Saturday 31 August 2013

Poznaj nasze opinie: Zadławienie - pierwsza pomoc

Oto prosty podatnik pierwszej pomocy w przypadku kiedy jesteśmy świadkami zadławienia dorosłej osoby lub dziecka.


Pamiętajcie prosimy, że nie będąc odpowiednio wyszkolonym specjalistami, możecie zaszkodzić więc jeżeli ogarnia was panika lub nie macie pewności co i jak dzwońcie po pomoc jak to tylko najszybciej jest możliwe.


Poniżej opisane techniki są tylko sugestią i nie stanowią oficjalnej formy ratowania zdrowia. Źródło: PierwszaPomoc.com

Zadławienie to zamknięcie dróg oddechowych przez ciało obce. Charakterystycznymi objawami u poszkodowanego są:

  • niemożność wykonania oddechu

  • niemożność mówienia

  • niemożność kaszlu

  • częstym objawem jest chwytanie się za szyję


 

Zadławienie osoby dorosłej




Jeżeli poszkodowany jest przytomny należy:

  1. nakłonić poszkodowanego do kaszlu

  2. uderzyć 5 razy w okolicę międzyłopatkową

  3. wykonać 5 razy uciśnięcie nadbrzusza. Ratownik staje z tyłu poszkodowanego, obejmuje go rękoma kładąc jedną pięść na nadbrzuszu (pod mostkiem) drugą ręką chwyta pięść pierwszej. Wykonuje silne uciśnięcia w kierunku górno-tylnym. Z uwagi na możliwość utraty przytomności przez poszkodowanego ratownik powinien go asekurować – wstawić stopę między stopy poszkodowanego i oprzeć poszkodowanego o swoje biodro.

  4. Powtarzać punkty 2 i 3 do momentu udrożnienia dróg oddechowych lub utraty przytomności przez poszkodowanego


Jeżeli poszkodowany jest nieprzytomny należy:

  1. Wezwać pomoc

  2. Udrożnić drogi oddechowe. Wykonanie:Wykonać 2 wdechy i skontrolować rezultaty – obserwacja wychyleń klatki piersiowej.

    • Stań z boku poszkodowanego. Odegnij głowę ku tyłowi kładąc rękę na czole poszkodowanego i unieś żuchwę dwoma palcami drugiej ręki.



  3. Repozycja głowy – powtórzyć punkt 3 w celu eliminacji wcześniejszego błędu ratownika.

  4. Ponownie wykonać 2 wdechy i skontrolować rezultaty – obserwacja wychyleń klatki piersiowej.

  5. 5 uciśnięć nadbrzusza – ratownik klękając nad poszkodowanym kładzie część dłoniową nadgarstka jednej ręki na nadbrzuszu poszkodowanego, drugą dłoń opiera na pierwszej i wykonuje silne uciśnięcia w kierunku głowy i grzbietu poszkodowanego.


Zadławienie kobiety w ciąży


Zarówno u przytomnej jak i nieprzytomnej ciężarnej nie wykonuje się uciśnięć nadbrzusza. Uciska się klatkę piersiową.

Zadławienie dziecka


Jeżeli dziecko jest przytomne należy:

  1. nakłonić dziecko do kaszlu

  2. uderzyć 5 razy w okolicę międzyłopatkową

  3. wykonać 5 razy uciśnięcia nadbrzusza. Ratownik staje z tyłu poszkodowanego, obejmuje go rękoma kładąc jedną pięść na nadbrzuszu (pod mostkiem) drugą ręką chwyta pięść pierwszej. Wykonuje silne uciśnięcia w kierunku górno-tylnym. Z uwagi na możliwość utraty przytomności przez poszkodowanego ratownik powinien go asekurować – wstawić stopę między stopy poszkodowanego i oprzeć poszkodowanego o swoje biodro.

  4. Powtarzać punkty 2 i 3 do momentu udrożnienia dróg oddechowych lub utraty przytomności przez dziecko


Jeżeli dziecko jest nieprzytomne należy:

  1. Wezwać pomoc

  2. Skontrolować zawartość jamy ustnej. Usunąć widoczne ciało obce. Nie stosować manewru wymiatania na ślepo.

  3. Udrożnić drogi oddechowe. Wykonanie:Wykonać 2 wdechy i skontrolować rezultaty – obserwacja wychyleń klatki piersiowej.

    • Stań z boku dziecka. Odegnij głowę ku tyłowi kładąc rękę na czole dziecka i unieś żuchwę dwoma palcami drugiej ręki. Głowa dziecka nie odchyla się tak bardzo jak u dorosłego – uzyskaj efekt skierowania ust w górę.



  4. Repozycja głowy – powtórzyć punkt 3 w celu eliminacji wcześniejszego błędu ratownika.

  5. Ponownie wykonać 2 wdechy i skontrolować rezultaty – obserwacja wychyleń klatki piersiowej.

  6. 5 uciśnięć nadbrzusza – ratownik klękając nad poszkodowanym kładzie część dłoniową nadgarstka jednej ręki na nadbrzuszu poszkodowanego, drugą dłoń opiera na pierwszej i wykonuje silne uciśnięcia w kierunku głowy i grzbietu poszkodowanego.


Zadławienie niemowlęcia


Jeżeli niemowlę jest przytomne należy:

  1. Skontrolować otoczenie niemowlęcia w poszukiwaniu możliwych przedmiotów, którymi mogło się zadławić.

  2. Stabilizując głowę i tułów niemowlęcia ratownik kładzie je na swoim przedramieniu twarzą ku dołowi. Głowa niemowlęcia powinna znajdować się niżej niż tułów.

  3. Wykonuje 5 uderzeń między łopatkami

  4. Bierze niemowlę na drugie przedramię odwracając je na plecy

  5. Wykonuje 5 uciśnięć w dolnej połowie mostka 1 cm poniżej linii międzysutkowej na głębokość 1,5 – 2 cm.

  6. Powtarzać punkty 2 do 5 do momentu udrożnienia dróg oddechowych lub utraty przytomności przez niemowlę.


Jeżeli niemowlę jest nieprzytomne należy:

  1. Wezwać pomoc

  2. Skontrolować zawartość jamy ustnej. Usunąć widoczne ciało obce. Nie stosować manewru wymiatania na ślepo.

  3. Udrożnić drogi oddechowe. Wykonanie:Wykonać 2 wdechy i skontrolować rezultaty – obserwacja wychyleń klatki piersiowej.

    • Stań z boku niemowlęcia. Odegnij głowę ku tyłowi kładąc rękę na czole niemowlęcia i unieś żuchwę dwoma palcami drugiej ręki. Głowa niemowlęcia nie odchyla się tak bardzo jak u dorosłego – uzyskaj efekt skierowania ust w górę.



  4. Repozycja głowy – powtórzyć punkt 3 w celu eliminacji wcześniejszego błędu ratownika.

  5. Ponownie wykonać 2 wdechy i skontrolować rezultaty – obserwacja wychyleń klatki piersiowej.

  6. 5 uderzeń między łopatkami i 5 uciśnięć mostka według schematu przedstawionego wyżej.


Podsumowanie














































































 



Dorosły



Dziecko



Niemowlę



Przytomny



Rozpoznanie zadławienia



Zapytaj



Obserwacja niemowlęcia i otoczenia



Kaszel



Nakłoń



-



Rękoczyny powtarzane do momentu usunięcia ciała obcego lub utraty przytomności



5 uderzeń między łopatki


5 uciśnięć nadbrzusza



5 uderzeń między łopatki


5 uciśnięć mostka



Nieprzytomny



Zawołaj pomoc



Połóż na plecach



Sprawdź zawartość jamy ustnej



Usuń widoczne ciało obce. Nie usuwaj ciała obcego na ślepo.



Wykonaj jeden z rękoczynów



Skieruj brodę ku górze



Skieruj usta ku górze



2 wdechy metodą



Usta – ustaUsta – nos



Usta – usta – nosUsta – nos



Repozycja głowy



Ponownie 2 wdechy metodą



Usta – ustaUsta – nos



Usta – usta – nosUsta – nos



Rękoczyny



5 uciśnięć nadbrzusza



5 uderzeń między łopatki


5 uciśnięć mostka



Sprawdź zawartość jamy ustnej



Usuń widoczne ciało obce. Nie usuwaj ciała obcego na ślepo.



2 wdechy metodą



Usta – ustaUsta – nos



Usta – usta – nosUsta – nos



Powtarzaj 3 ostatnie punkty do skutku lub przybycia wykwalifikowanej pomocy




Wpis: Polska Prywatna Przychodnia Medyczna w Manchesterze na Eccles - Polskie Centrum Zdrowia w UK

Rejestracja przychodni czynna jest 7 dni w tygodniu od 8:00 do 22:00 pod numerami telefonów: 0161 707 1983, 07955 280 690, 0844 209 2149. Przychodnia świadczy usługi konsultacyjno - zabiegowe - więcej informacji na ten temat znajdziecie Państwo na stronie przychodni

Poznaj nasze opinie: Lekarze w sobote

Dzisiaj do Państwa dyspozycji są:


- pediatra
- laryngolog
- chirurg
- internista
- konsultant ortopedii
- laboratorium
- pracownia EKG
- pracownia spirometrii
- rehabilitant
- fizykoterapeuta

Zapraszamy serdecznie tel. 0161 707 1983, 07955 280 690



Polska Przychodnia - http://Polska-Przychodnia.eu


482-486 Liverpool Road Eccles, M30 7HZ

Polska Przychodnia Polska Przychodnia

Friday 30 August 2013

Poznaj nasze opinie: Planowanie rodziny i ciąża u kobiet zarażonych HIV

Każda młoda kobieta, która dowie się o zakażeniu wirusem HIV zadaje sobie pytanie – czy mogę współżyć z partnerem, czy mogę mieć jeszcze dzieci?


Zobacz jak wygląda planowanie rodziny u kobiet seropozytywnych.


Planowanie rodziny po zakażeniu wirusem HIV

Zarówno kobiety zdrowe, jak i seropozytywne, powinny mieć prawo do wyboru metody antykoncepcji i dostęp do niej. Pacjentki zakażone HIV mogą mieć jednak trudności w stosowaniu niektórych metod planowania rodziny.

Środki chemiczne, takie jak kremy, czy globulki u wielu kobiet seropozytywnych mogą wywoływać alergie skórne i podrażnienia, w których następstwie mogą wystąpić zmiany chorobowe narządów rodnych. Również, ze względu na zwiększoną podatność na infekcje, nie są polecane wkładki domaciczne. Kobiety seropozytywne mogą jednak z powodzeniem stosować pigułki antykoncepcyjne, plastry hormonalne, a także kondomy – zarówno w wersji męskiej, jak i kobiecej.

Należy jednak pamiętać, że zapobieganie ciąży nie jest równoznaczne z zapobieganiem zakażeniu HIV. Jedynym środkiem zapobiegającym i ciąży i zakażeniu partnera jest prezerwatywa. Używanie jakiegokolwiek innego środka antykoncepcyjnego nie zwalnia od jej stosowania.

Jak przebiega ciąża kobiet seropozytywnych?

Zakażenie HIV nie powinno odbierać prawa do macierzyństwa. Jednak kobiety seropozytywne, decydujące się na urodzenie dziecka, często zmagają się z wieloma poważnymi problemami. Poza możliwością przeniesienia wirusa na dziecko, u kobiet seropozytywnych, znacznie częściej niż u kobiet zdrowych, pojawiają się powikłania położnicze takie jak: niska masa urodzeniową dziecka, czy poronienia samoistne.

Dlatego każda pacjenta planująca ciążę powinna poznać ryzyko przekazania zakażenia swojemu dziecku, a także metody prowadzenia ciąży i wynikające z nich możliwości zmniejszenia prawdopodobieństwa zakażenia dziecka.

Jak wygląda poród kobiety z HIV?
Ciężarna kobieta i Polski Lekarz w Manchesterze Ciężarna kobieta i Polski Lekarz w Manchesterze

Aby zmniejszyć ryzyko perinatalnej transmisji HIV (matka - dziecko) od kilku lat kobietom podawane są leki antyretrowirusowe. Ponadto podczas porodu ciężarne seropozytywne otrzymują AZT (lek o działaniu anty-HIV) w kroplówce, a noworodek przez pierwsze 6 tygodni życia leki anty-HIV w syropie. Procedura ta (tzw. protokół ACTG) wymaga dużej wiedzy całego zespołu lekarzy zajmujących się położnictwem i ginekologią.

Ryzyko, że zakażona kobieta urodzi chore dziecko wynosi około 30%. Terapia antyretrowirusowa daje ponad 90% szans na urodzenie zdrowego noworodka. Rozpoczęcie terapii antyretrowirusowej w odpowiednim okresie ciąży decyduje w dużej mierze o zdrowiu dziecka, dlatego tak ważne jest popularyzowanie testowania ciężarnych kobiet w kierunku zakażenia HIV.

