Saturday 30 June 2012

Cytologia - najlepsza profilaktyka

Polki najczęściej dotykane są przez 3 nowotwory: pierwszym z nich jest rak piersi, drugim rak trzonu macicy ... http://p.ost.im/p/e3wkRx

Thursday 28 June 2012

lek. stom. Danuta Pabian

Ukończyłam wydział Medycyny w Katowicach na Śląskim Uniwersytecie Medycznym a następnie specjalizację ze stomatologii w Zabrzu.


Posiadam wieloletnie doświadczenie zawodowe. Preferuję leczenie bez strachu i bólu, leczenie adaptacyjne dzieci w przyjaźni do stomatologii.

Stosuje się do nowoczesnej stomatologii zachowawczej z minimalnym usuwaniem zębów. Moja zawodowa pasja to leczenie bruksizmu oraz szerokie zastosowanie stomatologii kosmetycznej. Moje doświadczenie w zakresie chirurgii pozwala mi oceniać złożone przypadki. Ukończyłam szereg szkoleń poszerzających zakres moich kompetencji w tym między innym implantologiczne oraz inne.

Jestem osobą bardzo komunikatywna, uwielbiam rozmowy z pacjentami a zwłaszcza z dziećmi.

Zabiegi dla pacjentów wykonuję w znieczuleniu miejscowym lub w sedacji. Pracuję również w trybie emergency i nocnym (po godzinie 22:00)

Jeżeli chcesz umówić się do mnie na przegląd stomatologiczny lub na rozpoczęcie leczenia skontaktuj się z rejestracją kliniki.

Więcej o usługach medycznych w naszej Klinice znajdziesz w zakładce 'Usługi Medyczne'

 









0 161 707 1983



rejestracja







...lub wypełnij nasz formularz zgłoszeniowy:


WYPEŁNIJ FORMULARZ




Tuesday 26 June 2012

Choroby związane z alergią pokarmową są coraz częstsze

Nasze dzieci chorują na alergie pokarmowe - to stanowisko naukowców


Małe dzieci coraz częściej mają alergię na mleko oraz jaja. Obserwują to lekarze pediatrzy na terenie całego świata ale przede wszystkim w Wielkiej Brytanii


Ponad 70 procent dzieci w wieku przedszkolnym ma alergię pokarmową, co jest ogromnym wzrostem w przeciągu ostatnich trzech lat. Co więcej - naukowcy odkryli również, że opiekunowie nie podają odpowiednich leków u ponad 70 procent małych alergików, co może potencjalnie wpływać na zdrowie chorych

Wyniki przeprowadzonych przez JHD jasno wskazują, że opiekunowie oraz rodzice małych dzieci muszą być bardziej czujni na to, na co może mieć alergie ich potomek. Również należy zwrócić szczególną uwagę na dobre i systematyczne leczenie małych dzieci

Badanie JDH objęło obserwacją 512 dzieci w wieku 3-15 miesięcy, przez około trzy lata.

Dokumentowane były wszystkie reakcje alergiczne na żywność.

W okresie tych 36 miesięcy, dzieci doświadczyły 1171 reakcji alergicznych na żywność.

Spośród 512 dzieci uczestniczących w badaniu, 145 (28 procent) nie miało żadnych reakcji alergicznych, 98 (19 procent) miało jedną reakcję, a 269 (53 procent) miało więcej niż jedną reakcję.

Nieco ponad 11 procent (134 przypadki) to dzieci, których reakcje były bardzo ciężkie i obejmowały takie objawy jak obrzęk gardła, trudności w oddychaniu, nagły spadek ciśnienia krwi, zawroty głowy i omdlenia.

Źródło: Biomedical
Wpis: Polski Pediatra w Manchesterze - Polska Prywatna Przychodnia
 









tel. 0 161 707 1983

info. 0 844 209 2149

kom. 0 7955 280 690



Rejestracja







...lub wypełnij nasz formularz zgłoszeniowy:


WYPEŁNIJ FORMULARZ




Friday 22 June 2012

Metody leczenia chorób psychicznych

Metody leczenia



1. Czy choroby psychiczne są uleczalne?


Oczywiście tak, jednakże wyniki leczenia zależą w dużym stopniu od rodzaju choroby, od okresu w jakim zostało podjęte leczenie, a także od konsekwencji w jego prowadzeniu.
Dla przykładu, w schizofrenii, przy prawidłowo prowadzonym leczeniu aż 60% pacjentów osiąga poprawę stanu zdrowia umożliwiającą dobre funkcjonowanie społeczne i zawodowe. Dla 20-30% pacjentów schizofrenia kończy się na pierwszym, jedynym epizodzie.
O tym jak ważna jest konsekwentna terapia świadczy fakt, że u około 60-80% pacjentów, którzy zaniechali kontynuacji leczenia po ustąpieniu ostrego epizodu psychotycznego w ciągu roku dochodzi do nawrotu choroby. Należy pamiętać, że schizofrenia jest chorobą przewlekłą i osoby przez nią dotknięte są podatne na wystąpienie jej objawów w ciągu całego życia. Długoterminowe leczenie minimalizuje ryzyko nawrotów.
Rokowanie w przypadku innych chorób psychicznych jest jeszcze trudniejsze; ich przebieg bywa w każdym przypadku inny i w praktyce trudno jest rozstrzygnąć, czy uzyskana poprawa stanu zdrowia jest trwałym wyleczeniem, czy jedynie okresową poprawą przed kolejnym epizodem choroby. W każdym przypadku niezbędna jest ścisła współpraca z psychiatrą.

2. Na czym polega farmakologiczne leczenie chorób psychicznych?


Leczenie farmakologiczne, czyli podawanie leków jest najważniejszą metodą leczenia chorób psychicznych.
Podstawowe leki stosowane w ich leczeniu to tzw. neuroleptyki. Ich działanie polega na przywracaniu prawidłowej równowagi chemicznej mózgu. Podstawowym zadaniem neuroleptyków jest regulacja przemiany biochemicznej przekaźnika mózgowego - dopaminy. To właśnie nieprawidłowości w gospodarce dopaminą obarcza się odpowiedzialnością za występowanie psychozy.
Istnieje wiele preparatów stosowanych w leczeniu zaburzeń psychicznych, a ich bogactwo wynika z bardzo różnych reakcji na te leki. Dobór odpowiedniego leku dla konkretnego pacjenta jest podstawą powodzenia w leczeniu choroby. Niejednokrotnie lek musi być dobierany metodą prób i błędów. Nie można się zniechęcać, jeśli konkretny preparat nie okaże się skuteczny lub będzie miał uciążliwe skutki uboczne. Na pewno uda się dobrać lek, który spowoduje wycofanie się objawów choroby przy jednoczesnej dobrej tolerancji.
Poza neuroleptykami w leczeniu psychoz stosuje się również leki przeciwdepresyjne, leki uspokajające, a także leki stabilizujące nastrój.

3. Dlaczego czasem pacjenci nie chcą zażywać leków?
Zaniechanie pobierania leków jest podstawową przyczyną niepowodzeń w terapii zaburzeń psychicznych. Jest kilka powodów, dla których chorzy przestają przyjmować leki. Po pierwsze pacjenci często nie mają poczucia swojej choroby i nie wierzą, że muszą się leczyć. Po drugie, jeśli pacjent w psychozie czuł się subiektywnie źle, to po jej ustąpieniu dochodzi do wniosku, że już jest zdrowy i dalsze leczenie nie ma sensu. Po trzecie – pacjenci odstawiają leki ze względu na ich działania uboczne, które mogą być dla nich bardzo przykre.

