie, prowadzić może do rozwoju groźnych powikłań, jak np. gorączka reumatyczna lub ostre popaciorkowcowe zapalenie nerek. Badanie ASO jest wskazane głównie u osób z objawami sugerującymi rozwój wyżej wymienionych powikłań, w celu potwierdzenia ich popaciorkowcowej etiologii i różnicowania z innymi chorobami nerek, serca czy OUN, które mogą objawiać się w podobny sposób.

1. Charakterystyka odczynu antystreptolizynowego (ASO) Badanie ASO to poszukiwanie i oznaczanie we krwi chorego przeciwciał produkowanych przez jego układ odpornościowy w odpowiedzi na dostanie się do organizmu paciorkowców. Przeciwciała te, jak sama nazwa wskazuje, skierowane są przeciwko pozakomórkowemu antygenowi paciorkowca - streptolizynie O. Substancja ta, to enzym wytwarzany przez paciorkowce. Streptolizyna odpowiada za zdolność paciorkowców do hemolizy, czyli do niszczenia krwinek czerwonych, znajdujących się w pożywce, na której hoduje się te bakterie. Pożywka ta zawiera agar z krwinkami barana i ma kolor czerwony. Gdy posieje się na niej paciorkowce, niszczą one krwinki baranie, co prowadzi do zmiany barwy podłoża, na zieloną - w przypadku paciorkowców α-hemolizujących lub całkowicie przezroczystą - w przypadku groźniejszych i odpowiedzialnych za większość chorób paciorkowców β-hemolizujących. Streptolizyna O jest substancją immunogenną, tzn. ma zdolność pobudzania układu immunologicznego do produkcji przeciwciał przeciw niej. To właśnie miano tych przeciwciał oznaczane jest w badaniu ASO i wykorzystywane jako wskaźnik świeżego lub przebytego zakażenia tymi bakteriami. 2. Normy dla ASO oraz znaczenie podwyższonych wartości ASO Prawidłowy poziom ASO we krwi wynosi od 10 do 200 IU/ml. Za podwyższone wartości uznaje się poziomy ASO przekraczające 250 IU/ml u dorosłych oraz 333 UI/ ml u dzieci powyżej 5 lat. Badanie poziomu ASO zalecane jest głównie u osób, u których występują objawy sugerujące rozwój groźnych powikłań zakażenia paciorkowcami. Należą do nich: gorączka reumatyczna, która, oprócz gorączki, charakteryzuje się zapaleniem serca, zapaleniem stawów oraz objawami neurologicznymi w postaci pląsawicy (zmiany w stawach są zazwyczaj odwracalne, natomiast choroba może pozostawiać po sobie trwałe uszkodzenia zastawek serca, czyli prowadzić do rozwoju nabytej wady serca); ostre paciorkowcowe zapalenie kłębuszków nerkowych, będące zazwyczaj następstwem zakażeń skóry lub gardła przez paciorkowce i objawiające się obrzękami, zwłaszcza na twarzy, rozwojem nadciśnienia tętniczego oraz oddawaniem ciemnego moczu z powodu zawartości w nim krwinek czerwonych (tzw. hematuria). Pomiar miana przeciwciał antystreptolizynowych w tym przypadku pomaga zdiagnozować powyższe powikłania, zaklasyfikować je jako popaciorkowcowe, zróżnicować od innych, podobnie przebiegających schorzeń i wprowadzić odpowiednie leczenie. Przeciwciała ASO produkowane są zazwyczaj w okresie od tygodnia do miesiąca, od wystąpienia zakażenia paciorkowcem. Szczytowy poziom ASO pojawia się w ok. 4 do 6 tygodni od zakażenia, po czym następuje jego spadek. Badanie poziomu ASO zazwyczaj przeprowadza się kilkakrotnie, w celu obserwacji ewolucji miana przeciwciał w czasie. Jeżeli w kolejnych badaniach poziom przeciwciał antystreptolizynowych narasta, jest to pewne potwierdzenie przebycia zakażenia paciorkowcem β-hemolizującym grupy A. Zmiany poziomu ASO w czasie mogą też służyć monitorowaniu skuteczności leczenia zakażenia paciorkowcem. Należy pamiętać, że na podstawie zbadania poziomu ASO nie można przewidzieć, czy wystąpią powikłania po infekcji paciorkowcem, czy też nie, a także określić rodzaju i stopnia nasilenia choroby.