Dalsza kontrola zakażenia u dziecka

Należy jednak pamiętać, że każde dziecko urodzone przez matkę seropozytywną nawet przez pierwsze 18 miesięcy, bez względu na to, czy uległo zakażeniu, czy nie, będzie miało dodatnie testy na przeciwciała HIV. Są to tzw. przeciwciała odmatczyne i ich obecność nie musi świadczyć o zakażeniu. Tylko badanie na materiał wirusowy, hodowany z krwi noworodka, może wcześnie wykluczyć lub stwierdzić zakażenie HIV.

Dalsza opieka nad noworodkami urodzonymi przez matki zakażone HIV powinna przebiegać w ośrodkach referencyjnych. Przed wypisaniem dziecka z oddziału noworodkowego należy uzgodnić termin wizyty w ośrodku referencyjnym, nie później niż do 14 doby życia dziecka.

Kobiety seropozytywne, aby uniknąć zakażenia swojego dziecka powinny unikać karmienia piersią, ponieważ HIV obecny jest w mleku matki i może zostać przeniesiony na niemowlę (tzw. zakażenie wertykalne). Lekarz powinien wskazać optymalne sposoby sztucznego żywienia.

Źródło: Expert PR, Elżbieta Brzozowska, konsultacja merytoryczna tekstu – prof. Alicja Wiercińska – Drapało, Klinika Hepatologii i Nabytych Niedoborów Immunologicznych, WUM
Wpis: Polski Lekarz Ginekolog dr Beata Niedźwiedzka - Polskie Centrum Zdrowia Manchester - Polska Przychodnia w Eccles

Rejestracja tel. 0161 707 1983, 07955 280 690 lub 844 209 2149 - czynna codziennie od 8:00 do 22:00 http://Polska-Przychodnia.eu

W Przychodni możesz zarówno sprawdzić się na obecność zakażenia wirusem HIV jak również odbyć wizytę u ginekologa w celu potwierdzenia ciąży.

Thursday 29 August 2013

Poznaj nasze opinie: Czy wiesz, co to płynna cytologia?

Jeśli Twój lekarz ginekolog mówi zagadkami i nie masz pojęcia, co kryje się pod hasłem "cytologia jednowarstwowa", przeczytaj nasz przewodnik po najważniejszym badaniu ginekologicznym.


Dowiedz się, jaka jest skuteczna metoda wczesnego wykrywania wirusa HPV i raka szyjki macicy.


Czym różni się klasyczna cytologia od cytologii płynnej?

Jeśli podczas wizyty u ginekologa usłyszysz, że czeka Cię cytologia jednowarstwowa to nie przejmuj się, bo to znaczy, że zostaniesz dokładnie przebadana. Cytologia jednowarstwowa na podłożu płynnym daje większe możliwości diagnostyczne i jest dokładniejsza niż cytologia wykonywana w tradycyjny sposób. Jest także skuteczniejsza w wykrywaniu stanów przedrakowych i raka szyjki macicy. Cytologię jednowarstwową wykonuje się korzystając z odpowiednio przygotowanych przez producenta zestawów diagnostycznych. Technika pobrania materiału do badania jest taka sama, jak w przypadku tradycyjnego badania cytologicznego. Do pobrania materiału z szyjki macicy używa się specjalnej szczoteczki. Następnie, szybko umieszcza się ją w pojemniku z płynem utrwalającym pobrane komórki. Dzięki temu, otrzymuje się do badania pod mikroskopem, przejrzysty i jednorodny preparat. To bardzo ważny moment, ponieważ pozwala przygotować większą liczbę komórek do dalszej analizy oraz uzyskać lepszą ich prezentację podczas oceny mikroskopowej. Przy pobieraniu wymazu dla cytologii konwencjonalnej może się zdarzyć, że materiał zostanie nierównomiernie rozprowadzony na szkiełku laboratoryjnym. Komórki mogą być wtedy niewidoczne lub będą zachodziły na siebie. Czasem podczas przenoszenia pobranego materiału na szkiełko, komórki zostają zniszczone. To zwiększa ryzyko nieprawidłowej oceny preparatu, często też badanie trzeba powtórzyć.

Kto bada materiał pobrany podczas cytologii?
Probiotyki dla kobiet - moda czy konieczność? Kiedy warto po nie sięgnąć?

Po włożeniu szczoteczki do pojemnika z płynem utrwalającym, lekarz nakleja na fiolkę niepowtarzalny kod kreskowy. Jest on przypisany do jednej pacjentki i jednej próbki. Tym samym kodem okleja się opakowanie, w którym próbka jest przewożona do laboratorium. Tak pobrana cytologia daje lekarzowi możliwość przeprowadzenia jeszcze jednego badania. Na bazie cytologii jednowarstwowej można przeprowadzić także badanie w kierunku obecności wirusa HPV, czyli wirusa odpowiedzialnego za rozwój raka szyjki macicy. Analizę pobranego materiału przeprowadza się w laboratorium, wykorzystując do oceny technikę ThinPrep, która – jak dowiedziono w wielu badaniach klinicznych - jest dokładniejsza niż tradycyjna ocena wymazu.

Jak często robić badanie cytologiczne?

Badaniu cytologicznemu, niezależnie od tego, jaką technikę oceny pobranego materiału się zastosuje, powinny poddawać się regularnie (raz na 1-2 lata) wszystkie kobiety aktywne seksualnie oraz panie, które w danym momencie nie utrzymują kontaktów seksualnych lub nie mają już menstruacji. Według najnowszych zaleceń Amerykańskiego Towarzystwa Położników i Ginekologów, pierwsze badanie cytologiczne kobieta powinna zrobić w wieku 21 lat. Do ukończenia 30. roku życia cytologię należy powtarzać co 2 lata, a po 30 roku życia wystarczy wykonywać ją raz na 3 lata.

Źródło: mowimyjak.pl
Wpis: Lekarz Ginekolog Położnik w Manchesterze
Jeżeli chcesz umówić się na wizytę specjalistyczną lub wykonać prywatnie badanie cytologiczne zapraszamy do dr Beaty Niedźwiedzkiej. Rejestracja czynna jest codziennie pod numerami 0161 707 1983, 07955 280 690 lub 0844 209 2149

Wednesday 28 August 2013

Poznaj nasze opinie: Czas na dziecko, czyli kiedy zajść w ciążę?

Kiedy zajść w ciążę? Jaki jest najlepszy czas na dziecko? Być może kiedyś nie chciałaś go mieć lub nie byłaś gotowa na dziecko, a teraz słyszysz, jak zegar biologiczny tyka... Czy warto czekać z ciążą? Jak rozpoznać, że to właściwy moment na dziecko? Czy taki moment w ogóle istnieje?


Najlepszy czas na dziecko


Tykający zegar biologiczny przez wiele kobiet odczuwany jest jako ogromny stres. Presja wywierana przez społeczeństwo, otoczenie, czy najbliższą rodzinę, ma nierzadko negatywny wpływ na nasze samopoczucie. Tymczasem dylemat - kiedy najlepiej zdecydować się na dziecko? - pozostaje. Wątpliwości przybywa i niestety, nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie.

Trochę statystyk


Średnia wieku w jakim kobiety w Polsce rodzą dziś swoje pierwsze dziecko wynosi 26 lat. W latach 90-tych średnia ta wynosiła 23 lata. Stąd płynie jasny wniosek: coraz później decydujemy się na macierzyństwo. Mimo że ponad połowa Polek uważa, że najlepiej urodzić pierwsze dziecko między 25. a 29. rokiem życia, coraz częściej dopiero jako trzydziestoparolatki decydujemy się zostać mamą. Powodów jest bardzo wiele i nie sposób wymienić tutaj wszystkich. Od troski o własne zdrowie, strach przed porodem, poprzez względy ekonomiczne, czy... brak pewności co do partnera, aż do lęku przed utratą pracy. Często macierzyństwo kojarzy nam się przede wszystkim z ogromnym wysiłkiem i jeszcze większą odpowiedzialnością, na które uważamy, że nie jesteśmy gotowe.

Biologia swoje, a życie swoje...


Nie da się ukryć, że młodszym kobietom zazwyczaj dużo łatwiej jest nosić ciążę i wrócić do formy po porodzie. Część lekarzy jest zdania, że pierwszy poród między 18. a 24. rokiem życia jest najbardziej bezpieczny dla zdrowia kobiety. Te liczby wydają się jednak kompletnie nierealne dla kobiet, które najpierw inwestują w swój czas w edukację, a później w znalezienie dobrej pracy. Nie mówiąc już o tym, że w tak młodym wieku trudno o odpowiednie zabezpieczenie finansowe oraz – o posiadanie życiowego partnera, równie dojrzałego do rodzicielstwa. Czy zatem trzydzieste urodziny bezdzietnej kobiety to powód do stresu?

„Musimy odróżnić wiek biologiczny kobiety od jej wieku metrykalnego” - mówi Przemysław Binkiewicz, ginekolog-położnik z osiemnastoletnią praktyką, od sześciu lat ordynator szpitala w Pyskowicach na Śląsku - „Zdrowa, dbająca o swoją dietę i aktywność fizyczną trzydziestoośmiolatka, może mieć biologicznie sporo młodszy organizm. Nie zawsze wiek metrykalny powinien być wyznacznikiem pierwszej ciąży. Różnie się w życiu układa, czasem zdarza się, że dopiero trzydziestopięcioletnia kobieta podejmuje decyzję o macierzyństwie. Nie może ona wtedy słyszeć od swojego lekarza, że jest już 'za późno'. Zadaniem lekarza jest wtedy bezpiecznie przeprowadzić pacjentkę przez cały okres ciąży i porodu.”

Świadoma decyzja


Polski Pediatra Leeds i Manchester Polski Pediatra Leeds i Manchester

Psychologowie wyodrębniają trzy podstawowe kryteria, którymi powinniśmy kierować się w podejmowaniu świadomej decyzji o macierzyństwie. Są to: gotowość i dojrzałość psychiczna, środki finansowe, zdrowie. Dojrzałość psychiczna jest niezbędna, wychowanie dziecka to wielka odpowiedzialność i wysiłek. Zabezpieczenie finansowe jest konieczne, zwłaszcza w ostatnich miesiącach ciąży, kiedy kobieta nie czuje się na siłach, bądź nie może (choćby ze względów zdrowotnych) pracować na pełnych obrotach, a także w pierwszych miesiącach po urodzeniu dziecka. Zawczasu warto zorientować się jaką pomoc finansową oferuje nam państwo (np. przy umowie o pracę płatny urlop macierzyński), a jakimi oszczędnościami dysponujesz ty i twój partner. Uważaj jednakże na pułapkę nienasycenia („jeszcze trzeba kupić to i to”, „najpierw nowy samochód” itd.itp). Pamiętaj, że szczęśliwe dzieci wychowują się w szczęśliwych rodzinach, a nie w pokoju pełnym zabawek.

Ostatni czynnik – zdrowie kobiety - jest najważniejszy. Czasem może okazać się, że układanie szczegółowego planu na życie (najpierw studia, praca, mąż, wakacje za granicą, mieszkanie, dziecko) nijak się ma do kondycji twojego organizmu i stanu zdrowia. Dlatego niezależnie od tego czy planujesz mieć dziecko w najbliższych miesiącach, czy za kilka lat – nie zaniedbuj swojego zdrowia, badań profilaktycznych, prawidłowego odżywania i aktywności fizycznej. Pamiętaj także, że stosowanie antykoncepcji może wydłużyć starania się o potomka (jak np. konieczna przerwa po zaprzestaniu stosowania antykoncepcji hormonalnej). Na rynku są już dostępne urządzenia medyczne tzw. komputery cyklu, które w każdym cyklu miesięcznym dają kobiecie możliwość zdecydowania czy teraz chce mieć dziecko, czy później, ponieważ precyzyjnie wyznaczają moment owulacji.

Czas na dziecko


Jedni uważają, że nie ma idealnego czasu na dziecko, inni wręcz przeciwnie – że zawsze jest dobry czas. „Najstarsza mama, jaką prowadziłem przez okres ciąży i porodu, to była 50-letnia pani stomatolog.” - mowi Przemysław Binkiewicz, ginekolog-położnik. - „W swojej praktyce lekarskiej zawsze staram się wspomóc kobietę w jej realizacji marzeń o dziecku, niezależnie od wieku. Jednakże nie da się ukryć, że młodym kobietom jest dużo łatwiej jest nosić ciążę i dojść do formy po urodzeniu dziecka”.

Nikt nie powie ci, kiedy jest najlepszy czas na dziecko. Nie ulegaj jednak presji wieku, przyjaciółek, sąsiadek czy oczekujących na wnuka dziadków. Decyzję o dziecku podejmuj wspólnie z partnerem, choć bądź świadoma tego, że zazwyczaj zawsze zostają jakieś wątpliwości, co jest zupełnie naturalne – zmiany, zwłaszcza nieznane, wzbudzają w nas lęk, a dziecko to ogromna zmiana w życiu każdej pary.