4. Jakie objawy uboczne występują najczęściej podczas leczenia przeciwspychotycznego?


Najczęściej zgłaszanymi objawami ubocznymi, które są odczuwane przez pacjentów jako wyjątkowo uciążliwe, są objawy stłumienia funkcji poznawczych oraz tzw. objawy pozapiramidowe.
Pierwsze z nich polegają na pogorszeniu pamięci, koncentracji, senności, pogorszeniu refleksu, poczuciu stłumienia i osłabienia intelektu.
Objawy pozapiramidowe to sztywność mięśni, zubożenie mimiki, spowolnienie ruchowe, niepokój ruchowy, mimowolne skurcze mięśni i mimowolne ruchy.
Wystąpienie lub nieobecność objawów z tych dwóch grup najczęściej decydują o przerwaniu lub kontynuacji przyjmowania leków przez pacjenta, choć nie są to objawy jedyne. Z innych objawów należy wspomnieć o zaparciach, zmniejszeniu ostrości widzenia, nadwrażliwości na słońce, wysypkach skórnych, spadkach ciśnienia tętniczego, suchości w ustach lub nadmiernym ślinieniu się, zaburzeniach seksualnych i zaburzeniach miesiączkowania, jak również zwiększaniu masy ciała.

5. Czy leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych zawsze muszą powodować działania niepożądane?


Oczywiście nie. Zdecydowana większość objawów ubocznych wymienianych w ulotkach dołączonych do leków występuje sporadycznie. Inne mogą występować w nasileniu mało uciążliwym dla pacjenta.
Zawsze, nawet w przypadku wystąpienia niektórych działań ubocznych, pacjent i jego psychiatra podejmują decyzję, czy korzyści wynikające z przyjmowania leku przewyższają uciążliwość objawów ubocznych. Jeżeli ten bilans wypadnie negatywnie, możliwa jest zmiana leku. Nieraz zachodzi konieczność wypróbowania kilku leków zanim znajdzie się ten satysfakcjonujący dla obydwu stron. Wymaga to wiele cierpliwości i zaufania do psychiatry.
Rolą psychiatry jest również uświadomienie pacjentowi, że niektóre z niekorzystnych zjawisk psychicznych branych przez pacjenta za objawy uboczne działania leku, są objawami choroby. Dotyczy to np. uczucia osłabienia, braku energii, obniżenia nastroju, gorszej koncentracji i pamięci.

6. Czy istnieje idealny lek na choroby psychiczne?


Nie ma leków idealnych. Pomimo faktu pojawiania się coraz to nowych leków przeciwspychotycznych, czemu często towarzyszą prasowe komentarze o definitywnym rozwiązaniu problemu chorób psychicznych, ciągle używane są również leki znane od kilkudziesięciu lat. Dzieje się tak, dlatego, że schorzenia te są chorobami o bardzo indywidualnym przebiegu, zaś każdy pacjent odmiennie reaguje na leki. Zarówno skutek przeciwpsychotyczny jak i objawy uboczne wywoływane przez ten sam lek mogą być bardzo różne u różnych pacjentów.

Są oczywiście leki, których podstawowe działania uboczne są zdecydowanie mniejsze - są to tzw. neuroleptyki atypowe. Różnią się one od neuroleptyków klasycznych tym, że wywierają minimalny wpływ na układ pozapiramidowy i tym samym nie powodują najbardziej uciążliwych objawów ubocznych.

Inną istotną cechą neuroleptyków atypowych jest fakt, że działają również na objawy negatywne (ubytkowe) choroby psychicznej. Pacjenci przyjmujący te leki mają większą szansę na pełne ustąpienie objawów choroby (tzw. remisję). Dzięki zastosowaniu neuroleptyków atypowych nie występują objawy negatywne psychozy, dochodzi także do poprawy w zakresie tych objawów negatywnych, które już zdążyły się rozwinąć.

Obecnie neuroleptykami atypowymi leczona jest coraz większa grupa pacjentów. Dzięki temu mogą oni prawidłowo funkcjonować społecznie, rodzinnie i zawodowo.

7. Czy poza przyjmowaniem leków istnieją inne sposoby leczenia?


Największą szansę dla pacjenta stwarza połączenie podawania leków z psychoterapią, w której poprzez rozmowę pacjent uzyskuje wsparcie psychologiczne. Pomaga ona nie tylko pacjentom, ale także ich rodzinom, które z powodu choroby odczuwają głęboki dyskomfort psychiczny. Wsparcie to obejmuje edukację w objawach choroby, sposobach radzenia sobie z nimi, informację o możliwościach leczenia itp.

Zbiorową formą takiego wsparcia są grupy psychoedukacyjne, w ramach których pacjenci, ich rodziny i wszystkie zainteresowane osoby mogą dzielić się doświadczeniami w radzeniu sobie z chorobą. Poza własnymi doświadczeniami, uczestnicy grupy otrzymują również kompleksową i jasną informację na temat choroby.

Większość pacjentów wymaga rehabilitacji leczniczej, która pomoże im w powrocie do środowiska społecznego i rodzinnego, pomoże podjąć decyzje co do ich dalszego losu np. miejsca zamieszkania czy zmiany zawodu. Często pacjenci potrzebują przyuczenia do gospodarowania finansami, treningu umiejętności społecznych takich jak, np. zachowanie się w sytuacjach towarzyskich i zawodowych. Rehabilitacji służą również warsztaty terapii zajęciowej pozwalające na utrzymanie aktywności i inicjatywy.

Inną formą terapii przydatnej w chorobach psychicznych jest terapia rodzinna, w której uczestniczy cała rodzina - jako podstawowy układ, w którym żyje pacjent.

8. Jak długo leczy się choroby psychiczne?


Jest to zawsze sprawa indywidualna. Na przykład w schizofrenii i psychozach jej pokrewnych generalną zasadą jest przyjmowanie leku przez rok, dwa po ustąpieniu pierwszego epizodu psychotycznego. Po drugim epizodzie okres ten wynosi pięć lat, natomiast po kolejnych zaostrzeniach psychozy leczenie powinno być wieloletnie, nawet bezterminowe. Choroba afektywna dwubiegunowa wymaga intensywnego leczenia przeciwdepresyjnego lub przeciwmaniakalnego w zależności od fazy, zaś pomiędzy zaostrzeniami leczenia stabilizującego nastrój.
Psychozy reaktywne po wygaśnięciu czynnika wywołującego nie wymagają na ogół leczenia podtrzymującego po ustąpieniu objawów choroby.

9. Czy osoby, które leczą się psychiatrycznie mogą „normalnie” funkcjonować w społeczeństwie?


Oczywiście, tak. Zważywszy na rozpowszechnienie chorób psychicznych możemy być pewni, że wiele osób, z którymi stykamy się w codziennym życiu, leczy się z powodu zaburzeń psychicznych. Skoro nie zauważamy ich odmienności, to znaczy, że nie różnią się oni od ludzi zdrowych. Większość chorób psychicznych, nawet nie leczonych, charakteryzuje się zaostrzeniami przedzielonymi okresami poprawy, podczas której funkcjonowanie tych osób jest zupełnie „normalne”. Aktualnie leczenie psychiatryczne pozwala na długotrwałe ustąpienie objawów – remisję, czyli poprawę stanu psychicznego, a nierzadko ogranicza chorobę do jednego epizodu psychotycznego. Nie ma żadnych przeszkód by osoba, u której terapia przebiega pomyślnie, pełniła z powodzeniem wszystkie role rodzinne i społeczne.


Źródło: Odnaleźć Siebie
Wpis: Polski Psychiatra w Manchesterze - Polska Prywatna Przychodnia Manchester Eccles

 









tel. 0 161 707 1983

info. 0 844 209 2149

kom. 0 7955 280 690



Rejestracja







...lub wypełnij nasz formularz zgłoszeniowy:


WYPEŁNIJ FORMULARZ




Problemy z ósemkami... stomatologu! Zostawiać czy usuwać?

6, 7 miliona zębów mądrości jest niepotrzebnie usuwanych każdego roku – podają amerykańscy naukowcy. Zęby mądrości pojawiają się już w wieku 16-20 lat, czyli w okresie, w którym jak żartują dentyści – stajemy się mądrzejsi. I chociaż zęby te nie mają wpływu na inteligencję, wpływają na pracę jamy ustnej.


Ósemki - usuwać czy zostawiać?