Dermatolog w Manchesterze

Już w niedzielę 19 lutego, lekarz dermatolog, pediatra oraz specjalista z zakresu medycyny estetycznej, botoksu oraz krio-terapii MD lek.med. dr Anna Sztuczka - Smrek

Więcej informacji na temat oferowanych przez Panią doktor usług znajdziecie Państwo na naszej stronie internetowej Zabiegi skóry dla osób starszych A informacja na temat kwalifikacji lekarskich pani doktor zamieszczone są w sekcji poświęconej naszym specjalistom. Zapraszamy serdecznie

Rejestracja czynna od 8:00 do 22:00 codziennie

tel. 0844 209 2149 tel. 0161 707 1983 mob. 07955 280 690

Problemy ginekologiczne

Jeżeli potrzebujesz konsultacji lekarskiej, ginekologiczno - położniczej, masz zatrzymany okres, plamienia, jest po porodzie albo potrzebujesz diagnostyki zarówno laboratoryjnej jak również i skanu USG, nasi lekarze są do twojej dyspozycji.

Badania lekarskie dla pacjentów

Ginekolodzy i położnicy zajmujący się prowadzeniem ciąży, diagnostyką oraz leczeniem wraz ze skierowaniem na operacje są dostępni w Polskiej Prywatnej przychodni w Manchesterze na Eccles.

Rejestracja do tych specjalistów jest czynna 7 dni w tygodniu od 8:00 do 22:00 pod numerami telefonów 07955 280 690, 0161 707 1983, 0844 209 2149 Usługi oferowane przez naszych lekarzy i laboratorium to między innymi Antykoncepcja Rodzaje antykoncepcji Wkładki antykoncepcjacyjne Założenie wkładki antykoncepcyjnej następuję po uprzednim zakwalifikowaniu pacjentki, tj. po zebraniu wywiadu, badaniu ginekologicznym i po otrzymaniu prawidłowego wyniku cytologii (grupa I lub II). Przed założeniem wkładki muszą być wyleczone stany zapalne oraz nadżerki. Rodzaje wkładek antykoncepcyjnych (spiral wewnątrzmacicznych): 5-letnie i 3-letnie Mirena – wkładka antykoncepcyjna zawierająca hormon, aktywny przez okres 5 lat. Hormon ten działa lokalnie, co sprawia, że nie występują objawy uboczne właściwe dla hormonalnych doustnych środków antykoncepcyjnych. Mirena polecana jest zwłaszcza dla pacjentek nie mogących stosować doustnych tabletek antykoncepcyjnych. Zaletami tej wkładki są: wysoka skuteczność antykoncepcyjna oraz znaczne ograniczenie bólów i obfitych krwawień miesiączkowych. Mirenę można nabyć w aptece, na podstawie recepty Doustne tabletki hormonalne Dobranie odpowiedniej antykoncepcji doustnej poprzedzane jest rozmową z pacjentką o jej potrzebach w sferze antykoncepcji. Pacjentka badana jest ginekologicznie, wykonuje się badanie piersi, cytologię, badania hormonalne, oraz wywiad w kierunku: chorób wątroby, zaburzeń układu krzepnięcia, stanów zapalnych w organizmie oraz zaburzeń gospodarki tłuszczowej. Przy stałym stosowaniu antykoncepcji doustnej raz do roku należy pobrać krew na następujące badania: morfologię, OB, transaminazy, fosfatazę alkaliczną, bilirubinę, cukier, lipidogram, APTT, PT Nuva Ring Kółeczko plastikowe, umieszczane bezpośrednio w pochwie, uwalniające stopniowo hormony wchłaniane przez śluzówkę pochwy. Wskazane szczególnie dla kobiet wymagających oszczędzania wątroby, jak również dla tych pań, które mają kłopoty z pamiętaniem o codziennym przyjmowaniu tabletek antykoncepcyjnych. Kółeczko wymienia się po trzech tygodniach. Plastry Evra System transdermalny, tzn. hormony z plastra wchłaniają się przez skórę, omijając układ pokarmowy. Wskazany szczególnie dla kobiet wymagających oszczędzania wątroby. Plaster nakleja się na skórę raz na tydzień, przez okres trzech tygodni. Depot - Provera - zastrzyki antykoncepcyjne co 3 miesiące Jest to bardzo dobra, wygodna forma antykoncepcji u pań, które nie lubią pamiętać o codziennym braniu tabletek i nie boją się zastrzyków. Należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że w przypadku wystąpienia objawów ubocznych spowodowanych lekiem, nie ma możliwości pozbycia się go z organizmu przez okres najbliższych 3 miesięcy. UWAGA! Proszę pamiętać, że żadna z dostępnych form antykoncepcji nie daje 100% pewności, dlatego w przypadku braku miesiączki, zalecana jest kontrola u lekarza ginekologa. Profilaktyka nowotworowa W ramach profilaktyki nowotworowej oferujemy: Profilaktyczne badanie ginekologiczne + USG przezpochwowe - przynajmniej raz do roku, pozwala na wykrycie nieprawidłowych zmian w obrębie narządu rodnego kobiet, a w przypadku chorób nowotworowych – wykrycie wczesnego stadium choroby