Źródło: informacja prasowa Ladycomp /ah
Wpis: Polski Lekarz Ginekolog - Endokrynolog w Manchesterze - dr Beata Niedźwiedzka tel. 0161 707 1983
Jeżeli chcesz porozmawiać z lekarzem ginekologiem możesz umówić się na wizytę przez naszą rejestrację 0844 209 2149, 07955 280 690

Saturday 17 August 2013

Poznaj nasze opinie: Czynniki sprzyjające odkładaniu się nalotu na protezach

Na protezach, podobnie jak na zębach odkłada się płytka, której wpływ na tkanki jamy ustnej jest taki sam, jak płytki nazębnej.


Nalot, który odkłada się na protezach zwany jest płytką protez - odkłada się na nich w znacznych ilościach, a szczególnie silnie na uzupełnieniach, które nie są poddawane regularnemu oczyszczaniu.


Zwiększone odkładanie obserwuje się także w przypadku niedostatecznej higieny jamy ustnej.

Płytka gromadzi się na płycie protezy oraz na powierzchniach zewnętrznych uzupełnienia, w szczególnie dużych ilościach u osób użytkujących protezy całodobowo.
Powierzchnie protez akrylowych stwarzają bardzo korzystne warunki dla odkładania się nalotu – szczególnie dobre warunki panują na płycie górnej protezy:
Lato może zwiększyć nadwrażliwość zębów

  • ma ona dużą powierzchnię styku z tkankami;

  • niejednorodna struktura protez sprzyja tworzeniu nisz, w których drobnoustroje znajdują korzystne warunki do rozwoju;

  • zmiana warunków wilgotnościowych powoduje pęcznienie tworzywa;

  • panujące tam warunki wilgotnościowe oraz cieplne sprzyjają rozwojowi drobnoustrojów;

  • oczyszczanie tego obszaru przez ślinę jest znacznie utrudnione;

  • zmianie ulegają wartości pH w jamie ustnej.


Jeżeli potrzebujesz konsultacji stomatologicznej w Anglii możesz umówić się na spotkanie w Polskim Centrum Medycznym w manchesterze. Polski Dentysta dr Krzysztof Wójcik przyjmuje codziennie w Polskiej Klinice Eccles - http://Polska-Klinika.co.uk telefon do rejestracji czynny od 8:00 do 22:00 to 0161 707 1983, 07955 280 690 lub 0844 209 2149

Źródło: PortalDenystyczna.pl
Wpis: Polski Lekarz Stomatolog w Manchesterze

Poznaj nasze opinie: Naturalne składniki w kosmetykach pielęgnacyjnych

Natura jest pełna owoców i nasion, które nie tylko pięknie pachną i pysznie smakują, ale także stanowią prawdziwe bomby witamin, mikro- i makroelementów.


Składniki w nich zawarte mają także dobroczynny wpływ na skórę.


Dlatego nowocześniejsze firmy czerpią z tych darów natury przy produkcji kosmetyków.

Egzotycznie brzmiące masło bobassu, sezam, ale także dobrze znane maliny, czy miód spotykamy w szamponach, kremach, perfumach. Bowiem ekstrakty pochodzenia naturalnego są źródłem zdrowia i urody.
Cytrusy

Stanowią bazę kremów, toników, maseczek i wód do pielęgnacji ciała. Grapefruit z tej rodziny owoców jest bogaty w witaminy z grupy B i karoteny.
Ogórek

Jest to kolejny naturalny składnik chętnie dodawany do kosmetyków. Jego zawartość w szamponach, maseczkach czy kremach rozjaśnia i delikatnie wygładza skórę, działa przeciwzapalnie, łagodzi zaczerwienienia i podrażnienia oraz ma właściwości antyseptyczne i lekko ściągające pory.
Olejek awokado

Z kolei olejek awokado dostarcza skórze kwasów tłuszczowych, chroni przed szkodliwym działaniem promieni UV oraz wygładza, regeneruje i opóźnia procesy starzenia się. Odbudowuje ochronną warstwę lipoidową, zapobiegając nadmiernej utracie wilgoci, a także pobudza syntezę kolagenu. Ma działanie przeciwzapalne i łagodzące. Kosmetyki z dodatkiem tego składnika nadają się do skóry suchej, dojrzałej i zmęczonej.
Winogrona

Znakomite koktajle - nie tylko źródło orzeźwienia

Zawierają kwasy organiczne, olejki eteryczne, garbniki, enzymy, potas, żelazo, wapń a także przeciwutleniacze. Wykazują szereg dobroczynnych właściwości. Chronią skórę przed działaniem wolnych rodników i promieniowaniem UV. Zapobiegają przebarwieniom słonecznym, ujędrniają, uelastyczniają skórę, poprawiają mikrokrążenie, wzmacniają naczynia włosowate skóry. Co ciekawe pobudzają odrost włosów.
Miód

Znany jest od wieków. Powszechnie wykorzystuje się jego wszechstronne właściwości. Miód wygładza i odżywia skórę. Działa przeciwzapalnie i regeneruje. Pobudza także ukrwienie. Idealnie sprawdza się w pielęgnacji szczególnie skóry suchej i dojrzałej oraz włosów zniszczonych zabiegami fryzjerskimi.
Oliwa z oliwek

Oliwa z oliwek to także bogate źródło cennych składników między innymi kwasów tłuszczowych, które ułatwiają wnikanie składników do wnętrza komórek, przyspieszają także regenerację tkanek. Korzystnie wpływają na przyswajanie witaminy A, która pobudza naskórek do odnowy. Są źródłem naturalnego antyutleniacza – witaminy E. Oliwa tworzy na skórze warstwę ochronną zapobiegając utracie wody. Wygładza przy tym i uelastycznia skórę. Produkty zawierające oliwę nadają się do skóry suchej i wrażliwej.

Autor: Anna Bielecka
Źródło: wieszjak.pl
Wpis: Polski Lekarz Dermatolog Manchester - Polska Poradnia Rodzinna na Eccles tel. 0161 707 1983
Rejestracja Polskiego Centrum Medycznego czynne jest 7 dni w tygodniu pod numerami 07955 280 690, 0844 209 2149 od godziny 8:00 do 22:00

 

Friday 16 August 2013

Poznaj nasze opinie: Co najczęściej powoduje zaburzenia słuchu?

Zaburzenia słuchu to nie tylko problem osób starszych.


Upośledzenie funkcji tego zmysłu może zdarzyć się w każdym wieku.


Przeczytaj i dowiedz się, jakie mogą być przyczyny zaburzeń słuchu.
Częstość zaburzeń słuchu wzrasta wraz z wiekiem. Wrodzone zaburzenia słuchu dotyczą 2-3 na 1000 urodzonych dzieci. Do 44. roku życia upośledzenie słuchu dotyka ok. 5 % osób. Natomiast powyżej 75. roku życia 1/3 osób ma kłopoty ze słuchem.
Rodzaje zaburzeń słuchu


Zaburzenia słuchu można podzielić na dwa rodzaje w zależności od miejsca uszkodzenia: przewodzeniowe upośledzenie słuchu i odbiorcze upośledzenie słuchu. W pierwszym przypadku patologia dotyczy aparatu przewodzącego dźwięki z otoczenia do receptora słuchowego. Zmiany chorobowe mogą więc znajdować się w przewodzie słuchowym zewnętrznym lub w uchu środkowym. Niedosłuch odbiorczy wskazuje na uszkodzenie ślimaka, neuronu drogi słuchowej lub ośrodkowego układu nerwowego.
Problem w przewodzeniu czy odbiorze?

Na poszczególny typ uszkodzenia słuchu wskazuje wynik badania laryngologicznego (badanie akumetryczne, próby stroikowe, badanie otoskopowe itd.), a także charakterystyczne objawy zgłaszane przez chorego.

W niedosłuchu przewodzeniowym osoba dobrze rozumie mowę przez telefon, lepiej słyszy telewizor czy radio, jeśli ustawi dźwięk głośniej, a także lepiej słyszy i rozumie mowę w hałasie niż w ciszy. Odbiorcze upośledzeni

Fakty i Mity na temat antykocepcji

e słuchu charakteryzuje się pogorszeniem rozumienia mowy w hałasie, przy włączonym telewizorze, lepszym słyszeniem dźwięków niskich niż wysokich (lepsze rozumienie głosu męskiego niż kobiecego), nieprzyjemnym odczuwaniem dźwięków bardzo głośnych w uchu chorym.
Przyczyny przewodzeniowego upośledzenia słuchu

Przewodzeniowe upośledzenie słuchu może być związane z patologią przewodu słuchowego zewnętrznego i ucha środkowego.

Choroby przewodu słuchowego, mogące powodować niedosłuch to najczęściej:

  • czop woszczynowy zamykający przewód słuchowy,

  • zarośnięcie przewodu w wyniku urazu lub zapalenia,

  • guzy o charakterze łagodnym lub złośliwe,

  • wady rozwojowe.


Patologie ucha środkowego wpływające na słuch to m.in.:

  • ostre zapalenie ucha środkowego,

  • przewlekłe zapalenie ucha środkowego,

  • zaburzenia w drożności trąbki słuchowej,

  • wady rozwojowe,

  • urazy ucha środkowego,

  • choroby kości dotyczące kostnej otoczki ucha,

  • guzy łagodne i złośliwe ucha środkowego.


Przyczyny odbiorczego upośledzenia słuchu

Odbiorcze upośledzenie słuchu może być spowodowane chorobami ucha wewnętrznego, takimi jak:

  • zaburzenia w ukrwieniu ucha wewnętrznego,

  • urazy: ciśnieniowy, akustyczny,

  • zapalenie ucha wewnętrznego,

  • osteoskleroza ślimakowa,

  • niedosłuch związany ze starzeniem się,

  • uszkodzenia ślimaka po radioterapii,

  • uszkodzenia wynikające z wpływu leków na ucho wewnętrzne,

  • wodniak ucha wewnętrznego.


Zaburzenia słuchu o charakterze odbiorczym występują również w chorobach nerwu ślimakowego i ośrodkowego układu nerwowego, takich jak:

  • choroby naczyniowe mózgu (zator, zakrzep, miażdżyca),

  • urazy czaszki ze złamaniem kości skroniowej lub bez złamania,

  • guzy mózgu,

  • stwardnienie rozsiane,

  • stan po zapaleniu opon mózgowo- rdzeniowych,

  • starcze zamiany zwyrodnieniowe we włóknach nerwu ślimakowego.


Podsumowując, zaburzenia słuchu dzielą się na dwa rodzaje: upośledzenie słuchu typu przewodzeniowego i odbiorczego. Pierwsze dotyczy chorób przewodu słuchowego zewnętrznego i ucha środkowego, drugie natomiast patologii ucha wewnętrznego lub chorób ośrodkowego układu nerwowego.

Bibliografia: Janczewski G: Otorynolaryngologia praktyczna. Via Medica 2005
Źródło: wieszjak.pl
Wpis: Polski Lekarz Chirurg Laryngolog w Manchesterze - tel. 0161 707 1983
Jeżeli chcesz się umówić na spotkanie ze specjalistą, polski lekarz laryngolog przyjmuje w każdy czwartek oraz sobotę w Polskiej Klinice w Manchesterze na Eccles. Więcej na temat dr Barbary Leśniewicz możesz przeczytać na tej stronie. Rejestracja czynna jest codziennie od 8:00 do 22:00 przez 7 dni w tygodniu - 07955 280 690

#polskaprzychodnia

#ppmcr

Poznaj nasze opinie: Co wiesz o infekcjach wirusowych?

Wirusy wywołują objawy podobne do grypy – Anglicy nazywają ten stan flu-like. Czy infekcje wirusowe są niebezpieczne dla zdrowia i życia człowieka? Kto jest szczególnie podatny na infekcje wirusowe? Jakie są jej objawy?

Oto wirus

Wirusy nie są nam, ludziom, przyjazne. Człowiek to dla nich żywa tkanka, w której można się przechować (nawet na całe pokolenia, jeśli wplecie się w nasz DNA) i namnażać. Oczywiście natura człowieka nie jest tak całkiem bezbronna, gdyż mamy tzw. odporność naturalną, która ma nas chronić przed intruzami: pasożytami, bakteriami, wirusami i grzybami. Niestety, ta ostatnia dwójka powoli zyskuje nad nami przewagę.

Objawy infekcji

Wirusy atakują wszystkich ludzi, ale tylko u niektórych wywołują objawy (nazwane przez Anglików flu-like) podobne do grypy. Rzeczywiście praktycznie każdej infekcji wirusowej towarzyszy łamanie w kościach, uczucie rozbicia, a czasami przeczulica skóry, ból głowy. Cały problem w tym, co dzieje się potem.