– Zęby te, mimo iż stwarzają sporo problemów, wciąż spełniają ważną rolę. Do ich głównych zadań należy dokładne przeżuwanie i rozdrabnianie pokarmu. Właściwa ich higiena, a także leczenie może uchronić nas przed koniecznością usuwania. Z drugiej strony ich brak, chociaż zmniejsza powierzchnie żujące, nie powoduje problemów w funkcjonowaniu jamy ustnej. Coraz częściej także spotykamy się z przypadkami, w których zęby mądrości po prostu nie wyrosły

Bez zęba mądrości nie zgłupiejesz


I faktycznie, jak podaje portal Dentysta.eu, aż u 30-35 proc. dorosłych Polaków nie wykształciły się zęby mądrości. Ci, którzy jednak zostali obdarowani przez naturę dodatkowymi zębami, zdaniem dentystów, nie powinni zbyt pochopnie decydować się na ich usunięcie. Powód? Sam zabieg należy do najbardziej skomplikowanych w chirurgii stomatologicznej.

– Zabieg trwa około 30 minut i powinien być wykonany przez chirurga stomatologicznego lub chirurga szczękowo-twarzowego. Przeprowadza się go w znieczuleniu miejscowym lub w narkozie. Po usunięciu zęba zaszywamy zębodół – mówi lek. dent. Maciej Nowiński, chirurg z Prodenty.

Za mało miejsca na ósemki?


Problemy z ósemkami spowodowane są zazwyczaj zbyt małą ilością miejsca w szczęce. Zęby mądrości były niezbędne człowiekowi pierwotnemu. Służyły mu do gryzienia i przeżuwania twardych, surowych pokarmów, jednakże budowa jego szczęki i proporcje między częścią mózgową i twarzową znacznie się różniły od tych, które występują u współczesnego człowieka i 32 zęby bez trudu mieściły się w jego szerokiej szczęce.

Obecnie nie dość, że szczęka jest o wiele mniejsza to często też sama jej kość jest zbudowana nieprawidłowo. Na ratunek przychodzi jednak medycyna i tę nieprawidłowość można skorygować przy pomocy aparatu ortodontycznego, a dodatkowo wyrównać położenie innych zębów.

Kiedy zatem konieczna jest ekstrakcja ósemek? – Ósemki usuwamy zazwyczaj wtedy, gdy występują problemy z dziąsłami, a ząb nie może się przebić lub też dziąsło przykrywa część korony zęba. Wklinowanie, czyli inaczej uwięźnięcie zęba zazwyczaj skutkuje bolesnym obrzękiem, nieraz na dziąśle tworzą się torbiele i jest to wskazanie do ekstrakcji. Inne wskazanie to zaawansowana próchnica, a trzeba pamiętać, że do tamtych zębów trudniej dotrzeć szczoteczką czy nitką dentystyczną, w związku z tym trudniej utrzymać higienę, często występują tam stany zapalne – mówi dr Nowak.

W sytuacji, gdy chcemy się poddać leczeniu ortodontycznemu lub protetycznemu, a lekarz stwierdzi, że z powodu obecności ósemek nie jest w stanie dokładnie dopasować nam aparatu lub protezy, może także zalecić ekstrakcję zębów mądrości. Sam zabieg jest dość powszechny w stomatologii.

– W naszym gabinecie praktycznie codziennie usuwamy zatrzymane ósemki, które u pacjentów powodują wiele problemów. Dla doświadczonego stomatologa lub chirurga szczękowego, przeprowadzenie takiego zabiegu jest już rutyną. Nie powinien usuwać ósemek niedoświadczony lekarz, bo mogą się pojawić problemy – tłumaczy dr Nowiński.

Nie usuwaj prewencyjnie


Zęby mądrości są połączone z ośrodkowym układem nerwowym poprzez nerw trójdzielny, co wyjaśnia dlaczego pacjenci bardzo często doświadczają bólu głowy i twarzy po usunięciu ósemek. Jak podaje American Journal of Public Health Aż 70 proc. ósemek jest dziś usuwanych zupełnie bez powodu.

– Nie ma potrzeby, żeby usuwać zdrowy ząb. Uwagę powinniśmy natomiast zwracać na zęby przylegające do ósemek, często to właśnie one są źródłem bólu, który promieniuje na ząb mądrości. Nie usuwajmy ósemek pochopnie – tłumaczy lek. stom. Bartosz Nowak.

Właśnie z uwagi na trudności w prawidłowym utrzymaniu higieny, stomatolodzy jeszcze nie tak dawno temu prewencyjnie zalecali usunięcie zębów mądrości. Jednak biorąc pod uwagę ryzyko powikłań po zabiegu, coraz więcej dentystów radzi zostawiać ósemki jeśli tylko nie powodują problemów. Po zabiegu bowiem może pojawić się opuchlizna, ból i krwawienie, w przypadku natomiast nieumiejętnie przeprowadzonego zabiegu może dojść do uszkodzenia nerwu.

– Pamiętajmy, że ewentualną decyzję o usunięcie zębów mądrości podejmuje stomatolog na podstawie zdjęcia RTG. Ze względu na to, że zęby usuwane w wieku poniżej 20. roku życia mają mniej wykształconych korzeni i zabieg taki wiąże się z mniejszą częstością powikłań, zaleca się, by u osób od 16. do 19. roku życia sprawdzić, czy zęby te nie wymagają usunięcia – radzi stomatolog i uspokaja, że ekstrakcja nie ma wpływu na zgryz ani zdrowie jamy ustnej w przyszłości.

Źródło: Biomedical
Wpis: Polski Dentysta w Manchesterze - Polska Prywatna Przychodnia w Anglii na Eccles











tel. 0 161 707 1983

info. 0 844 209 2149

kom. 0 7955 280 690



Rejestracja







...lub wypełnij nasz formularz zgłoszeniowy:




Choroby psychiczne i przyczyny ich występowania

Choroby psychiczne



1. Jakie choroby psychiczne występują najczęściej?


Wśród pacjentów zgłaszających się do gabinetów psychiatrycznych zdecydowanie przeważają osoby z problemami lękowymi i depresyjnymi, potocznie nazywanymi nerwicowymi.

Spośród chorób psychicznych, których dotyczy ten poradnik, największą grupę stanowią pacjenci cierpiący z powodu schizofrenii (ok. 1% populacji choruje na psychozę tego typu).

Coraz więcej jest pacjentów cierpiących z powodu chorób psychicznych spowodowanych zmianami degeneracyjnymi mózgu, takimi jak otępienie typowe dla choroby Alzheimera.

2. Jak wielu osób dotyczą choroby psychiczne?


Nie można udzielić precyzyjnej odpowiedzi na to pytanie, gdyż nie wszystkie zaburzenia psychiczne są diagnozowane. Ocenia się, że np. w przypadku zaburzeń depresyjnych zachodzi zjawpisko „wierzchołka góry lodowej”. Polega ono na tym, że tyko około 20-30% przypadków zachorowań jest wykrywanych przez służbę zdrowia, tak więc zdecydowana większość nigdy nie jest diagnozowana ani leczona.
W przypadku schizofrenii odsetek cierpiących na nią osób jest dość stały, szacowany na 1% populacji, a więc łatwo wyliczyć, że w Polsce około 400 tysięcy osób choruje na tę chorobę.

Przyczyny chorób psychicznych



1. Czy choroby psychiczne są dziedziczne?


Choroby psychiczne nie są dziedziczone, chociaż wiele osób się tego obawia. Nie dysponujemy wyczerpującą wiedza na temat genetyki wszystkich chorób psychicznych. Mówi się jedynie o dziedziczeniu pewnych predyspozycji do reakcji na stres w pewien określony sposób. W przypadku schizofrenii, istnieje większe ryzyko zachorowania w rodzinie, w której choroba ta już istnieje. Ryzyko to oceniane jest na 5 – 15-krotnie większe niż w populacji ogólnej. Podobne ryzyko zachorowania u bliźniaka jednojajowego osoby chorej wynosi 48%. Podobne ryzyko występuje w przypadku dziecka obydwojga chorych rodziców - 46%, natomiast gdy jedno z rodziców jest chore wynosi ono tylko 17%.