• Palpacyjne badanie piersi – w ramach każdej wizyty profilaktycznej
• Cytologię - przynajmniej raz do roku
• Cytologię na podłożu płynnym LBC - daje większe możliwości diagnostyczne niż zwykła cytologia
• Wymaz w kierunku wirusa HPV
• Szczepienie przeciwko wirusowi HPV - szczepionki Silgard i Cervarix
• USG piersi (wykonywane tylko w Klinice Renesansowej)
• Wymaz w kierunku BRCA I (wykonywany tylko w Klinice Renesansowej)

W ramach profilaktyki raka piersi, każda kobieta powinna wykonać USG piersi - raz do roku BRCA1 USG piersi można wykonać w każdej chwili gdy coś niepokoi, natomiast planowe badania najlepiej wykonać tuż po miesiączce. W przypadku stwierdzenia zmian w sutkach (guzki), lekarz zleca biopsję cienkoigłową (BACC) pod kontrolą USG, wraz z badaniem cytologicznym BACC pobranego materiału. BRCA1 - badanie polegające na analizie 5 mutacji genu BRCA1, najczęstszych w populacji polskiej. Zalecane paniom, u których w najbliższej rodzinie w linii żeńskiej występował rak piersi, np. u matki, babci lub cioci. Badanie polega na pobraniu wymazu z policzka W ramach profilaktyki raka szyjki macicy, każda kobieta powinna wykonać

• cytologię lub cytologię cienkowarstwową (LBC) - raz do roku
• wymaz w kierunku HPV
• szczepienia przeciwko HPV

Cytologia Badanie wykonuje się w dowolnych dniu cyklu, z wykluczeniem okresu miesiączki. Przy pomocy specjalnej szczoteczki z tarczy szyjki macicy pobierane są złuszczone komórki na szkiełko cytologiczne. Oceny komórek przy użyciu mikroskopu dokonuje lekarz cytolog. Cytologia cienkowarstwowa (LBC) daje większe możliwości diagnostyczne niż zwykła cytologia, ponieważ pozwala na uzyskanie do analizy większej ilości i lepszej jakości komórek. Tym samym poprawia jakość i wiarygodność wyniku cytologicznego. Wymaz w kierunku HPV – badanie umożliwia wykrycie i identyfikację 18 wirusów HPV, w tym wysokiego ryzyka (HPV 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 68) oraz niskiego ryzyka (HPV 6, 11, 42, 43, 44) Szczepienia przeciwko wirusowi HPV