Otóż większość zdrowych ludzi produkuje wówczas silny „naturalny lek” przeciwwirusowy – interferon. To on wywołuje objawy grypopodobne, może powodować gorączkę. W zdrowym organizmie finał jest zawsze pozytywny – krótki okres ”łamania w kościach”, kilkudniowy katar, ewentualnie z kaszlem. Nie są potrzebne leki tylko zdrowy sen, wypoczynek i zdrowe witaminowe pożywienie.

Jednak czasem…

Ale jest też inny scenariusz – infekcja wirusowa powoduje ciężką chorobę całego organizmu, która nawet może kończyć się zgonem. Tak się może zdarzyć w przebiegu grypy, paragrypy, zapalenia oskrzelików lub płuc.

Wiemy, kto szczególnie podatny jest na infekcje wirusowe o niekorzystnym przebiegu: dzieci, osoby z obniżoną odpornością (choroby hematologiczne, nowotwory), osoby wyniszczone ciężką chorobą, wielokrotną antybiotykoterapią oraz alergicy.

Autor: Ewa Bogacka, dr n. med.

Klinika Chorób Wewnętrznych, Alergologii i Geriatrii we Wrocławiu.

Autor: Kampania Wyprzedź Wiosnę

Poznaj nasze opinie: Ostroga piętowa

Zmiany zwyrodnieniowe nie są charakterystyczne tylko dla stawów.


Ostry ból pięty, mocno utrudniający chodzenie może być początkiem poważniejszych zmian chorobowych kości piętowej.


Powstająca w skutek zwyrodnienia narośl na kości może mocno utrudnić funkcjonowanie. Początkowo ból pojawia się po przeciążeniu lub dużym wysiłku fizycznym. Wraz z rozwojem choroby dolegliwości bólowe pojawiają się już przy bardzo niewielkim obciążeniu, a z czasem podczas spoczynku.

Objawy
Krwawienie z pochwy po stosunku - ważny sygnał ostrzegawczy stopy

Zmiana zwyrodnieniowa dotyka głównie okolice wyrostka przysadkowego guza piętowego kości piętowej. Pojawiająca się z czasem narośl kostna prowadzi do zapalenia tzw. rozcięgna podeszwowego i bólu ograniczającego lub całkowicie uniemożliwiającego chodzenie. Początkowo kłopoty z poruszaniem pojawiają się po przeciążeniu pięty. Rozwój choroby sprawia, że dyskomfort zaczyna być odczuwany nawet po niewielkim wysiłku, a z czasem pojawia się nawet w stanie spoczynku.

Przyczyn występowania ostrogi piętowej jest wiele. Najczęściej jest ona spowodowana:

- pracą stojącą

- koślawością stopy lub kości piętowej wywołanej nieprawidłowo wyleczoną kontuzją

- długotrwałym uprawianiem sportów obciążających stopy

- nadwagą

- wiekiem

- niewygodnym, nieprawidłowym obuwiem

Rozpoznanie

W przypadku ostróg piętowych diagnozę stawia się w oparciu o badanie RTG, które nie pozostawia wątpliwości co do charakteru zmiany. Zdjęcie pokazuje ostrą, przypominającą kształtem ptasi dziób, narośl. Zazwyczaj biegnie od guza pięty ku przodowi i powiększa się z różnym natężeniem.

Leczenie

Walka z ostrogami piętowymi jest długa i nie zawsze przynosi zamierzony efekt. Najczęściej pacjenci korzystają ze specjalnych wkładek ortopedycznych. Bardzo często w leczeniu wykorzystuje się rehabilitacje, masaże oraz ultra dźwięki. W celu złagodzenia bardziej uporczywych dolegliwości zaleca się stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Postępujące schorzenie może prowadzić do deformacji stopy. Zdarza się, że farmakologiczne leczenie nie spowalnia rozwoju choroby oraz nie łagodzi bólu i konieczna jest operacja. Niestety jej rezultaty nie przewyższają leczenia farmakologicznego.

 
Źródło: gazeta.pl

Wpis: Polski Lekarz Ortopeda Manchester 01617071983

Thursday 15 August 2013

Poznaj nasze opinie: Grzybica paznokcia

Grzybica paznokcia jest jednym z najczęściej występujących zmian chorobowych płytki paznokcia.


Zakażeniu drobnoustrojami, które odpowiadają za pojawienie się grzybicy, sprzyja ciepło i wysoka temperatura.


Zdaniem specjalistów ogromna część zarażonych nawet nie wie, że jest chora, co gorsza osoby, które zauważyły niepokojące zmiany nie zdają sobie sprawy z zagrożenia i lekceważą je.
grzybica grzybica

 

Grzybica paznokcia w większości przypadków jest konsekwencją niedoleczonej lub nieleczonej wcale grzybicy stóp. Chorobą najłatwiej można się zarazić nie tylko na basenie czy saunie, ale nosząc nieprzepuszczające powietrza obuwie czy korzystając z cudzych przedmiotów kosmetycznych. Drobnoustroje dużo łatwiej i szybciej przedostają się do organizmu przez uszkodzoną lub zdartą płytkę paznokcia.

Objawy

Grzybicę paznokcia, w zależności od rodzaju infekcji i mechanizmu zakażenia dzieli się na pięć typów:

- onychomikoza podpaznokciowa dalsza i boczna - ten typ grzybicy występują najczęściej i zazwyczaj atakuje paznokcie dłoni, choroba w pierwszej kolejności obejmuje łożysko paznokcia i w konsekwencji prowadzi do jego zrogowacenie. Bardzo często zdarza się, że taka zmiana skórna pojawia się u chorych na cukrzycę, z zaburzeniami hormonalnymi. Może być również skutkiem urazu lub objawem choroby autoimmunologicznej.

- onychomikoza podpaznokciowa bliższa - infekcja grzybicza wnika do macierzy paznokcia, przez co zmiany chorobowe obejmują całą płytkę paznokcia, przede wszystkim u rąk

- powierzchowna onychomikoza - infekcja atakuje powierzchnie płytki paznokcia i nie wywołuje zmian dystroficznych. Wyróżnia się dwa rodzaje zakażenia - białą i czarną.

- wewnątrzpłytkowa onychomikoza - infekcja przedostaje się bezpośrednio do płytki paznokcia

- całkowita dystroficzna onychomikoza - to najbardziej zaawansowany i niebezpieczny typ infekcji grzybiczej. Pojawiają się zarówno zmiany dystroficzne, rogowacenie oraz kruszenie płytki paznokcia.

Pierwszym i najbardziej charakterystycznym objawem grzybicy paznokcia jest zmiana koloru paznokcia. W pierwszej fazie choroby staje się lekko żółty i wraz z rozwojem zakażenia ciemnieje. Dodatkowo paznokieć łuszczy się, rozdwaja oraz w nietypowy sposób grubieje, co niejednokrotnie prowadzi do całkowitego odklejenia płytki. Dodatkowo grzyb, który zaatakował paznokieć wydziela nieprzyjemny zapach.

Zdarza się, że wtórne zakażenie wywołuje drożdżycę paznokci. Schorzenie częściej atakuje dłonie, szczególnie kobiece. Jednym z jej objawów obok zmiany barwy samego paznokcia jest ból pojawiający przy kontakcie z wodą.

Diagnoza i leczenie

Grzybice paznokcia potwierdza tzw. badanie mykologiczne. Polega na pobraniu wymazu z zakażonego miejsca. Na podstawie analizy próbki można jedynie potwierdzić infekcję grzybiczną. Jednak, aby poznać rodzaj zakażenia i dobrać odpowiednie leczenie konieczny jest posiew.

W leczeniu grzybicy paznokcia najczęściej stosuje się preparaty o działaniu grzybobójczym i grzybostatycznym. Czasem stosuje się tzw. terapię pulsową. Aplikując w chore miejsce itrakonazol możliwe jest gromadzenie kreatyny, która przede wszystkim leczy i odbudowuje zniszczony chorobą paznokieć.

 
Źródło: gazeta.pl

Wpis: Polski Lekarz Medycyny rodzinnej Manchester 01617071983

Poznaj nasze opinie: Jak leczyć kamicę żółciową?

Kamica żółciowa to stan, w którym w pęcherzyku żółciowym, a czasami także w drogach żółciowych, odkładają się złogi z substancji zawartych w żółci.


Kamica nie jest chorobą samą w sobie, ale może być przyczyną stanu zapalnego, który powoduje silny ból.


Jak tę dolegliwość leczyć – o tym przeczytasz w artykule.
Przyczyny

Do czynników ryzyka powstawania kamicy żółciowej należą między innymi otyłość, a także płeć żeńska. Najbardziej narażone na kamicę są kobiety w wieku okołomenopauzalnym przyjmujące hormonalną terapię zastępczą. Nie bez znaczenia jest także występowanie choroby w rodzinie. Narażeni na powstanie złogów są chorzy na cukrzycę, mukowiscydozę oraz osoby z wysokim poziomem cholesterolu i trójglicerydów. Żywienie pozajelitowe, zwłaszcza długotrwałe może również przyczyniać się do wystąpienia kamicy.
Objawy

Ultrasonografia narządów wewnętrznych USG Ultrasonografia narządów wewnętrznych USG

Kamica nie zawsze daje objawy. Jeżeli kamienie są niewielkie, przez wiele lat mogą nie dawać żadnych dolegliwości. Symptomy zazwyczaj pojawiają się wtedy, gdy powstaje stan zapalny w pęcherzyku. Często pierwszym symptomem jest tzw. kolka żółciowa czyli nagły, bardzo silny ból brzucha zlokalizowany w prawym podżebrzu. Pojawia się często po tłustym posiłku, towarzyszą mu nudności i wymioty, a czasami także zgaga i wzdęcia. Jeśli pojawi się gorączka i dreszcze, to świadczy to o procesie zapalnym. Kamica może się także objawiać systematycznym pobolewaniem w prawej części brzucha, zwłaszcza po tłustych posiłkach.
Leczenie

Kamienie w pęcherzyku i drogach żółciowych mogą być wykryte przypadkowo podczas badania usg. Nie zawsze wykrycie złogów jest równoznaczne z potrzebą leczenia. Terapia wymagana jest jedynie przy objawowej kamicy. Jeśli pojawi się kolka żółciowa podstawą leczenia są leki rozkurczowe i przeciwbólowe. Jedyną skuteczną metodą leczenia kamicy żółciowej jest usunięcie kamieni. W przypadku kamieni w pęcherzyku żółciowym można go usunąć metodą laparoskopową lub w czasie operacji na otwartym brzuchu.

Jeśli kamienie obecne są w drogach żółciowych usuwane są one metodą endoskopową. Czasami wykonuje się tzw. profilaktyczną cholecystektomię (wycięcie pęcherzyka) np. jeżeli kamienie są bardzo dużo lub istnieją szczególne czynniki ryzyka, jednak nie jest to zalecany sposób postępowania.

Mimo że operacja usuwania pęcherzyka żółciowego jest rutynową procedurą, to jednak zawsze jest to zabieg wiążący się z ryzykiem powikłań.

Kamica to problem, który dotyczy wielu kobiet. Jednak nawet, jeżeli zostanie ona zdiagnozowana, to leczenie operacyjne należy gruntownie przemyśleć. U wielu osób, u których zostaną wykryte złogi, przez całe życie kamica nie da żadnych objawów.

Autor: lek. Marta Szaniawska
Źródło: Wieszjak.pl
Wpis: Polski Internista w Manchesterze - dr Damian Milewski - Specjalista USG
Jeżeli chcesz umówić się na konsultację z lekarzem socjalistą, internistą oraz na skan USG możesz skontaktować się codziennie z rejestracją Polskiej Przychodni w Manchesterze na Eccles - tel. 0161 707 1983

Wednesday 14 August 2013

Poznaj nasze opinie: Zdrowe stopy latem

Pokaż stopę kochanie, a powiem ci kim jesteś.


Większości z nas zależy na tym, by stopy były zadbane, palce proste, paznokcie wypielęgnowane.


Dla wielu mężczyzn ładne stopy to wielki atut kobiety. I vice versa. Ale jak je pokazywać, gdy są zniekształcone, bolą, swędzą, puchną? Co im dolega i jak je leczyć?grzybica stop z9552591Q,Zmiany-grzybicze-skory-czesto-sa-wywolane-przez-ch
Haluksy, czyli paluchy (duże palce u stóp) koślawe, są chorobą dotyczącą przede wszystkim kobiet. Utarło się, że winne są upodobania pań do chodzenia w butach na wysokich obcasach. Podniesienie pięty o kilka, a czasem kilkanaście centymetrów powoduje przeciążenie przedniej części stopy. Żeby jakoś to zrekompensować, przód stopy poszerza się, co prowadzi do tego, że obniża się poprzeczny łuk stopy. Dodatkowo, jeśli szpilki mają szpiczaste czubki, siła, z jaką naciskamy na stopę, powoduje jeszcze większy ucisk na paluch. To wszystko zmienia sposób, w jaki pracują mięśnie stopy. Trzeba pamiętać, że stopy to nasze amortyzatory - usiłują tak się dostosować, byśmy jak najlepiej trzymali równowagę. Gdy nosimy buty na wysokich obcasach, ciężar ciała rozkłada się nierównomiernie, a paluch przestaje być dość silnym punktem podparcia w czasie chodu.