2. Jakie czynniki poza genetycznymi mogą powodować choroby psychiczne?


Przyczyny występowania chorób psychicznych nie są do końca wyjaśnione. Ich poszukiwanie i badanie ciągle jest przedmiotem zainteresowania naukowców. Niewątpliwie należy brać pod uwagę wiele czynników. Wśród nich można wyróżnić czynniki biologiczne i środowiskowe.

1. Czynniki biologiczne - obejmują odmienności w budowie lub funkcjonowaniu mózgu osób chorych. Odmienności te mogą być wrodzone, ale bierze się również pod uwagę zaburzenia w funkcjonowaniu mózgu wywołane przez wirusy. Odmienność może polegać na nieprawidłowej budowie anatomicznej mózgu, lub zaburzeniach biochemicznych – nieprawidłowym przekazywaniu sygnałów pomiędzy komórkami mózgu.

2. Czynniki środowiskowe - obejmują całość oddziaływań na człowieka ze strony środowiska, w którym żyje. W poszukiwaniu przyczyn chorób psychicznych bierze się pod uwagę negatywne wydarzenia życiowe, patologiczne stosunki rodzinne, nieprawidłową sytuację społeczną w szerszym niż rodzina otoczeniu.

3. Czy zwiększona podatność na stres może przyczyniać się do powstania choroby psychicznej?
Wiele wskazuje na to, że stres może odgrywać pewną rolę w powstawaniu choroby psychicznej. Poza psychozami reaktywnymi, które już z definicji są chorobami powstającymi w reakcji na działający stres, stres uznaje się za czynnik sprzyjający ujawnieniu się choroby psychicznej. W schizofrenii stres uznawany jest za jeden z czynników, który np. u osoby obciążonej rodzinnie tą chorobą, może spowodować wystąpienie objawów psychozy.

Źródło: Odnaleźć Siebie
Wpis: Polski Psychiatra w Manchesterze - Polska Prywatna Przychodnia Manchester Eccles

 









tel. 0 161 707 1983

info. 0 844 209 2149

kom. 0 7955 280 690



Rejestracja







...lub wypełnij nasz formularz zgłoszeniowy:


WYPEŁNIJ FORMULARZ




Wednesday 20 June 2012

Próchnica zębów u dzieci i niemowląt

Używanie butelki ze smoczkiem może prowadzić do rozwoju próchnicy, pokazują najnowsze badania amerykańskich naukowców z Centrum Zwalczania i Zapobiegania Chorób. Testy dowodzą, że dwoje z pięciorga dzieci w wieku przedszkolnym, ma co najmniej jeden ząb z próchnicą.


Próchnica niszczy zęby u coraz młodszych dzieci.


Próchnica to problem u coraz młodszych dzieci. Problemy z zębami pojawiają się już u tych niespełna rocznych, którym dopiero wyżynają się pierwsze zęby.


- Wielu rodziców podaje dzieciom, w butelkach ze smoczkiem, napoje bogate w cukier, takie jak soczki owocowe i mleko. Cukier w nich zawarty stanowi pożywkę dla rozwoju bakterii, które później powodują powstawanie próchnicy u dzieci - tłumaczy stomatolog. Dziecko jest narażone na próchnicę praktycznie od początku swojego życia. Biorąc pod uwagę ilość bakterii obecnych w jamie ustnej naszej pociechy, nawet wyżynające się zęby są narażone na osłabienie szkliwa.

Jak walczyć z próchnicą?


Walka z próchnica u małych dzieci jest dużo prostsza, niż u dorosłych. Zdaniem lekarzy, stosując kilka prostych zasad, można uniknąć dalszych problemów z zębami. Rodzice powinni pamiętać o:

- częstym myciu smoczka

- zastąpieniu słodkich napojów wodą lub niesłodzonymi herbatkami

Słodkie napoje to nie jedyny problem. Często zdarza się, że opiekunowie przypadkowo np. oblizując smoczek czy całując dziecko prosto w usta, przenoszą bakterie wywołujące próchnicę. Dzielenie z dzieckiem tego samego naczynia - szklanki lub sztućców- zwiększa ryzyko wystąpienia w przyszłości próchnicy.

Zęby mleczne są mniej zmineralizowane niż stałe, a próchnica rozwija się na nich dużo szybciej. Nie leczona może skutkować usunięciem zęba i wzrostem ryzyka pojawienia się próchnicy w dorosłym życiu. Ubytki bardzo często są przyczyną bólu, obrzęku, a czasem mogą zaostrzyć przebieg niektórych chorób jak cukrzyca czy choroby serca. Zniszczone próchnicą zęby prowadzą do obumierania miazgi zęba oraz stanów zapalnych. Te ostatnie wpływają bardzo niekorzystnie na rozwijające się u dziecka zęby stałe, prowadzą do nieprawidłowego rozwoju szczęki oraz wystąpienia niektórych wad zębowo-zgryzowych.

Źródło: gazeta.pl
Wpis: Polska Prywatna Przychodnia Manchester - Polscy Lekarze Specjaliści

 









tel. 0 161 707 1983

info. 0 844 209 2149

kom. 0 7955 280 690



Rejestracja







...lub wypełnij nasz formularz zgłoszeniowy:


WYPEŁNIJ FORMULARZ




Monday 18 June 2012

Badania USG u lekarza ginekologa

USG ginekologiczne



Cel badania:


USG ginekologiczne jest nieinwazyjną metodą wykrywania zmian patologicznych w obrębie narządu rodnego (torbiele jajników, mięśniaki macicy itp.). Badanie wykonywane jest sondą transvaginalną (dopochwową) lub w przypadku kobiet, które nie rozpoczęły współżycia, przez powłoki brzuszne. W trakcie badania oceniany jest trzon macicy, jej kształt, wielkość oraz jej położenie w miednicy małej. Lekarz ocenia także grubość endometrium (czyli błonę śluzową jamy macicy w najgrubszym miejscu) oraz wymiary jajników.

Wynik badania przekazywany jest w formie opisu od razu po badaniu.

Przygotowanie do badania:


 

Do badania transvaginalnego należy opróżnić pęcherz moczowy.
Do badania przez powłoki jamy brzusznej pęcherz powinien być wypełniony.

 

USG położnicze


 

USG ginekologiczno położnicze

Cel badania:


Badanie oceniające stan i rozwój płodu, łożyska i zmieniającego się podczas ciąży narządu rodnego. Celem badania jest precyzyjna ocena mózgowia, kręgosłupa, serca, nerek, twarzy, jak również pozostałych organów. Pozwala na ustalenie, czy dziecko rozwija się prawidłowo, a w razie nieprawidłowości badanie umożliwia wykonanie dokładnej diagnostyki już w łonie matki.
Podczas USG lekarz dokonuje pomiarów główki, tułowia, długości całego dziecka i masy ciała dziecka. Pomiary te są potrzebne do monitorowania wzrostu dziecka i analizy czy ten wzrost jest adekwatny do wieku ciążowego. Oceniany jest też poziom wód płodowych, usytuowanie i wygląd oraz dojrzałość łożyska, pępowiny a także długość szyjki macicy. Te dane potrzebne są położnikowi do prawidłowego prowadzenia ciąży.

 

Wynik badania przekazywany jest w formie opisu od razu po badaniu.

 

Przygotowanie do badania:


Badanie nie wymaga żadnego przygotowania.

USG piersi



Cel badania:


USG jest nieinwazyjną metodą wykrywania zmian patologicznych w narządach. Wskazaniem do badania są zmiany w gruczołach piersiowych, np. o charakterze guzków wykrytych badaniem palpacyjnym lub diagnostyka zmian wykrytych podczas badania mammografii. USG wykonywane jest również jako badanie profilaktyczne u młodych kobiet.

  • wykrycie, ocena lokalizacji oraz określenie wielkości i charakteru (lita czy torbielowata) zmiany w piersi,

  • pomoc przy lokalizacji zmiany w piersi podczas wykonywania biopsji.


Wynik badania przekazywany jest w formie opisu od razu po badaniu.

Przygotowanie do badania:


 

Najlepiej wykonywać badanie między 1-10 dniem cyklu miesiączkowego. Zalecane jest przedstawienie lekarzowi opisów poprzednich badań, w tym mammografii (jeśli była wykonana). Badanie wykonywane jest u pacjentek w każdym wieku, jest bezbolesne, może być powtarzane wielokrotnie bez narażania pacjentki na szkodliwe promieniowanie.