• przeciw wirusowi HPV typ. 16 i 18 oraz 6 i 11
• przeciw wirusowi HPV typ. 16 i 18

Wirus HPV (wirus brodawczaka ludzkiego) jako przyczyna raka szyjki macicy Wirusem HPV mogą ulec zakażeniu zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Jednak, jak udowodniły badania naukowe, wirus HPV jest główną przyczyną rozwoju raka szyjki macicy. Praktycznie nie dochodzi do zachorowania na raka szyjki macicy bez poprzedzającej infekcji HPV. Główną drogą nabywania zakażeń HPV są kontakty seksualne: wczesne rozpoczęcie współżycia seksualnego, duża liczba partnerów, seks bez prezerwatywy. Możliwe jest także zakażenie się wirusem HPV na drodze poza seksualnej, przez przedmioty codziennego użytku, myjki, ręczniki, toaletę. Dodatkowe czynniki sprzyjające, to niedostatki higieny intymnej, długotrwała antykoncepcja hormonalna, palenie tytoniu, duża liczba przebytych porodów. Istnieje ponad 100 typów wirusa HPV, wśród których typy 16, 18, 31 i 45 są najgroźniejsze i mogą prowadzić do rozwoju raka szyjki macicy lub innych nowotworów narządów moczowo-płciowych. Wirusy typ 16 i 18 są odpowiedzialne za około 70% przypadków raka szyjki macicy. Wirus HPV jako przyczyna powstawania brodawek, tzw. kłykcin kończystych Często spotykane są wirusy HPV niskiego ryzyka, przede wszystkim typ 6 i 11, odpowiedzialne za powstanie brodawek – narośli na narządach moczowo-płciowych. Zakażeniem wirusem HPV typ 6 i 11 mogą ulec nie tylko osoby dorosłe kobiety i mężczyźni, ale również noworodki – w trakcie porodu siłami natury. Dodatni wynik HPV u kobiety ciężarnej jest wskazaniem do cięcia cesarskiego, ponieważ zakażenie noworodka może spowodować rozwój u niego tzw. zespołu RRP – nawracającej brodawczakowości układu oddechowego (łagodne zmiany powodujące chrypkę, a w niektórych sytuacjach trudności w oddychaniu). Jak leczyć kłykciny kończyste? W zależności od wielkości, umiejscowienia zmian oferujemy kilka opcji leczenia, są to: kriokoagulacja - wymrażanie zmian lub preparaty do stosowania miejscowego. Jak rozpoznać zakażenie wirusem HPV? Pierwszym etapem jest cytologia. Celem badania cytologicznego jest wykrycie wczesnych stadiów poprzedzających bezpośrednio rozwój raka szyjki macicy u kobiet nie zgłaszających na ogół żadnych dolegliwości. Jednak proszę pamiętać, że cytologia jest badaniem przesiewowym i może ale nie musi wskazywać na istnienie infekcji wirusowej. Natura tych zmian jest podstępna. Rozwijający się stan przedrakowy (wywołana zakażeniem HPV dysplazja szyjki macicy), a nawet wczesna przedinwazyjne postaci raka nie dają najczęściej objawów zmuszających kobiety do wizyty w poradni ginekologicznej. Okresowe badania cytologiczne i powtarzane regularnie co rok, pozwalają mieć dużą pewność, że stan zagrożenia rakiem nie zostanie pominięty, zaś wykryty – może być skutecznie usunięty. Stałe zwiększanie dostępności badania cytologicznego przyniosło na przestrzeni kilkudziesięciu lat zmniejszenie umieralności powodowanej rakiem szyjki macicy o ponad 40% – większość przypadków raka szyjki macicy rozwija się u kobiet, które nigdy nie wykonywały cytologii. Dla wielu kobiet tych kilka minut spędzonych w gabinecie ginekologicznym raz do roku może oznaczać uratowanie życia. Drugim ważnym badaniem w diagnostyce chorób szyjki macicy jest wykonanie testu na wirusa HPV. Test ma pewne ograniczenia, ponieważ spośród 100 typów wirusów HPV, wykrywa jedynie 18 typów najczęściej występujących, w tym typy najbardziej niebezpieczne. USG Zakres usług USG