Wysokie obcasy sprzyjają haluksom, ale nie są jedyną przyczyną ich powstawania. Rozwojowi tej dolegliwości sprzyja także nadwaga i wielogodzinna stojąca praca. Poza tym skłonności do powstawania koślawych paluchów są dziedziczne - w takich rodzinach istnieje tendencja do rozluźniania się struktur stabilizujących stopę.

Haluksy są nie tylko brzydką deformacją stopy. Zaburzają też prawidłowy sposób chodzenia, a przede wszystkim okropnie bolą. I dopiero ten ból oraz coraz większe trudności z kupnem butów skłaniają nas do wizyty u ortopedy. Boli nie tylko okolica palucha, ale też inne stawy w stopach. Od ucisku butów wokół główki i kości śródstopia tworzy się stan zapalny. Czasami ból jest tak dotkliwy, że chory ledwo stąpa. W takim przypadku niezbędna jest operacja.

Sposobów na zoperowanie haluksów jest dziś kilka. Wybór najlepszej dla nas jest uzależniony od wielkości deformacji, naszego wieku i stanu zdrowia. Dokonuje go jednak chirurg, a nie my. Nowoczesne metody, np. z zespoleniem kości specjalną blaszką, umożliwiają bardzo wczesne chodzenie z obciążaniem operowanej stopy. Już dwa-trzy dni po zabiegu można chodzić w specjalnym obuwiu. Z operacjami jest jednak problem. Panuje bowiem powszechne przekonanie, że wystarczają one tylko na kilka lat, po czym deformacja powraca. Niestety, tak rzeczywiście się zdarza. Większą gwarancję, że zabieg będzie jednorazowy i skuteczny, mamy wtedy, gdy jest on przeprowadzony na dość wczesnym etapie choroby i wykonuje go doświadczony lekarz.

Operacja i co dalej?

Po zabiegu czeka nas jeszcze rehabilitacja - dłuższa lub krótsza (średnio około sześciu tygodni) zależnie od zastosowanej metody operacji. Rehabilitacja polega zazwyczaj na ćwiczeniu stopy pod okiem rehabilitanta. Wykonuje on różne masaże, pomaga też nam wykonywać ćwiczenia np. z dużą piłką, z gumami, przy barierkach, na materacach. Do ćwiczeń dodawane są też inne zabiegi, np. jonoforeza. Polega ona na nasmarowaniu stopy specjalnym żelem i przepuszczaniu przez nią prądu o niskim napięciu.

Rehabilitacja jest dostępna w ramach NFZ. Tyle że zwykle potrzebna jest od zaraz, a tu trzeba czekać kilka miesięcy. Dlatego większość pacjentów decyduje się na prywatne zabiegi.

Po operacji należy także:

- chodzić wyłącznie w ortezie (jest to but kupowany w sklepie ortopedycznym na zlecenie od lekarza. Płacimy za niego sami - ok. 150 zł za parę). Trzeba się też liczyć z tym, że będziemy musieli wymienić nasze buty na większe o rozmiar, bo nawet przez kilka tygodni od zabiegu stopy mogą być nieco szersze;

- używać obu kul, żeby nie obciążać stopy;

- siedzieć z nogą uniesioną powyżej biodra, opierając ją na krześle lub fotelu;

- po zdjęciu szwów robić zimne suche okłady kilka razy dziennie (kompres żelowy wielokrotnego użycia do kupienia w aptece - kosztuje kilka złotych);

- w trakcie rehabilitacji nie przeciążać stopy (zbyt intensywne ćwiczenia i nadgorliwość mogą spowodować uraz np. stawu skokowego).  Niektórzy ortopedzi są zdania, że jeśli haluksy nie są duże i dokuczliwe, wystarczy noszenie specjalnych wkładek ortopedycznych i wykonywanie korygujących ćwiczeń. Ale są i tacy, którzy twierdzą, że efekty takich zabiegów są krótkotrwałe i niewielkie. Zwykle jeżeli stopa ma tendencję do tworzenia palucha koślawego, to on i tak powstanie, niezależnie od naszych starań.

Płaskostopie dorosłych

Płaskie stopy kojarzą się nam głównie z dziećmi. To z nimi ganiamy po lekarzach i zachęcamy je do ćwiczeń korekcyjnych, żeby nie miały platfusa. Ale ta przypadłość nie jest zarezerwowana tylko dla maluchów, a prawidłowo zbudowana stopa nie jest nam dana raz na zawsze. Pod wpływem dodatkowych kilogramów, osłabienia mięśni i więzadeł czy noszenia złego obuwia płaskostopie może przydarzyć się osobie dorosłej.

Jak sprawdzić, czy nie mamy płaskich stóp? Najlepiej odcisnąć je na piasku lub zostawić mokry ślad np. na dużym kafelku w łazience czy choćby na asfalcie. Prawidłowo zbudowana stopa nie dotyka podłoża całą swoją powierzchnią - opiera się na trzech głównych punktach: pięcie, głowie pierwszej i piątej kości śródstopia. Wewnętrzna jej krawędź tworzy sklepienie, które amortyzuje wstrząsy powstające podczas chodzenia. W przypadku płaskostopia sklepienie stopy obniża się i ta niemal całą powierzchnią dotyka do podłoża. Efekt? Na piasku widzimy odciśnięty cały zarys stopy, a nie, jak być powinno, puste, nieodbite pole mniej więcej w środku śladu.

Są dwa rodzaje płaskostopia: podłużne (obniżenie łuku przyśrodkowego stopy) i poprzeczne (obniżenie łuku poprzecznego przedniego).

Wielu dorosłych bagatelizuje sprawę. Po co leczyć płaskie stopy w tym wieku? A jednak trzeba. Płaskie stopy bolą i puchną. Obrzęki obejmują także łydki. Od płaskich stóp może nas nieźle rozboleć kręgosłup. Zamiast więc zwalać winę za puchnące łydki na upały, a za bolący kręgosłup na zły materac, sprawdźmy, czy nie mamy płaskostopia. A jeśli tak, to co wtedy?

Trzeba odwiedzić ortopedę, który oceni, jak poważny mamy problem, i zaleci np. odpowiednie ćwiczenia. Warto też jak najczęściej chodzić boso po trawie, piasku, a nawet dywanie.

W skrajnych przypadkach płaskostopie podłużne może prowadzić do stanów zapalnych torebek i więzadeł, poprzeczne - do haluksów. Wtedy trzeba je leczyć operacyjnie.

Modzele i nagniotki

Lato jak marzenie, pochodzilibyśmy w sandałkach, a tu nasze stopy wyglądają, jakbyśmy nogami kopali ziemniaki. Skóra jest żółta, twarda, z odciskami. I paradoksalnie właśnie teraz, a nie zimą, wygląda najgorzej. Niestety, jest to w dużej mierze wynik naszego zaniedbania. Łatwiej nam dbać o dłonie niż stopy. Stale rosnący naskórek trzeba regularnie usuwać, szczególnie na stopach, gdzie pod wpływem kontaktu z butami twardnieje.

W miejscach, gdzie skóra jest stale uciskana przez obuwie (często na palcach i piętach), naskórek nie złuszcza się tak jak gdzie indziej i powstają bolesne zgrubienia - nagniotki, a z czasem odciski.

Stwardniałą skórę możemy sami usunąć w domu np. po kąpieli. Najlepiej jednak tradycyjnie wymoczyć stopy w wodzie z dodatkiem mydła i dwóch, trzech łyżek soli kuchennej lub leczniczej. Po co sól? Zmiękcza zrogowaciały naskórek, dzięki czemu łatwiej go usunąć, najlepiej specjalną tarką lub pilnikiem.

Uwaga! Wyrzućmy stare pumeksy do śmieci. Są siedliskiem bakterii i grzybów. Jeśli skóra na piętach nadal przypomina skórę słonia, możemy użyć nożyków do jej ścinania. Trzeba to jednak robić ostrożnie, nie za głęboko, żeby się nie pociąć. Jeśli ktoś nie ma wprawy lub boi się do tego zabrać, lepiej oddać się w ręce pedikiurzystki. Po zabiegu warto na stałe stosować kremy do stóp zawierające olejki z szałwii, kamfory, mięty lub rumianku. Zmiękczają one i wygładzają naskórek, łagodzą podrażnienia, a niektóre zapobiegają poceniu się stóp. Stwardniała skóra to jednak mały problem. Gorzej, gdy przyplączą się nam modzele i nagniotki, czyli to, co nazywamy odciskami.

Modzele powstają na podeszwach stóp (ale mogą również na dłoniach), gdy stale w jednym miejscu uciska lub obciera nas but. Ale też wtedy, gdy nacisk na stopę jest nierównomierny.

Modzele to spore żółtawe narośla grubej skóry - dość miękkie i często niewyraźnie odróżniające się od reszty stopy.

Gdy taki modzel mocno uciśniemy, czujemy ostry, piekący ból. Jeśli na tym etapie niczego nie zrobimy, stan zapalny mamy jak w banku. Narośl trzeba zetrzeć lub wyciąć - najlepiej u specjalisty.

Uwaga! Nie usuwajmy modzeli sami - najprawdopodobniej nie zrobimy tego dobrze i problem za chwilę powróci. Możemy za to kupić plaster na odciski i po kilku dniach spróbować zetrzeć uporczywy modzel.

Nagniotki tworzą się na stawach palców stóp oraz na powierzchniach stycznych palców. Są bardziej widoczne niż modzele - mają postać twardych stożków. To, co w nich najgorsze, to tzw. korzeń. Jeśli zdrapiemy z wierzchu naskórek, zobaczymy maleńki ciemny punkt w środku, który jest właśnie zakończeniem "korzenia". Taki twardy rdzeń może wywoływać przeszywający ból. Czasami odcisk jest tak dokuczliwy, że boli nawet wtedy, gdy nie jest uciskany.

Niewielkie nagniotki możemy usunąć sami, stosując specjalne plastry, kremy, maści bądź żele na odciski. Ważne, by usunąć odcisk razem z "korzeniem", bo inaczej powróci.

Jeśli odcisk jest duży, zostawmy go chirurgowi lub doświadczonej pedikiurzystce. Po usunięciu nagniotka zostaje niewielka ranka, którą zakleja się plastrem z opatrunkiem.

Odciski, szczególnie te niewielkie, są czasem mylone z brodawkami. Jak sprawdzić, co nas nęka? Brodawka nie ma wyraźnego rdzenia i po nacięciu krwawi.

Grzybica stóp

Straszą nas tym w każdym bloku reklamowym - grzybica stóp i paznokci. Czy naprawdę jest tak powszechna? Rzeczywiście, szacuje się, że na tę chorobę cierpi 15-30 proc. dorosłych. To bardzo dużo.

Stopy to doskonałe miejsce do rozwoju mikroorganizmów, które wywołują grzybicę. W butach jest im ciepło, mają ciemno i wilgotno. Grzybom sprzyjają też mikrootarcia jakże często zdarzające się na stopach.

Najczęściej mamy do czynienia z grzybicą stóp międzypalcową. Infekcja zaczyna się między czwartym i piątym lub trzecim i czwartym palcem u stopy. Nieleczona może przenosić się także na jej powierzchnię.

Często pierwszym zauważalnym objawem grzybicy jest swędzenie między palcami. Potem powstają nadżerki i pęknięcia, z których sączy się wydzielina. Stopa zaczyna się łuszczyć. Skóra nie musi być wcale mocno podrażniona, na początku jest to lekkie zaróżowienie. Zdarza się, że prawie wcale nie odczuwamy dolegliwości. Jeśli zmiany nas bolą, to najczęściej oznacza, że do grzybów dołączyły bakterie. Uwaga! Nie odkładajmy wizyty u lekarza, nawet jeśli objawy są słabe lub chwilowo ustąpiły (swoją drogą, lato powoduje zaostrzenie się objawów). Możemy zakazić całą rodzinę! Grzybica roznosi się bowiem bardzo łatwo.

Z czasem może zaatakować także paznokcie (co już leczy się trudniej) - stopniowo stają się one grube, żółte i rozwarstwione.