 

Wpis: Polski Ginekolog - Polska Przychodnia Manchester
 










tel. 0 161 707 1983

info. 0 844 209 2149

kom. 0 7955 280 690



Rejestracja







...lub wypełnij nasz formularz zgłoszeniowy:


WYPEŁNIJ FORMULARZ




Friday 15 June 2012

ABC zakażeń i infekcji u kobiet

Zakażenie to proces wtargnięcia drobnoustrojów chorobotwórczych do organizmu, zapalenie natomiast jest to odczyn obronny organizmu na miejscowe działanie czynników szkodliwych. Zagrożenie zakażeniem narządów płciowych kobiety wynika głownie z uwarunkowań anatomicznych i tzw. sąsiedztwa, funkcji rozrodczych oraz higieny osobistej. Uwarunkowania anatomiczne dobrze odzwierciedla poniższa rycina.

Z budowy anatomicznej miednicy wiadomo, iż narządy płciowe kobiety są położone w bezpośrednim sąsiedztwie odbytu oraz cewki moczowej, a jama otrzewnej łączy się poprzez jajowody, macicę, kanał szyjki i pochwę ze środowiskiem zewnętrznym. Funkcje rozrodcze, z kolei, również sprzyjają rozwijaniu się zakażeń narządów moczowo – płciowych. Należy tutaj wymienić stosunki płciowe, poronienia sztuczne i samoistne, „resztki” po poronieniu oraz poród przedwczesny. Poronienie oraz pozostałości po poronieniu bardzo często wymagają interwencji chirurgicznej – zwiększa to ryzyko zakażenia wstępującego, szczególnie przy istniejącej nieprawidłowej biocenozie pochwy. Ważna jest również higiena osobista szczególnie zewnętrznych narządów płciowych nie tylko kobiety, ale również partnera seksualnego.

Infekcja pochwy to inaczej stan zapalny, skojarzony z dolegliwości takimi jak upławy, nieprzyjemny zapach, pieczenie oraz świąd. Ze względu na rodzaj czynnika sprawczego wywołującego te dolegliwości mamy do czynienia z trzema rodzajami infekcji: 1. Bacterial vaginosis, 2. Grzybicze zakażenia pochwy, 3. Rzęsistkowica. Wspólną cechą wszystkich tych zakażeń są dosyć podobne dolegliwości, mimo pomimo różnych czynników wywołujących stan zapalny pochwy. Indywidualnie dobierane jest również leczenie dla każdego typu zakażenia.

Prawidłowa, fizjologiczna flora pochwy kobiety w wieku rozrodczym oraz mechanizmy odporności nieswoistej są istotnymi czynnikami wpływającymi na stabilność ekosystemu narządów płciowych kobiety. Okresowo dolne piętra układu rozrodczego (przedsionek pochwy) mogą być zasiedlane przez bakterie pochodzące z przewodu pokarmowego, jednak w wyższych piętrach (pochwa, kanał szyjki macicy) obserwuje się spadek różnorodności drobnoustrojów na korzyść flory fizjologicznej.

W warunkach prawidłowych flora bakteryjna pochwy charakteryzuje się obecnością Gram – dodatnich pałeczek z rodzaju Lactobacillus stanowiących około 96 procent mikroflory bakteryjnej. W śladowych ilościach mogą występować takie gatunki jak Gardnella vaginalis, Prevotella bivia, Escherichia coli, Streptococcus agalactiae, Enterococcus foecalis, które w niesprzyjających warunkach znacznie zwiększają liczebność swojej populacji prowadząc tym samym do bakteryjnych zapaleń pochwy.

Większość tych bakterii pochodzi z jelita grubego, które po pokonaniu odcinka pomiędzy odbytem a pochwą kolonizują środowisko pochwy. Czas kolonizacji pochwy zależy od zdolności do adherencji tych szczepów bakterii do nabłonka pochwy. Populacja tych potencjalnie chorobotwórczych bakterii jest ograniczana dzięki antybakteryjnym właściwościom bakterii ze rodzaju Lactobacillus, które dzięki produkcji lotnych kwasów tłuszczowych, nadtlenku wodoru czy substancji peptydowych podobnych do bakteriocyn aktywnie zmniejszają przyrost drobnoustrojów patogennych.

Pod wpływem stosowanej szeroko u kobiet hormonalnej terapii zastępczej, doustnej podaży hormonów płciowych oraz antybiotykoterapii bardzo często dochodzi do zaburzeń w składzie naturalnej flory pochwy. Dlatego po stosowaniu wyżej wspomnianych metod leczenia u wielu z tych kobiet dochodzi do kolonizacji szczepami drobnoustrojów normalnie nie bytujących lub bytujących w małej ilości w pochwie, które w warunkach prawidłowych są hamowane przez czynniki wytwarzane przez Lactobacillus spp.

Źródło: Provag
Wpis: Polski Lekarz - Polska Przychodnia

 










tel. 0 161 707 1983

info. 0 844 209 2149

kom. 0 7955 280 690



Rejestracja







...lub wypełnij nasz formularz zgłoszeniowy:


WYPEŁNIJ FORMULARZ




Wednesday 13 June 2012

Chirurgia ogólna

Chirurgia ogólna zajmuje się rozpoznawaniem i leczeniem chorób wymagających leczenia chirurgicznego. To dziedzina medycyny zajmująca się operacyjnym (zabiegowym) leczeniem schorzeń. Jest to kliniczna dziedzina medycyny. Oprócz chirurgii zabiegowej istnieje jednak szeroki zakres chirurgii zachowawczej. Praca chirurga jest ciągłym wybieraniem mniejszego ryzyka. Niekiedy okazuje się, że mniejszym ryzykiem jest zaniechanie operacji.

Nauka o chirurgii ma wiele działów. Wstępem do chirurgii jest część ogólna dotycząca ogólnych zasad gojenia ran, zakażeń, przetaczania krwi, żywienia, regulacji gospodarki elektrolitowej organizmu, postępowania przed- i poperacyjnego, zasad doraźnej pomocy w stanach zagrożenia życia, ogólnych zasad techniki operacyjnej. Niektórzy autorzy do części ogólnej chirurgii zaliczają zagadnienia związane z leczeniem przepuklin.

Część szczegółowa obejmuje działy narządowe: chirurgia przewodu pokarmowego, chirurgia narządów wewnątrzwydzielniczych, chirurgia klatki piersiowej, chirurgia naczyniowa, kardiochirurgia, neurochirurgia, urologia, oraz szczególne działy jak chirurgia urazowa i ortopedia, oraz chirurgia onkologiczna. Do najmłodszych działów chirurgii należy chirurgia przeszczepiania narządów - transplantologia.

Całkowicie odrębny dział chirurgii stanowi chirurgia dziecięca. Dziecko może być operowane wyłącznie przez chirurga dziecięcego, na oddziale chirurgicznym dla dzieci, ponieważ nie jest ono miniaturą dorosłego, lecz zupełnie innym człowiekiem. Leczenie dziecka przez chirurga dla dorosłych dopuszczalne jest jedynie w stanach zagrażających życiu.

Najczęściej wykonywane zabiegi chirurgiczne to: usunięcie pęcherzyka żółciowego metodą laparoskopową, operacje naprawcze przepuklin brzusznych, zabiegi z zakresu chirurgii naczyniowej oraz zabiegi z zakresu chirurgii dziecięcej. Wiele osób zgłasza się do nas z powodu dolegliwości związanych z przewlekłą niewydolnością żylną (żylaki kończyn dolnych) i hemoroidami. Liczną grupę stanowią też pacjenci z chorobami tarczycy.