• Kontrolne badania USG przezpochwowe, tzw transvaginalne
• Diagnostyka zatrzymania miesiączki
• Diagnostyka owulacji (jajeczkowania)
• Diagnostyka wczesnej ciąży
• Ocena rozwoju ciąży, w tym tzw. USG genetyczne
• Diagnostyka mięśniaków, torbieli, polipów, guzów
• Diagnostyka przerostów śluzówki jamy macicy
• Kontrola prawidłowego położenia spirali

Przygotowanie do badań USG narządu rodnego oraz ciąży do 16 tygodnia Wymagana jest jedynie w dniu badania dieta niewzdymająca, tj. nie spożywanie pokarmów i napojów pobudzających jelita i fermentujących: kawy, mleka, jogurtów, soków, kompotów, kapusty, surówek, itp. Nie należy też na 6 godzin przed badaniem spożywać dużego posiłku, np. obiadu. Przed USG przezbrzusznym należy na 2 godziny powstrzymać się przed oddawaniem moczu, oraz wypić ok. 1 l. wody niegazowanej. Przed USG przezpochwowym należy oddać mocz przed badaniem. USG ciąży powyżej 16 tygodnia nie wymaga przygotowania. Badania laboratoryjne do/w ciąży Czy jestem płodna? Jakie badania muszę zrobić? Jeżeli masz wątpliwości, zrób następujący zestaw badań hormonalnych i udaj się z nim do ginekologa po poradę: FSH, estradiol, progesteron, prolaktyna. Pobranie krwi wskazane między 21 a 25 dniem cyklu. Nie trzeba być na czczo. Chcę zajść w ciążę! Jakie badania muszę zrobić? Badania „przed”: grupa krwi, morfologia, różyczka IgM i IgG (nie robimy, jeżeli różyczka była przechorowana lub wykonano szczepienie), toksoplazmoza IgM i IgG, HSV IgM i IgG (wirus opryszczki), CMV IgM i IgG (cytomegalowirus), TSH, GBS (paciorkowiec – wymaz z pochwy), WR, HIV, HBS. Z tymi badaniami można zgłosić się do lekarza ginekologa. Zaszłam w ciążę! Jakie badania muszę zrobić? Muszę zrobić następujące badania: grupa krwi, morfologia, WR, glukoza na czczo, glukoza 1 godz. po obciążeniu 50g glukozy, różyczka IgM i IgG (nie robimy, jeżeli różyczka była przechorowana lub wykonano szczepienie), toksoplazmoza IgM i IgG, HIV, mocz badanie ogólne. Z tymi badaniami należy zgłosić się do lekarza ginekologa.

Nasza klinika Ginekologiczno-Położnicza rejestruje pacjentów przez 7 dni w tygodniu.

W razie pytań prosimy o kontakt pod numerami 0161 707 1983, 07955 280 690 lub 0844 209 2149

Ginekologia, Położnictwo

Brak witaminy D powoduje raka piersi

Rak piersi to bezlitosna choroba, która zabija ponad 450.000 kobiet każdego roku na całym świecie.

Praktycznie wszystkie najnowsze nauki i badania na ten temat pokazują, że niedobór witaminy D może być głównym czynnikiem sprawczym w rozwoju raka piersi.