Grzybicę stóp zazwyczaj leczy się miejscowo różnymi kremami czy maściami. Ważne, by nie zapominać o zabiegach i smarować stopy regularnie - najczęściej dwa razy dziennie. Jeśli wydaje się nam, że wygraliśmy już walkę z grzybami, profilaktycznie powinniśmy jeszcze smarować stopy przez blisko dwa tygodnie, choć są leki, które mają szybsze działanie. Najlepiej nie kupować ich samemu bez recepty, tylko poradzić się dermatologa.

 
Źródło: gazeta.pl

Wpis: Polski Lekarz Ortopeda Manchester 01617071983

Poznaj nasze opinie: Stomatolog przez 7 dni w tygodniu

Codzienny dostęp do polskiego lekarza stomatologa.

Dzięki współpracy z fantastycznymi polskimi lekarzami, nasza placówka może się poszczycić codzienną dostępnością do usług stomatologicznych w pełnym zakresie.

Wychodząc naprzeciw wysokim oczekiwaniom pacjentów, nasza klinika Zdrowego Uśmiechu, proponuje leczenie z następujących dziedzin stomatologii:


Stomatologia zachowawcza


  • badanie stomatologiczne oraz ustalenie planu leczenia

  • profilaktyka stomatologiczna

  • lakierowanie zębów preparatami fluorkowymi

  • polerowanie bruzd

  • instruktaż higieny

  • wypełnianie ubytków próchnicowych materiałami kompozytowymi • stomatologia estetyczna

  • licówki kompozytowe

  • odbudowa kosmetyczna zębów przednich

  • wybielanie

  • leczenie endodontyczne zębów

  • leczenie zapaleń, zgorzeli miazgi, zmian okołowierzchołkowych


Protetyka

Szukasz pracy? Zadbaj o zęby!

  • protezy ruchome osiadające całkowite i częściowe

  • akrylowe

  • elastyczne

  • protezy ruchome nieosiadające (szkieletowe)

  • klamrowe

  • bezklamrowe ( zatrzaski, zasuwy)

  • protezy oparte na koronach teleskopowych

  • protezy stałe

  • korony, mosty porcelanowe na podbudowie metalowej

  • korony, licówki porcelanowe na podbudowie bezmetalowej

  • wkłady inlay, onlay – kompozytowe i porcelanowe

  • szynoprotezy

  • szyny relaksacyjne


Paradontologia


  • instruktaż higieny, promocja środków farmakologicznychleczenie zmian na błonie śluzowej

  • skaling naddziąsłowy ( usuwanie złogów kamienia ultradźwiękami)

  • skaling poddziąsłowy

  • usuwanie osadu nazębnego (piaskowanie)

  • płukanie kieszonek dziąsłowych

  • szynowanie rozchwianych zębów (szyny kompozytowe, metalowe)


Chirurgia


  • usuwanie zębów

  • usuwanie chirurgiczne zębów (dłutowanie)

  • resekcje, hemisekcje zębów

  • sterowana regeneracja kości

  • implanty ( leczenie dwuetapowe)


Zabiegi implantologiczne oraz inne procedury wykonuje lekarz chirurg stomatologiczny lub lekarz stomatolog z II-gim stopniem specjalizacji. Wszystkie zabiegi wykonujemy w znieczuleniu miejscowym.

Oferta nie ogranicza się jedynie do powyższych usług, ponadto w naszej ofercie znajdują się:



  • całoceramiczna korona na każdy ząb

  • wybielanie zębów

  • piaskowanie zębów

  • ortodoncja dla dorosłych i dzieci

  • stomatologia zachowawcza

  • uzupełnianie porcelanowe

  • najnowocześniejsze rozwiązania protetyczne

  • protezy

  • korony, licówki i wkłady koronowe

  • naprawy protetyczne

  • chirurgia stomatologiczna

  • choroby błon śluzowych

  • szyny zgryzowe

  • tomografia

  • RTG zębów


 

Jeżeli chcesz umówić się na spotkanie z lekarzem specjalistą zapraszamy o kontakt z naszą rejestracją


Info: 0844 209 2149

Kom. 07955 280 690

Tel. 0161 707 1983

 

Poznaj nasze opinie: "Trudne dni" zdecydowanie za trudne? Kiedy miesiączka za bardzo daje się we znaki

Miesiączka u zdrowej kobiety to objaw jak najbardziej naturalny i pożądany.


Zwykle nie ma też niczego nadzwyczajnego w fakcie, że towarzyszą jej różne dolegliwości.


Upewnij się jednak, czy to wciąż norma, czy może jednak objaw problemów ze zdrowiem.
Zapalenie macicy Zapalenie macicy

 

Niemal każda z nas jest w gorszej formie podczas menstruacji. Wprawdzie u kobiet, które cierpią z powodu PMS, rozdrażnienie i huśtawka nastrojów najczęściej przechodzi już pierwszego dnia krwawienia, jednak wciąż nie są to nasze najlepsze chwile w miesiącu.

Każda miesiączka wiąże się przecież z higienicznym zamieszaniem, zmianami hormonalnymi, oczyszczaniem macicy z nadmiaru niepotrzebnej już śluzówki, a także pewną utratą krwi. Zatem możemy być osłabione, zmęczone, zniechęcone, nie mieć ochoty wychodzić z domu, ma prawo boleć nas brzuch...

Zasadniczo natura przygotowała kobiecy organizm, by sobie z tym radził i przynajmniej teoretycznie miesiączkowanie nie powinno ograniczać normalnego funkcjonowania. W praktyce jednak ok. 40% kobiet narzeka na dolegliwości towarzyszące miesiączce.

Nie oznacza to jeszcze, że wszystkie cierpiące panie są chore. Czasem te dni są naprawdę trudniejsze niż u innych kobiet, ale stan ten nie wymaga skomplikowanego czy inwazyjnego leczenia. Trzeba jednak odwiedzić ginekologa, by upewnić się, że wszystko jest w porządku.

Nim zdecydujesz, że "tak być musi, bo tak miała i matka, i babka", przyjrzyj się staranniej swojej miesiączce, gdyż jest ważnym źródłem informacji o twoim zdrowiu.

Brzuch boli

Charakterystyczne niezbyt nasilone skurcze podczas miesiączki są naturalne, a nawet potrzebne. Zwykle utrzymują się, z przerwami, do 48 godzin. Ten rodzaj bólu wywołują skurcze macicy, konieczne, by pozbyć się złuszczającej błony śluzowej. Czasem jednak natężenie bólu okazuje się tak duże, że dosłownie nie możesz wstać z łóżka. I rzeczywiście nie wstawaj: dzień zwolnienia najczęściej wystarczy.

Przyczyną takiego ataku jest nadmierne wydzielanie prostaglandyn (hormony powodujące skurcze macicy) i zbyt wysoki poziom estrogenów w stosunku do progesteronu. Każdej z nas może się zdarzyć.

Jeśli jednak regularnie bardzo cierpisz z powodu bolesnych miesiączek, nie ograniczaj się jedynie do łagodzenia dolegliwości, ale koniecznie odwiedź ginekologa. Być może przyczyną kłopotów nie jest tylko natura, a jakiś problem zdrowotny, np. wymagające leczenia zaburzenia hormonalne, mięśniaki macicy, infekcje dróg rodnych, nieprawidłowa ich budowa, endometrioza.

Bezwzględnie konieczny jest kontakt z lekarzem, gdy miesiączka jest nie tylko bolesna, ale też wyraźnie opóźniona. Bywa, że to efekt wczesnego poronienia lub znacznie groźniejszej ciąży pozamacicznej. Pamiętaj, że żadna metoda antykoncepcyjna nie daje stuprocentowej pewności, więc nie wykluczaj samodzielnie ciąży tylko dlatego, że się zabezpieczasz. Kiedy przyjmujesz środki antykoncepcyjne, które nie dopuszczają do owulacji, nie masz "prawdziwej" miesiączki, chociaż krwawisz (najczęściej skąpo). Zatem pojawienie się nagle takich dolegliwości wymaga wizyty lekarskiej. Być może wystarczy zmienić pigułki, by znowu te trudne dni stały się łatwe.

Obfite krwawienie

Może ono wystąpić w każdym wieku, ale najczęściej jest problemem kobiet wchodzących w wiek menopauzalny i nastolatek. Podczas prawidłowej miesiączki utrata krwi zazwyczaj wynosi 50-70 ml (pojemność dużego kieliszka).

Czasem trudno samodzielnie określić, kiedy miesiączka jest rzeczywiście obfita, gdyż nowoczesne środki higieniczne nie pozwalają precyzyjnie ocenić ilości wydzieliny. Jeśli jednak zużywasz więcej niż 10 tradycyjnych podpasek lub ponad 6 o dużej chłonności, a zmiany podpaski czy tamponu co 2-3 godziny w ciągu dnia są niewystarczające i zdarza ci się zabrudzić bieliznę, okres jest na pewno zbyt obfity.

To nic nadzwyczajnego, jeśli od czasu do czasu masz bardziej obfitą miesiączkę. Jeśli jednak silne krwawienia się powtarzają, konieczna jest wizyta u lekarza. Sprawcą problemów mogą być: polipy, przerosty błony śluzowej lub mięśniaki, zaburzenia krzepliwości krwi, a nawet rozwijający się nowotwór złośliwy.

Wszystkie te schorzenia wcześnie rozpoznane są dość proste do wyleczenia (zazwyczaj tabletkami, czasem potrzebny jest prosty zabieg chirurgiczny), dlatego nie warto zwlekać. Lekarz, by postawić diagnozę i rozpocząć właściwe leczenie, zbada cię ginekologiczne, skontroluje krew (także pod kątem hormonów), możliwe też, że zleci ultrasonografię dopochwową i wymaz z szyjki macicy. To badania proste, prawie bezbolesne, czasem niezbyt przyjemne, jednak naprawdę istotne dla twojego zdrowia.

Pamiętaj, że same krwawienia, nawet te w zasadzie "naturalne", również mogą doprowadzić do problemów zdrowotnych. Sprzyjają choćby niedokrwistości z powodu niedoboru żelaza. Najczęściej w leczeniu niedokrwistości wystarczające są leki doustne.

Za długo

Nawet jak coś boli, przecieka, da się jakoś żyć: w końcu to tylko parę dni w miesiącu! A jeśli nie parę? Każda sytuacja, gdy krwawienie trwa dłużej, niż tydzień, wymaga konsultacji z ginekologiem. Problem najczęściej dotyczy kobiet zbliżających się do menopauzy, ale także bardzo młodych, których hormony jeszcze nie osiągnęły stabilizacji. Najczęstszą przyczyną kłopotów jest niedobór drugiego hormonu cyklu, czyli progesteronu, i związany z tym przerost błony śluzowej macicy. Czasem za takim objawem kryją się mięśniaki, endometrioza, a nawet zmiany nowotworowe.

I senna, i obolała...

Nie tylko krwawienie i jego bezpośrednie konsekwencje to kłopot miesiączkujących kobiet. Niektóre mają w jego trakcie objawy zbliżone do napięcia przedmiesiączkowego, innym dokuczają bóle głowy czy zaburzenia układu trawiennego. Większość z nich to skutek opisanych wcześniej problemów i ich wyeliminowanie usuwa automatycznie także te dolegliwości.

Jeśli złe samopoczucie mija wraz z miesiączką, zapewne nie ma powodu do niepokoju. Warto jednak skonsultować się z lekarzem, gdy kończy się krwawienie, a dolegliwości nie przechodzą. Przedłużająca się apatia i zły nastrój mogą być pierwszymi objawami depresji, a ta wymaga leczenia z pomocą psychologa lub psychiatry. Duża niedokrwistość, objawiająca się zmęczeniem, wypadaniem włosów, czy poszarzałą cerą, sama nie przejdzie i trzeba odwiedzić lekarza. Częste bóle głowy powinien leczyć neurolog: czasem migrena, niejednokrotnie atakująca w trudne dni, wymaga codziennego przyjmowania leków. Częste kłopoty z układem pokarmowym to sprawa dla gastrologa, gdyż mogą być objawem przewlekłego stanu zapalnego, wrzodów, a nawet zmian nowotworowych.

Bez wyraźnych dolegliwości, ale...

Nawet jeśli nie miewasz przykrych objawów w czasie miesiączki, także powinnaś poświęcić jej nieco uwagi, by upewnić się, że jesteś zdrowa.

Gdy krwawienia pojawiają się regularnie (co 26-32 dni), utrzymują przez 3-7 dni i nie towarzyszą im zbyt uciążliwe dolegliwości, nie masz się czym przejmować. Wystarczy, jeśli odwiedzisz gabinet ginekologiczny raz w roku. Nie rzadziej: czasem poważne choroby rozwijają się bezobjawowo i tylko lekarz może je wykluczyć, nieraz dopiero po przeprowadzeniu ważnych badań profilaktycznych (np. cytologii).