Źródło: biomedica.pl
Wpis: Polski Dentysta w Manchesterze - Polska Przychodnia








tel. 0 161 707 1983

info. 0 844 209 2149

kom. 0 7955 280 690



Rejestracja







...lub wypełnij nasz formularz zgłoszeniowy:


WYPEŁNIJ FORMULARZ




Tuesday 12 June 2012

Mały Pacjent u dentysty

Mały Pacjent u dentysty


Pierwsze wizyty u dentysty to powód stresu nie tylko dla dziecka, ale również dla rodzica. Rodzice często ignorują więc problem, którego konsekwencją jest rosnąca ilość dzieci z próchnicą - ma ją aż 70 proc. trzylatków i 90 proc. sześciolatków. Jak bez problemów przejść przez wizytę u stomatologa dziecięcego, a przede wszystkim – jak nauczyć dziecko prawidłowych nawyków?
Kontakt z dentystą jest wskazany od momentu pojawienia się pierwszego zęba. Przebarwienia, plamki na zębach mogą oznaczać próchnicę – wtedy interwencja dentysty jest koniecznością! W pierwszych latach życia dzieci mogą nabrać prawidłowych nawyków, dzięki czemu w dorosłym życiu będą cieszyć się zdrowym i pięknym uśmiechem.

Przed pójściem do dentysty warto porozmawiać z maluchem. Dziecko boi się tego, co nowe i nieznane. Poza tym mogło usłyszeć niepokojące informacje na ten temat – niejasności i obawy należy rozwiać. Rodzic musi także jasno opowiedzieć po co ta wizyta.

Wizyta adaptacyjna – początek przyjaźni


Podstawą wszelkich działań stomatologa jest zdobycie zaufania dziecka, pierwsza wizyta może zaważyć na tym, jaki będzie stosunek naszego dziecka do usług stomatologicznych w dorosłym życiu. Leczenie rozpoczynamy od tzw. wizyty adaptacyjnej – umożliwia ona dziecku poznanie lekarza i oswojenie się z gabinetem. To czas nawiązania zaufania. Tak przygotowany pacjent łatwiej akceptuje wykonanie często nieprzyjemnych, a czasem bolesnych zabiegów dentystycznych. Ogromną rolę odgrywa czas, cierpliwość i oczywiście motywacja-czyli nagrody i pochwały. Leczenie dzieci to zawsze szukanie kompromisu między tym, co konieczne do wykonania, a tolerancją dziecka. Wybierając gabinet stomatologiczny dla naszego dziecka pamiętajmy by czuło się komfortowo, a lekarz będzie dysponował odpowiednią ilością czasu. Zdecydowanie unikajmy przychodni, w których pieniądze są ważniejsze od dobra pacjenta, a lekarzom szkoda czasu na oswajanie dziecka

Profilaktyka przede wszystkim


W Polsce wciąż spotykamy się z błędnym stwierdzeniem, że zębów mlecznych się nie leczyć. Tymczasem próchnica zębów może być przyczyną poważnych komplikacji bakteryjnych, a przedwcześnie utracone zęby mleczne to częsty powód wad zgryzu.

Nieleczone zęby już u dzieci mogą powodować wiele chorób. O prawidłową higienę jamy ustnej powinniśmy dbać od najmłodszych lat. Ogromną rolę w tym procesie odgrywają rodzice, którzy sami powinni dawać przykład dzieciom. O prawidłową higienę jamy ustnej powinniśmy dbać od najmłodszych lat. Na rynku mamy szeroką ofertę past i szczoteczek stworzonych z myślą o najmłodszych. Warto pamiętać, że skuteczne mycie zębów wymaga przede wszystkim czasu i staranności-powinno odbywać się pod nadzorem rodziców. Ważne są regularne kontrole stomatologiczne, które pozwolą wykryć problem, zanim będzie on wymagał bolesnego leczenia

Źródło: biomedica.pl
Wpis: Polski Dentysta w Manchesterze - Polska Przychodnia








tel. 0 161 707 1983

info. 0 844 209 2149

kom. 0 7955 280 690



Rejestracja







...lub wypełnij nasz formularz zgłoszeniowy:


WYPEŁNIJ FORMULARZ




Friday 8 June 2012

Zdrowie i styl życia

Zdrowy styl życia


Zdrowie jest to stan pełnego dobrego samopoczucia fizycznego, psychicznego i socjalnego, a więc stan w którym budowa i czynność wszystkich tkanek i narządów są nie tylko prawidłowe ale zapewniają również wewnętrzną równowagę i zdolność przystosowania do otaczających warunków-również społecznych. WHO definiuje zdrowie jako: stan pełnego dobrego samopoczucia fizycznego, psychicznego i socjalnego, a więc stan w którym budowa i czynność wszystkich tkanek i narządów są nie tylko prawidłowe ale zapewniają również wewnętrzną równowagę i zdolność przystosowania do otaczających warunków-również społecznych.

Zdrowie pozytywne, inaczej nazywane funkcjonalnym, można mierzyć na trzy sposoby:


- Działaniem - w jaki sposób nasz organizm funkcjonuje fizycznie i psychicznie (np. umiejętność radzenia sobie z wymogami życia lub pozytywne nastawienie wobec innych ludzi).
- Brakiem oznak złego zdrowia-objawów choroby.
- Długowiecznością-długością zdrowego życia i długością zachowania aktywności fizycznej.

Zdrowie nie jest tylko brakiem cierpienia i bólu fizycznego, ale rzeczywistym stanem naszego ciała i umysłu, w którym możemy bez przeszkód cieszyć się i korzystać z życia. Stosowanie właściwej diety, regularne ćwiczenie, życie w zdrowym środowisku, zmiana złych nawyków oraz odpowiednie radzenie sobie z napięciem i stresem może pomóc w osiągnięciu doskonałego zdrowia.

Definicje zdrowia


1. WHO ? zdrowie to całkowity dobrostan fizyczny, psychiczny, społeczny, a nie tylko brak choroby lub niedomagania
2. R. J. Dubos ? zdrowie to nie tylko brak choroby, lecz zespół cech pozytywnych pozwalających na wykorzystywanie wszelkich możliwości twórczych, oraz osiągnięcie siły i szczęścia
3. M. Kacprzela ? zdrowie to nie tylko brak choroby czy niedomaganie ale także dobre samopoczucie oraz taki stopień przystosowania.
4. K. Dąbrowski ? zdrowie psychiczne jest to zdolność do rozwoju w kierunku wszechstronnego rozumienia, przeżywania odkrywania i tworzenia coraz wyższej hierarchii rzeczywistości i wartości, aż do konkretnego ideału indywidualnego społecznego.

Styl życia


Zdrowy tryb życia jest bardzo ważny dla naszego organizmu. Daje nam zdrowie i lepsze samopoczucie. Zdrowy tryb życia to ewidentnie ćwiczenia, ruch, dbanie o ładną sylwetkę. Jednakże w dzisiejszych czasach często popadamy ze skrajności w skrajność i albo pozwalamy sobie na szybkie tycie, albo katujemy się dietą. Nie możemy rezygnować z jedzenia. Owszem, możemy je ograniczyć, ale w sposób racjonalny i przemyślany, a nie po prostu zrezygnować z posiłków, bo chcemy schudnąć. Takie zachowanie w bardzo krótkim czasie może doprowadzić nasz organizm do stanu wyczerpania. Bardzo łatwo możemy doprowadzić do anemii, bo brak normalnych posiłków zmniejsza poziom hemoglobiny i hematokryt, a to zwłaszcza one są podstawą do stwierdzenia tej choroby. Musimy pamiętać, że zdrowy tryb życia to także odpowiednie żywienie.

Rola pożywienia dla organizmu człowieka:


- Zaopatrywanie organizmu w składniki potrzebne do budowy i odbudowy komórek i tkanek
- Dostarczanie składników potrzebnych do wytwarzania energii
- Dostarczanie składników regulujących przemiany zachodzące w organizmie.

Większość z nas czerpie przyjemność z jedzenia. Bogactwo dostępnych produktów z jednej strony umożliwia bardzo zdrowe odżywianie, z drugiej jednak może prowadzić do nadwagi i otyłości. Mówiąc inaczej - nie wystarczy jeść, trzeba się odżywiać! Właściwa dieta powinna dostarczać dostosowaną do indywidualnych potrzeb danego człowieka ilość składników odżywczych, niezbędnych do wytwarzania energii oraz utrzymania procesów fizjologicznych.