Powodem tego jest, podobnie jak wiele innych komórek w organizmie, komórki tkanki piersi mają specjalne receptory powierzchniowe, które są przeznaczone do wchłaniania witaminy D. Gdy ten pro-hormon przyłącza się do tych receptorów, to w istocie zobowiązuje komórki piersi do odpowiedniego zachowywania się, w tym, dzielenia i replikowania w zdrowy sposób. I odwrotnie, to samo mechanistyczne działanie uważane jest za pomoc i ochronę piersi przed mutacjami komórek złośliwych. "Istnieją receptory witaminy D w tkance piersi, i witamina D może wiązać się z tymi receptorami." wyjaśnia Vitamin D Council, organizacja non-profit działająca w Kalifornii w celu informowania opinii publicznej na temat witaminy D, jej właściwości i ekspozycji na zdrowie. Najbardziej skutecznym lekiem na raka piersi jest to, aby uniknąć rozwijania w pierwszej kolejności czegoś, co można osiągnąć poprzez konsekwentnie utrzymywanie wysokiego stężenia witaminy D. Coraz więcej dowodów wskazuje, że jest związek między witaminą D a ryzykiem raka piersi, co oznacza, że im wyższy poziom witaminy D tym mniejsze ryzyko zachorowania na raka piersi. Metaanaliza 14 różnych badań, które zostały niedawno opublikowane w czasopiśmie Tumor Biology, na przykład zaobserwowano spójne zależności między witaminą D a ryzykiem raka piersi. Na podstawie danych obejmujących ponad 9000 pacjentów chorych na raka piersi i ponad 16.000 kontroli, naukowcy odkryli, że dla każdego kolejnego wzrostu w surowicy krwi witaminy D, ryzyko raka piersi u kobiety zmniejsza się o znaczny procent. Dla tych kobiet, które już mają raka piersi lub u których wcześniej zdiagnozowano raka piersi, literatura naukowa pisze, że witamina D jest dla nich dobra. „W przeglądzie wielu badań, naukowcy odkryli, że u kobiet z rakiem piersi, które miały niski poziom witaminy D, wystąpiło ponad dwukrotne ryzyko nawrotu raka, i prawie dwukrotnie ryzyko zgonu w porównaniu do kobiet z wysokim poziomem witaminy D.” – dodaje Vitamin D Council.

Jeżeli chcesz wykonać USG piersi lub wykonać badania związane z oceną ryzyka raka możesz umówić się na wizytę z jednym z naszych lekarzy specjalistów zajmujących się diagnostyką w Polskiej Prywatnej Przychodni Lekarskiej w Manchesterze na Eccles.

Nasze linie telefoniczne są dostępne 7 dni w tygodniu od 8:00 do 22:00 pod numerami telefonów: 0161 707 1983, 07955 280 690 lub 0844 209 2149

Źródło: biomedical.pl Wpis: Pracownia USG piersi - PPMCR - Polska Klinika Manchester

Przyjęcia lekarzy po Nowym Roku

Witamy serdecznie Państwa pierwszym wpisem po Nowym Roku.

Również w związku z rozpoczęciem się Nowego Roku 2014 pragniemy złożyć Państwu najserdeczniejsze życzenia aby ten Nowy Rok był lepszy o poprzedniego, owocny i radosny. Wszelkiej pomyślności!

W tej chwili już wszyscy nasi lekarze wrócili z urlopów, wizyt w ojczyźnie i są do państwa dyspozycji. Najbliższy weekend do dostępność lekarzy: - stomatologa - ginekologa - laryngologa - pediatry - internisty (specjalisty medycyny wewnętrznej) - lekarza rodzinnego (ogólnego) - chirurga oraz specjalistów - dietetyka - trenera osobistego - rehabilitanta - masażysty pracowni - EKG - USG - laboratorium badań - Rezonansu Magnetycznego Dodatkowo dostępne są również usługi w postaci badań dla kierowców DVLA, USG piersi, tarczycy, brzucha, nerek Jeżeli potrzebujesz pomocy lekarskiej, twoi znajomi lub bliscy, lub chcesz wykonać rutynowe sprawdzenie stanu zdrowia, zapraszamy serdecznie do korzystania z naszych usług. Być może dla niektórych z Państwa będzie to spełnienia noworocznych postanowień?

Rejestracja naszej przychodni jest do Państwa dyspozycji przez 7 dni w tygodniu od 8:00 do 22:00. Aby umówić się na spotkanie z lekarzem lub specjalistą należy w pierwszej kolejności umówić się na wizytę telefonicznie lub osobiście w naszej placówce na Eccles. Telefony do rejestracji to 0844 2092 149, 0161 707 1983, 07955 280 690. Zapraszamy serdecznie.

Badania lekarskie dla pacjentów