Nie lekceważ cyklów nieregularnych, ani wyjątkowo skąpych krwawień. Niby z praktycznego punktu widzenia to nic złego, że któraś miesiączka cię ominie, albo się spóźni, chociaż nie jesteś w ciąży. Trudno też narzekać, gdy krwawienie jest ledwo zauważalne. Tymczasem taki stan jest równie nienaturalny, jak miesiączki zbyt obfite lub pojawiające się za szybko.

Nieregularne krwawienia są normą jedynie u bardzo młodych kobiet i mogą utrzymywać się do dwóch lat od wystąpienia pierwszej miesiączki. U pozostałych wymagają wyjaśnienia, gdyż mogą być skutkiem zaburzeń hormonalnych: najczęściej niewłaściwej produkcji progesteronu przez jajniki, nadmiaru androgenów, prolaktyny, nieprawidłowości funkcji tarczycy. Mogą one prowadzić do niepłodności, ale i innych poważnych problemów zdrowotnych. Zaburzona czynność tarczycy bywa przyczyną chorób układu krążenia, a nawet groźnych powikłań w narządach odległych: nerkach, wątrobie, jelicie grubym.

Konsultacji z ginekologiem wymagają również plamienia i krwawienia w czasie cyklu, które nie są związane z miesiączką.

Gdy pojawiają się po stosunku, mogą być sygnałem nieprawidłowości szyjki macicy lub pochwy.

Jeśli występują w trakcie stosowania doustnej antykoncepcji hormonalnej, czasem konieczna bywa ich zmiana.

Faktem jest, że niewielkie krwawienie pojawiające się w połowie cyklu najczęściej towarzyszy owulacji i nie jest niczym nieprawidłowym. Jednak do mitów należy pogląd, że ten rodzaj krwawienia jest zjawiskiem niezwykle częstym i jedyną przyczyną krwawień poza miesiączką. Stawianie diagnozy trzeba pozostawić specjaliście.

 
Źródło: gazeta.pl

Wpis: Polski Lekarz Ginekolog Manchester 01617071983

Tuesday 13 August 2013

Poznaj nasze opinie: Zapalenie dziąseł

Krwawienie może być pierwszym symptomem zapalenie dziąseł.


Nie należy go lekceważyć, bo może prowadzić do paradontozy.


Zapalenie dziąseł najczęściej spowodowane jest zaleganiem kamienia nazębnego powyżej i, co ważniejsze, poniżej brzegu dziąseł. Ponadto czynnikami sprzyjającymi rozwojowi choroby są: stres, źle dopasowane protezy zębowe, zgrzytanie zębami, cukrzyca, alergie, zaburzenia hormonalne w okresie dojrzewania i przekwitania, środki antykoncepcyjne, niedostatek witamin, niewydolność wątroby.photo

Brak odpowiedniej higieny zębów powoduje nagromadzenie się płytki nazębnej, która podrażnia tkani dziąsła prowadząc do ich zapalenia.

Powikłania

Nie leczone zapalenie dziąseł może prowadzić do zapalenie przyzębia.

Objawy

Objawami zapalenie dziąseł są: krwawienie, zaczerwienienie i obrzęk.

Leczenie

Leczenie przeprowadzone w początkowym okresie choroby prowadzi do całkowitego wyleczenia.

Podstawą terapii jest usunięcie kamienia nazębnego. Dodatkowo stosuje się miejscowe środki przeciwzapalne (np. różne płyny dostępne w drogeriach, aptekach). Czasem konieczne może być podanie leków przeciwbólowych lub antybiotyku.

Lekarz stomatolog przeprowadza także instruktaż prawidłowego mycia zębów.

 
Źródło: gazeta.pl

Wpis: Polski Lekarz Stomatolog Manchester 01617071983

Poznaj nasze opinie: Ginekolog

Specjalista zajmujący się profilaktyką i leczeniem chorób żeńskiego układu płciowego.


Niejednokrotnie jest również położnikiem, czyli specjalistą od ciąży, porodu oraz połogu.


Główne problemy, z którymi zwracają się do niego pacjentki to zaburzenia miesiączkowania, stany zapalne pochwy, antykoncepcja.
Ciężarna kobieta i Polski Lekarz w Manchesterze Ciężarna kobieta i Polski Lekarz w Manchesterze

Ginekolog leczy też niepłodność i nowotwory narządów rodnych. Powinien badać piersi. Kobieta znajdować się pod jego stałą opieką przez całe dorosłe życie, od ukończenia 16. roku życia, bądź rozpoczęcia współżycia. Badania pokazują jednak, że wciąż wiele Polek odwiedza regularnie gabinet ginekologiczny jedynie w ciąży lub wtedy, gdy nie może w nią zajść. Takie nastawienie przyczynia się do późnego rozpoznania i wysokiej śmiertelności wśród kobiet na złośliwe nowotwory piersi oraz narządów rodnych. Wizyta lekarska powinna składać się ze szczegółowego wywiadu, badania piersi, w tym nauki samobadania, oraz badania wewnętrznego tzw. dwuręcznego, pozwalającego ocenić wstępnie stan macicy i jej szyjki oraz miednicy mniejszej, a także badania tarczy szyjki macicy (z wykorzystaniem wziernika dopochwowego). Ginekolog zleca badania w celu rozpoznania ewentualnych patologii, ale i profilaktycznie, np. mammografię, USG, cytologię szyjki macicy, analizę krwi, moczu, etc. Ponieważ wiele problemów kobiecych wiąże się bezpośrednio z zaburzeniami hormonalnymi, niejednokrotnie współpracuje z endokrynologami lub sam ma taką specjalizację.

 

 
Źródło: gazeta.pl

Wpis: Polski Lekarz Ginekolog Manchester 01617071983

Monday 12 August 2013

Poznaj nasze opinie: Seks w ciąży - jak się kochać w poszczególnych trymestrach ciąży

Jesteś w ciąży? Nie wiesz w jakich pozycjach możesz się kochać ze swoim partnerem w poszczególnych trymestrach ciąży? Twoją głowę nachodzi masa obaw i wątpliwości ? Nie przejmuj się są to obawy dręczące wszystkich przyszłych rodziców.


Seks jest bardzo ważnym elementem życia dla każdego związku, dlatego jeżeli nie ma przeciwwskazań lekarskich uprawiaj go jak najczęściej. Twoja sprawność fizyczna na pewno się poprawi, będziesz tryskać humorem i dobrym samopoczuciem.


Możesz kochać się do woli w przeróżnych pozycjach, jednak w okresie ciąży warto zwrócić uwagę na bezpieczeństwo. Dlatego należy dobierać takie pozycje, które nie zaszkodzą zdrowiu dziecka i mamy.
Seks w pierwszym trymestrze ciąży

Jest to okres w którym nie musicie zmieniać swoich upodobań seksualnych, brzuszek jest praktycznie niewidoczny i nie przeszkadza w kontaktach seksualnych. Seks potraktujcie jak beztroską zabawę sprawiająca ogromna satysfakcję. Wybierajcie pozycje, które nie uciskają obrzmiałych i bolących piersi.

Najlepsza będzie pozycja na jeźdźca, siadasz na biodrach mężczyzny, możesz być zwrócona przodem do jego twarzy lub odwrotnie. Układ ten pozwala na kontrolę głębokości penetracji, ale i zadbać o to by partner nie uraził Twoich piersi.

W przypadku gdy cierpisz na poranne mdłości, lub zmęczenie często występujące w I trymestrze, wypróbuj pozycję na łyżeczkę. Ty leżysz na boku, partner tuż za Tobą w tej samej pozycji, możesz lekko unieść nogę, która pozwoli na wsunięcie członka do pochwy. Powolne falowanie i brak ucisku na piersi i brzuch pozwoli przeżyć ogromną satysfakcję.

Seks w drugim trymestrze ciąży
Jesteś w ciąży? Nie wiesz w jakich pozycjach możesz się kochać ze swoim partnerem w poszczególnych trymestrach ciąży? Twoją głowę nachodzi masa obaw i wątpliwości ? Nie przejmuj się są to obawy dręczące wszystkich przyszłych rodziców. Seks w ciąży?1

Najlepszy okres na uprawianie seksu, minęły już poranne mdłości i wymioty. Hormony ciążowe powodują większy apetyt na figle łóżkowe u kobiety, również jej ciało jest dużo bardziej wrażliwe na dotyki i szybciej osiąga orgazm. Włączcie do igraszek miłosnych bitą śmietanę, którą możecie ze smakiem zlizywać z Waszych ciał.

Nim brzuszek osiągnie duże rozmiary wykorzystujcie wszystkie pozycje, które przyjdą Wam do głowy pod warunkiem, że będą wygodne i nie będą go uciskały.

Możecie kochać się w pozycji tylnej, ty klęczysz lub podpierasz się o łóżko a partner stoi lub klęczy za Tobą opierając dłonie na Twoich pośladkach. Pamiętaj że to on kontroluje intensywność penetracji, dlatego jeżeli jest zbyt głęboka i silna powiedz mu o tym.

Pozycja klasyczna jest również dobrym rozwiązaniem. Ty leżysz na plecach a Twój ukochany na Tobie musicie jednak uważać by nie uciskać brzuszka.

Zadowolić seksualnie możecie się również w pozycji Kąt prosty, Ty leżysz na plecach z rozchylonymi i ugiętymi nogami w kolanach, opierając stopy za pośladkami partnera. Twój mężczyzna osłania Twoje pośladki zgiętymi nogami i delikatnie wprowadza członek. Ma w ten sposób możliwość swobodnego pieszczenie piersi i ud.

Seks w trzecim trymestrze ciąży

Ostatni trymestr nie sprzyja miłosnym uniesieniom, brzuszek jest coraz większy a Ty odczuwasz zmęczenie, bóle w krzyżu i puchniecie nóg. Najlepiej obdarzać się masą pocałunków i pieszczot. Być może dzięki czułościom nabierzecie ochoty na coś więcej.

Dogodną pozycją będzie pozycja na jeźdźca tak ja w pierwszym trymestrze. Doznania wizualne związane z falowaniem Twoich dużych piersi będą ogromne dla Twojego partnera.

Bezpieczną pozycją będzie zapewne pozycja na łyżeczkę opisana również w I trymestrze ciąży.

Polecamy: Seks w pigułce - co musisz wiedzieć, aby Twoje pożycie było udane
Możecie również wypróbować pozycję w której partnerka leży na plecach na brzegu łóżka, z lekko rozchylonymi kolanami a jej partner w pozycji klęczącej lub stojącej delikatnie ja penetruje.

W ostatnich miesiącach ciąży warto również pamiętać o miłości francuskiej np. pozycja 69, polega ona na równoczesnym pieszczeniu się i całowaniu, leżąc w taki sposób, aby Wasze głowy były na wysokości narządów płciowych partnera.

Najważniejsza jest jednak zgoda lekarza na współżycie oraz dobór takich pozycji z których oboje będziecie czerpać satysfakcję z seksu.

Autor: AS
Źródło: wieszjak.pl
Wpis: Polski Ginekolog - Położnik w Anglii - dr Beata Niedźwiedzka
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Jeżeli chcesz umówić się na wizytę dr Beata Przyjmuje w Manchesterze na Eccles - tel. 0161 707 1983

Sunday 11 August 2013

Poznaj nasze opinie: Higiena intymna – u dziewczynki, ciężarnej i seniorki

Jak o higienę intymną powinny dbać: dziewczynka, kobieta aktywna seksualnie, ciężarna, kobieta w czasie połogu i menopauzy?


Kiedy infekcje pochwy są szczególnie niebezpieczne i dlaczego?


Higiena intymna – od młodości do starości
Kobiecość niejedno ma imię: dzieciństwo, dorosłość i starość to jej trzy podstawowe etapy. W dziedzinie dbania o higienę intymną w każdej z tych faz sprawa nie jest jednak prosta... Kompleksowe podejście do kobiecości wymaga przede wszystkim wiedzy o tym, jak zmienia się ciało i jego potrzeby oraz jak na te potrzeby odpowiadać.
Wydawać się może, że o profilaktyce zdrowia intymnego powiedziano już wszystko.
– Coraz więcej kobiet ma świadomość tego, że okolice intymne to nie tylko jeden z elementów kobiecego organizmu, ale miejsce szczególne, któremu warto poświęcić więcej uwagi – mówią twórcy Kampanii „Kobiecość niejedno ma imię” (www.kobiecosc.info). Najważniejsze jednak, by higiena intymna była dopasowana do wieku i potrzeb kobiety, gdyż tylko wtedy przyniesie oczekiwane rezultaty – dodają.
Jak zatem powinna wyglądać prawidłowa troska o higienę intymną na każdym etapie życia kobiety?
Mała kobiecość to też kobiecość!