Zasady zdrowego stylu życia


Przestrzeganie zasad higieny osobistej.
Podtrzymywanie wysokiego poziomu wszechstronnej aktywności ruchowej.
Prawidłowe odżywianie się.
Hartowanie organizmu.
Utrzymywanie sił obronnych organizmu w stałej gotowości.
Rozwijanie umiejętności walki ze stresem.
Kształtowanie i umacnianie postawy aktywnej, zapewniającej radzenie sobie w różnych sytuacjach życiowych.
Wyeliminowanie nałogów.
Życzliwość dla innych.

Edukacja zdrowotna określona jest jako świadczenie stwarzania sposobności do uczenia się tak by ułatwiało się dokonanie wcześniej określonej zmiany zachowania. Dąży do poprawy i ochrony zdrowia poprzez stymulowanie procesem uczenia w kierunku dobrowolnych zmian w zachowaniu jednostek.
Edukacja zdrowotna to proces, w którym ludzie uczą się jak dbać o własne zdrowie i o zdrowie w społeczności, w której żyją.

Cele edukacji zdrowotnej:


- Pomoc ludziom w podejmowaniu odpowiednich decyzji i dokonywaniu wyborów, które mają wesprzeć zdrowie człowieka i jego harmonijny rozwój.
- Pomaganie w kształtowaniu zdrowego stylu życia.
- Pomoc w identyfikacji własnych problemów zdrowotnych, i podejmowanie działan prowadzących do rozwiązywania problemów zdrowotnych.

Trzy modele edukacji zdrowotnej:


- Zorientowany na chorobę ( zapobieganie określonym jednostkom chorobowym np. cukrzycy,)
- Zorientowany na czynniki ryzyka, eliminowanie czynników w celu zapobiegania równocześnie kilku chorobom
- model zorientowany na zdrowie w rozumieniu holistycznym= całościowo, model ma na celu profilaktykę koncentracja na człowieku środowisku społecznym.

Edukacja zdrowotna = wychowanie zdrowotne

Promocja zdrowia jest to proces umożliwiający każdemu człowiekowi zwiększenie oddziaływania na własne zdrowie w sensie jego poprawy i utrzymania. Człowiek w celu osiągnięcia dobrego zdrowia powinien umieć określić swoje potrzeby i urzeczywistnić swoje aspiracje, radzić sobie z wyzwaniami środowiska, dokonując w nim odpowiednich zmian.

Promocja zdrowia to:


- Nowa strategia działań na rzecz zdrowia
- Jest ukierunkowana na systemy społeczne
- Zgodnie z kartą ottawską jest to proces umożliwiający zwiększenie kontroli nad własnym zdrowiem.
- Jest to sztuka interwencji w systemy społecznie w celu zachęcania ich do kształtowania zdrowych środowisk.

Realizacja: umiejętne informowanie o zasadach, czyli budowania świadomości zdrowotnej, umiejętność postępowania i organizowania pozytywnych zachowań zdrowotnych w życiu osobistym, rodzinnym, pracy i większych grup społecznych. Poprzez wymaganie podejmowania działań profilaktycznych ze strony państwa ochrona środowiska albo zwalczanie zachowań ryzykownych.

Źródło: Plastmed
Wpis: Polska Przychodnia w Wielkiej Bartni - Polska Klinika Manchester na Eccles








tel. 0 161 707 1983

info. 0 844 209 2149

kom. 0 7955 280 690



Rejestracja







...lub wypełnij nasz formularz zgłoszeniowy:


WYPEŁNIJ FORMULARZ




Wednesday 6 June 2012

Polski Stomatolog

W Polskiej Klinice w Manchesterze na Eccles, otrzymacie państwo najbardziej kompleksowy wachlarz usług z zakresu medycyny estetycznej. Nasi specjaliści zajmują się diagnostyką, leczeniem zachowawczym, konsultacjami, protetyką, implantologią oraz ortodoncją.

Oferujemy możliwość świadczeń stomatologicznych w znieczuleniu miejscowym lub w sedacji dla pacjentów, którzy nie przepadają lub wręcz obawiają się dentysty. Jest to idealna usługa dla osób które posiadają stomatologiczną fobię.

Stomatologia zachowawcza

W zakres zabiegów stomatologii zachowawczej wchodzi leczenie próchnicy zębów, odbudowa tkanek zęba materiałami światłoutwardzalnymi (wypełnienia) oraz leczenie endodontyczne (kanałowe). Dzięki zastosowaniu materiałów oraz sprzętu najwyższej jakości możecie być Państwo pewni, że wypełnienia wykonane w naszym gabinecie będą wysoce estetyczne i praktycznie nie do odróżnienia od naturalnego zęba. Zwracamy uwagę, aby prace wykonane przez nasz zespół spełniały wszystkie zasady funkcjonalne oraz estetyczne. Wypełnienia przez nas wykonane przywracają naturalny kształt zęba. Stosujemy materiały, które idealnie naśladują naturalne tkanki zęba, stąd są niezauważalne nawet w nietypowych warunkach oświetlenia (np. światło ultrafioletowe w dyskotekach). Jednocześnie w trakcie leczenia stosujemy wszelkie możliwe środki ostrożności i dokładamy wszelkich starań, aby zachować Państwa zęba żywego. Żywy ząb jest znacznie bardziej wartościowy niż ząb leczony kanałowo, więc leczenie kanałowe jest dla nas ostatecznością wykonywaną po wyczerpaniu wszelkich innych metod leczenia zachowawczego (jak np. leczenie biologiczne odwracalnych zapaleń miazgi).

Stomatologia kosmetyczna
Stomatologia kosmetyczna zajmuje się wymianą nieestetycznych, przebarwionych i niekompletnych wypełnień w zębach, likwidacją diastem, wyrównaniem linii brzegowych zębów, zakładaniem koron porcelanowych. Chcemy sprawić, by uśmiechali się Państwo chętnie i bez kompleksów. Na wstępie profesjonalnie oczyszczamy zęby skalerem, pastami, piaskarką itp.

Stomatologia profilaktyczna

Lepiej (i taniej!) zapobiegać niż leczyć! Aby zapobiegać powstawaniu próchnicy już od najwcześniejszych lat, możemy regularnie stosować preparaty z większą zawartością fluoru, tzw. lakiery. W trakcie krótkiej i przyjemnej wizyty pokrywamy zęby lakierem, który przez kilka miesięcy pełni rolę “pancerza ochronnego” dla zębów przed bakteriami. Młodsi pacjenci mogą mieć zabezpieczone bruzdy lakiem szczelinowym. Lak izoluje młody ząb przed dostępem i zaleganiem pokarmu (cukru !) w naturalnych zagłębieniach zęba i utrudnia powstanie próchnicy.

Endodoncja

Stomatologia endodontyczna zajmuje się leczeniem kanałowym zębów, których “środek” jest nieodwracalnie zniszczony. Zbyt długie zwlekanie z leczeniem może skutkować przeniesieniem zakażenia wgłąb kości, a także utratą zęba. Można również leczyć tą metodą choroby okołowierzchołkowe zębów (ropień, przetoka).

Stomatologia dziecięca

Pierwsza wizyta powinna odbyć się, gdy dziecko ma komplet zębów mlecznych, tj. około 3 roku życia. Lekarz ma możliwość ocenić stan zębów malucha, udzielić wskazówek dotyczących pielęgnacji zębów i częstości następnych wizyt. Ubytki w zębach mlecznych mogą być wypełniane w ulubionych przez dzieci kolorach. Rodzicu! Pamiętaj, że o stan zębów stałych Twojego dziecka musisz zatroszczyć się już dzisiaj! Wymiana zębów mlecznych na stałe rozpoczyna się około szóstego roku życia dziecka i trwa kilka lat. Przez ten czas nieleczone zęby mleczne "zarażają" próchnicą młode zęby stałe.

Chirurgia stomatologiczna

Doświadczony chirurg stomatologiczny dołoży wszelkich starań, aby zapewnić najwyższy komfort w czasie zabiegu stosując najskuteczniejsze i bezpieczne znieczulenia. Najczęstszym powodem wykonania zabiegu chirurgicznego jest konieczność ekstrakcji. Istota usuwania zęba polega na oddzieleniu go od otoczenia i wyjęciu z zębodołu. Umiejętności lekarza i współpraca ze strony pacjenta umożliwiają prawidłowe wykonanie zabiegu i zapobiegają wystąpieniu powikłań. Należy jednak pamiętać, że ekstrakcja zęba (ekstrakcja - wyrywanie zębów) jest ostatecznością i dokładamy wszelkich starań aby do tego nie dopuścić, wykorzystując najnowsze osiągnięcia medycyny.

Protetyka

Oferujemy szeroki zakres nowoczesnych uzupełnień protetycznych poprzez korony i mosty porcelanowe, uzupełnienia kombinowane, bezklamrowe, zapewniając tym samym komfort ich użytkowania.

Wykonujemy protezy dentystyczne wszystkich typów:

  • Protezy akrylowe - wysoki standard, wygoda noszenia,

  • Protezy klasyczne – wariant tradycyjny lub super-wytrzymały,

  • Protezy kosmetyczne - wysoko specjalistyczne protezy stanowiące połączenie sztuki protetycznej i medycyny estetycznej,

  • Protezy na metalu - oferujemy ultra-cienki stop metalu i specjalną technikę wykonania,

  • Mikro protezy - kosmetyczne uzupełnienie protetyczne na jednego lub dwa zęby (przednie lub trzonowe),

  • Protezy na miękkim podłożu,

  • Protezy specjalistyczne – na implantach, zatrzaskach, magnesach,


oraz wiele innych prac z zakresu protetyki stomatologicznej.
Wybielanie

Wybielanie zębów prowadzimy metodą bezpośrednią w gabinecie lub metodą nakładkową. W gabinecie pacjent ma możliwość wybielania zębów nawet o kilka tonów w ciągu jednej wizyty. Metoda nakładkowa polega na przygotowaniu indywidualnych nakładek, dobraniu stężenia żelu wybielającego oraz przeprowadzeniu instruktażu. Pacjent przeprowadza wybielanie w zaciszu domowym. Efekt wybielania jest widoczny szybko, często już po pierwszym zastosowaniu. Stosujemy jedynie bezpieczne i sprawdzone preparaty!

 









tel. 0 161 707 1983

info. 0 844 209 2149

kom. 0 7955 280 690



Rejestracja







...lub wypełnij nasz formularz zgłoszeniowy:


WYPEŁNIJ FORMULARZ




Monday 4 June 2012

Badania lekarskie dla kierowców w Manchesterze - Prawo jazdy DVLA D4

Aby odnowić lub uzyskać prawo jazdy w Anglii, dla kategorii innych niż B lub A, brytyjskie przepisy wymagają od kierowców, przejścia badań medycznych.


W tym celu nasza placówka przygotowała specjalną procedurę, kompletnie w języku Polskim i uproszczoną pod względem formalnym i organizacyjnym.


Jeżeli jesteś kierowcą starającym się o wymianę swojego obecnego prawa jazdy na brytyjskie lub zamierzasz rozpocząć naukę jazdy to ta usługa jest właśnie dla Ciebie.


Aby zdobyć takie kwalifikacje możesz spotkać się z naszym lekarzem specjalistą, który na podstawie badań oraz wywiadu wypełni dla Ciebie wniosek medyczny do DVLA.

Aby móc przystąpić do badania prosimy zarejestrować się w naszej przychodni. Możesz to zrobić dzwoniąc na jeden z podanych numerów telefonów

  • 08442092149, 01617071983, 07955280690


lub poprzez komunikator

  • Gadu-Gadu: 12041857

  • Skype: PrivateSurgeryManchester


a nawet przez

Bardzo pomocne by było gdybyś miał już ze sobą wniosek D4 – MEDICAL EXAMINATION REPORT D4 ale jeżeli go nie posiadasz to nic nie szkodzi. Jesteśmy w stanie poradzić sobie i z takim problemem.

Ten raport medyczny, który umożliwi dalszą rejestrację lub odnowienie prawa jazdy, wypełnimy dla Ciebie a Ty w terminie do 4 miesięcy musisz go odesłać do DVLA do rejestracji.

Całość obsługi i rejestracji w naszej przychodni wykonywana jest w języku Polskim.

PPMCR

Kompleksowe badania wykonamy dla Ciebie w naszej przychodni mieszczącej się przy 482-484 Liverpool Road, M30 7HZ (na rogu M30 7HE – Nr 1 Clifford Street), Eccles, Greater Manchester. Nasza rejestracja pracuje 7 dni w tygodniu.

Jeżeli masz dodatkowe pytania, zadzwoń do rejestracji lub napisz maila: rejestracja@prywatna-przychodnia.com

 








0 161 707 1983



Rejestracja







...lub wypełnij nasz formularz zgłoszeniowy:


WYPEŁNIJ FORMULARZ





 

Saturday 2 June 2012

Dzieci karmione piersią mają zdrowsze oskrzela i płuca

O zaletach karmienia piersią wiadomo bardzo dużo, ale nauka odkrywa coraz to nowe korzyści.


W lutowym numerze „American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine” ukazało się doniesienie dr. Cristiana M. Dogaru i wsp. z Instytutu Medycyny Społecznej i Zapobiegawczej w Bernie, omawiające wpływ karmienia piersią na funkcjonowanie płuc i oskrzeli u dzieci w wieku szkolnym.

Badaną grupę 12-latków, liczącą ponad 1500 dzieci, podzielono na trzy podgrupy w zależności od czasu trwania karmienia piersią w okresie noworodkowym i niemowlęcym. Wyodrębniono grupy dzieci karmionych mniej niż 3 miesiące, od 4 do 6 miesięcy i ponad 6 miesięcy.

Dzieci były poddane badaniu spirometrycznemu. Okazało się, że dzieci karmione piersią dłużej niż 4 miesiące uzyskują o wiele lepsze wyniki w badaniu spirometrycznym.

Spostrzeżenie to ma szczególne znaczenie w odniesieniu do dzieci urodzonych przez matki cierpiąc na astmę oskrzelową z uwagi na zwiększoną podatność wystąpienia tego schorzenia w przyszłości u potomstwa.

Źródło: http://tnij.org/phcw

Wpis: Polska Przychodnia - Polska Prywatna Klinika w Manchesterze







0 161 707 1983



Rejestracja







...lub wypełnij nasz formularz zgłoszeniowy:


WYPEŁNIJ FORMULARZ




Friday 1 June 2012

Oporne nadciśnienie tętnicze

Częstość występowania opornego nadciśnienia tętniczego



Eksperci z Univeristy of Colorado w Denver pod kierunkiem prof. S.L. Doherty’ego analizowali, jak często w populacji chorych występuje oporne na leczenie nadciśnienie tętnicze.

Wyniki zostały opublikowane „Circulation” z lutego 2012 r. Pod pojęciem nadciśnienia opornego rozumie się utrzymywanie się wartości ciśnienia krwi wyż- szych niż 140/90 mmHg mimo systematycznego stosowania trzech lub więcej leków hipotensyjnych w adekwatnych dawkach. W grupie 205 750 chorych z nadciśnieniem tętniczym obserwowanych w latach 2002-2006 oporna na leczenie postać wystąpiła u 1,9% leczonych w ciągu średnio 1,5-rocznej obserwacji. Częściej tę postać nadciśnienia stwierdzano u mężczyzn starszych, z współistniejącą cukrzycą.

Częstość powikłań narządowych u chorych z nadciśnieniem opornym była większa w porównaniu z chorymi na nadciśnienie tętnicze reagujące na leczenie (HR 1,47). Autorzy podsumowują to tak: u jednego z 50 chorych, którzy rozpoczną terapię, wystąpi oporność na leczenie.
Obserwacje te są zgodne ze znaną maksymą kliniczną: kobiety na nadciśnienie tętnicze chorują częściej, a mężczyźni ciężej.
Źródło: www.ncbi.nlm.nih.gov/ pubmed/22379110?dopt=Abstract
Wpis: Polska Przychodnia - Polska Klinika Manchester