Niedojrzała kobiecość zmaga się z infekcjami intymnymi rzadziej niż dorosła, jednak – gdy do nich dojdzie – mogą mieć bardziej poważny przebieg. Dlaczego? U dziewczynek nabłonek w miejscach intymnych jest wyjątkowo delikatny, bardziej podatny na uszkodzenia, urazy i zakażenia. Większej podatności na infekcje sprzyja także to, że kobiecość dziewczynki nie posiada zabezpieczenia w postaci owłosienia łonowego i kwaśnego odczynu pH.

Właściwe zasady higieny należy więc wprowadzić w nawyk już w wieku dziewczęcym: podmywanie od przodu do tyłu, dokładne osuszanie miejsc intymnych, dobieranie kosmetyków, które nie zaburzają naturalnej równowagi tych okolic.

Kiedy dziewczynka zaczyna miesiączkować, zmianie ulega nie tylko budowa jej ciała, ale także pH pochwy.

Sposób dbania o higienę należy więc wtedy nieco zmodyfikować, szczególnie w czasie menstruacji – konieczna jest częsta wymiana podpasek, podmywanie przynajmniej 2 razy dziennie pod strumieniem bieżącej wody oraz noszenie przewiewnej bielizny. W przypadku występowania problemów intymnych warto wzmacniać mikroflorę preparatami zawierającymi pałeczki kwasu mlekowego (np. doustnie prOVag, dopochwowo inVag czy Lactovaginal).
Kobiecość aktywna

Ważnym etapem w życiu każdej kobiety jest rozpoczęcie aktywności seksualnej.

– To prawda, że ryzyko infekcji pochwy występuje w każdym wieku, jednak współżycie seksualne znacznie je zwiększa – pojawia się więcej możliwości przeniesienia drobnoustrojów, mogą się przydarzyć urazy mechaniczne itp. Nie wszystkie kobiety zdają sobie z tego sprawę – zauważają twórcy Kampanii „Kobiecość niejedno ma imię”.

Kampania ma na celu zwiększenie świadomości kobiet na temat sfery intymnej za pomocą odważnego mówienia o niej. Tylko nazywanie "kobiecości", rozmowa i dzielenie się doświadczeniami pozwoli nam dobrze poznać i w pełni zadbać o swoją intymność i uchronić przez groźnymi chorobami.

Aktywność seksualna wiąże się często ze stosowaniem antykoncepcji, która powoduje zmniejszenie liczby pałeczek kwasu mlekowego, a co za tym idzie – wzrost odczynu pH. Dobre bakterie w małej ilości nie są w stanie kontrolować namnażania się złych drobnoustrojów, a stąd prosta droga do infekcji. Jeśli prowadzimy więc aktywne życie seksualne, warto szczególnie zadbać o higienę miejsc intymnych.
Ciężarna kobiecość

Polska Klinika Manchester Polskie Centrum Ginekologiczno - położnicze w Wielkiej Brytanii

Równie ważnym etapem w życiu kobiety jest ciąża. Pod wpływem hormonów pH pochwy zmienia się z kwaśnego na zasadowe, śluzówka jest mocno rozpulchniona, a w komórkach jej nabłonka gromadzi się większa ilość glikogenu.

Zmiany te mogą sprzyjać infekcjom grzybiczym oraz bakteryjnym, gdyż naturalna odporność organizmu znacznie się obniża.

Podstawową zasadą tego okresu jest przeprowadzanie zabiegów higienicznych w taki sposób, by nie dopuścić do zainfeko

wania pochwy i cewki moczowej bakteriami z okolicy odbytu. Podmywanie i osuszanie krocza należy więc wykonywać w kierunku od przodu do tyłu. Zalecana jest rezygnacja z płukanek, irygacji oraz innych zabiegów – chyba że są zgodne z zaleceniami lekarza.

Ważnym etapem ciąży jest okres połogu, w którym organizm powraca do poprzedniego stanu. Charakterystyczne dla niego są obfite krwawienia pozwalające na usunięcie resztek błon płodowych i drobnoustrojów, którymi zakażenie może prowadzić do poważnych powikłań.

Ważne jest, by często myć okolice krocza – najlepiej po każdej zmianie podpaski, podkładu czy wkładki (nie należy stosować tamponów), a także po wizycie w toalecie. Istotna jest odpowiednia bielizna – najlepiej sprawdzają się przewiewne, bawełniane majtki. Kiedy krwawienie ustaje i krocze zaczyna się zrastać, warto sięgnąć po produkty, zawierające kwas hialuronowy, ułatwiający gojenie ran oraz łagodzący dyskomfort, spowodowany wysuszeniem nabłonka (np. HydroVag, Cicatridina).
Kobiecość spełniona

Następnym, ważnym etapem w życiu kobiety, jest menopauza oraz okres okołomenopauzalny. To szczególny czas, którego znaczenie można porównać do wagi okresu pokwitania – zmiany zachodzące w organizmie są czymś zupełnie nowym, nie do końca zrozumiałym, ale niezwykle istotnym i wymagającym kompleksowego podejścia. W tym przypadku kobieta ma za sobą jednak wieloletnie doświadczenie i może się do nich przygotować zdecydowanie lepiej.

Kobiety w okresie okołomenopauzalnym nie powinny rezygnować z aktywności seksualnej, ale muszą pamiętać, że ich kobiecość wymaga specjalnej higieny i stosowania kosmetyków zapewniających odpowiednie nawilżenie błony śluzowej pochwy, która ze względu na zahamowanie wydzielania estrogenów jest narażona na wysychanie.

Doskonale spełniają tę rolę preparaty zawierające w składzie kwas hialuronowy – ma właściwości nawilżające i regenerujące oraz pomaga w gojeniu mikrouszkodzeń (Xaluron, HydroVag). Pomocne okazuje się stosowanie produktów zawierających kwas mlekowy oraz glikogen – pomagają dbać o właściwe pH pochwy oraz wspomagają naturalną odporność intymną, a także stosowanie probiotyków (doustnych lub dopochwowych) – pomagają odbudować ochronną mikroflorę pochwy.

Źródło: materiały prasowe Cloud9/mn
Wpis: Polski Lekarz Ginekolog w Anglii - dr Beata Niedźwiedzka tel. 07955 280 690

Dr Beata Niedzwiedzka, polski lekarz ginekolog - położnik w Anglii przyjmuje w Polskim Centrum Medycznym w manchesterze na Eccles. Rejestracja czynna jest codziennie od godziny 8:00 do 22:00 pod numerami telefonów: 0161 707 1983, 0844 209 2149, 07955 280 690. Więcej informacji o możliwościach skontaktowania się z rejestracja poradni znajdziecie Państwo w zakładce Kontakty
Aplikacja Polska Przychodnia Manchester na Androida Aplikacja Polska Przychodnia Manchester na Androida

Saturday 10 August 2013

Poznaj nasze opinie: Zadbaj o zdrowie w gabinecie ginekologa

Praca, prowadzenie domu, wychowywanie dzieci - nic dziwnego, że w dzisiejszych czasach kobiety mają coraz mniej czasu dla siebie.


Nie zapominaj jednak o sobie, nie lekceważ systematycznych wizyt u lekarza.


Profilaktyka może uchronić cię przed naprawdę poważnymi problemami ze zdrowiem.
Ginekolog należy niestety do tej grupy lekarzy, którzy odwiedzani są niechętnie. Wizyty u niego wydają się wielu kobietom krępujące z uwagi na konieczność opowiadania o swoich problemach intymnych i życiu seksualnym. Warto jednak przełamać zakłopotanie i poddawać się kontroli przynajmniej raz w roku. Pozwoli to wykluczyć chorobę lub wykryć ją we wczesnym stadium, co znacznie zwiększa powodzenie leczenia.
Zbadaj geny BRCA1 i BRCA2

Wśród chorób, z jakim najczęściej zmagają się kobiety są nowotwory piersi i jajników. Dzięki postępowi medycyny dziś już wiadomo, że choroby te mogą być dziedziczone. Jeśli więc babcia lub mama zmagały się ze wspomnianymi nowotworami złośliwymi, trzeba baczniej przyjrzeć się swojemu organizmowi. Ginekolodzy zachęcają objęte ryzykiem dziedziczenia raka kobiety do wykonania testu w kierunku mutacji genu BRCA. Badanie polega jedynie na pobraniu próbki krwi i nie wymaga wcześniej specjalnego przygotowania. Pobrany materiał pozwala wykryć mutację w genie BRCA1 lub BRCA2, która predysponuje do zachorowania.
Im wcześniej tym lepiej

jajniki, badanie ginekologiczne, USG badanie ginekologiczne, USG

Skoro zatem badanie jest tak proste i nie przysparza kłopotu potrzebna jest tylko edukacja społeczeństwa, która skłoni kobiety do jego wykonywania. Z pewnością w ostatnim czasie do wzrostu jej poziomu przyczyniła się znana na całym świecie aktorka Angelina Jolie. Wiedząc, że jest obciążona genetycznie poddała się wspomnianym testom, które określiły jej szansę na zachorowalność na poziomie aż 87%. Świadomość wysokiego ryzyka była bodźcem do poddania się prewencyjnie zabiegowi podwójnej mastektomii. Być może zareagowała w najodpowiedniejszym momencie.

Podkreślając, że zrobiła to świadomie, z uwagi na swoje zdrowie oraz troskę o najbliższych, poruszyła miliony osób. Nagłaśniając kwestię testów BRCA zainspirowała wiele kobiet do ich przeprowadzenia. Nie da się zaprzeczyć, że przełożyło się to jednocześnie na oferty przygotowywane dla pacjentek przez wiele szpitali czy przychodni, również w naszym kraju. Pojawiły się promocje dla pacjentek, przygotowywano materiały edukacyjne na ten temat, które były dostępne nie tylko w placówkach, ale jak np. w przypadku jednej z klinik – Prywatnej Lecznicy Certus z Poznania, projekt edukacyjny rozszerzono również o Internet. Media społecznościowe oraz kampanie odsłonowe okazały się także doskonałą platformą do kontaktu i informowania kobiet w regionie o problemie czy możliwości wykonania testów. Działania takie są o tyle istotne i godne naśladowania przez inne placówki, gdyż mogą w porę pomóc nosicielkom wadliwych genów, a tych w naszym kraju może być nawet około 200 tysięcy.

Oczywiście wykrycie wspomnianych mutacji nie zawsze musi prowadzić do mastektomii. Czasem krokiem milowym do walki z chorobą może być zmiana trybu życia, diety i aktywność fizyczna. Towarzyszyć temu muszą cykliczne badania pod okiem specjalisty i samokontrola.
Profilaktyka jest konieczna

Połowy nowotworów można by uniknąć prowadząc wspomniany już odpowiedni styl życia – posiadając w jadłospisie urozmaiconą i bogatą w składniki odżywcze dietę, redukując używki, dbając o regularny ruch i jego jakość, kontrolując przewlekłe stany zapalne czy poddając się dedykowanym szczepieniom przeciwko niektórym wirusom. Przykładem jest np. szczepienie przeciwko wirusowi HPV, powodującemu raka szyjki macicy. Mogą się mu poddać dziewczęta nawet już od 10 roku życia. To ważne z uwagi na fakt, iż na ten nowotwór najczęściej zapadają kobiety między 25, a 35 rokiem życia. Oprócz regularnych badań cytologicznych to najskuteczniejsza metoda redukująca ryzyko zachorowania. Oczywiście poddając się szczepieniu o cytologii zapominać nie należy, podobnie jak np. o badaniu usg. To ostatnie szczególnie sprzyja wykrywaniu zmian na jajnikach. Objawy ich rozwoju są często znikome lub po prostu bagatelizowane przez kobiety, stąd rak jajników zyskał niechlubne miano “cichego zabójcy”. Tym samym, zbyt późne jego wykrycie zmniejsza niestety szansę na wyleczenie.

Współczesna medycyna, w tym ginekologia oferuje wiele badań i metod leczenia, które pozwalają kobietom cieszyć się zdrowiem i dłuższym życiem. Jednak to, czy się na nie zdecydują, zależy wyłącznie od ich świadomości oraz chęci. Brak skrępowania przy zgłaszaniu się o pomoc do specjalisty w przypadku najmniejszych czy najbardziej krępujących dolegliwości może okazać się bronią szerokiego rażenia skierowaną przeciwko wielu chorobom, w tym przeciwko rakowi.

Źródło: adStone/om
Wpis: Polski Lekarz Ginekolog w Manchester - dr Beata Niedźwiedzka
Jeżeli chcesz umówić się na wizytę z lekarzem specjalistą ginekologiem możesz skontaktować się z rejestracją Polskiego Centrum Medycznego na Eccles - Polska Przychodnia #ppmcr pod numerami telefonów: 0161 707 1983, 07955 280 690, 0844 209 2149. Rejestracja do Polskich Lekarzy #polskilekarz czynna jest 7 dni w tygoniu od 8:00 do 22:00

Zapraszamy serdecznie

#polscylekarze

#polskaprzychodnia