Tuesday 10 September 2013

Poznaj nasze opinie: Łagodne zmiany w kratni, a problemy z głosem

Czy nadużywanie głosu może doprowadzić do uszkodzenia fałdów głosowych? Co przyczynia się do rozwoju zmian w krtani? Jakie są możliwości ich leczenia?


Badanie krtani, oraz tarczycy można wspomagać przy użyciu aparatu do USG. Zajmują się tym lekarze specjaliści interniści lub laryngolodzy.


Siła głosu

Głos jest podstawowym narzędziem komunikowania się między ludźmi. Problemy związane z głosem mogą znacznie utrudnić codzienne funkcjonowanie, a niektórym nawet uniemożliwić wykonywanie swojego zawodu, na przykład piosenkarzom czy spikerom.
Jak dochodzi do uszkodzenia głosu

USG Tarczycy USG Tarczycy

Praca fałdów głosowych polega na nieustannym ich zderzaniu się. Intensywna eksploatacja głosu prowadzi do mikro-urazów, które mogą stać się podłożem do powstania łagodnych zmian przerostowych. Związek ze zmianami w krtani ma także choroba refluksowa przełyku. Wskutek drażnienia strun głosowych przez zarzucaną treść żołądka, może pojawić się chrypka. Pewne znaczenie przypisuje się czynnikom genetycznym i osobniczym właściwościom budowy krtani. Problemy z głosem mogą być także związane z umiejscowieniem się w obrębie fałdów głosowych guzków reumatoidalnych w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów. Przyczyną bywają również brodawczaki krtani, wywołane zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego. Nie bez wpływu pozostają takie czynniki jak palenie papierosów, zanieczyszczenie powietrza czy nieprawidłowa dieta. Wymienione wyżej przyczyny doprowadzają do powstania łagodnych zmian przerostowych fałdów głosowych. Najczęstsze z nich to polipy, obrzęk Reinkego, guzki śpiewacze i brodawczaki. Na podłożu zmian łagodnych może rozwinąć się dysplazja a nawet rak.
Możliwości terapeutyczne

Do wyboru są dwie opcje terapeutyczne: leczenie zachowawcze lub operacyjne. W każdym przypadku zalecane jest rzucenie palenia. Leczenie zachowawcze opiera się na stosowaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych lub steroidów. Ma ono na celu zmniejszenie stanu zapalnego, który towarzyszy zmianom przerostowym. W sytuacji, gdy dysfonia ma związek z chorobą refluksową przełyku, skuteczne są inhibitory pompy protonowej, zmniejszające wytwarzanie kwasu solnego w żołądku. Duże znaczenie ma rehabilitacja narządu głosu. Niekiedy prowadzi do całkowitego cofnięcia się zmian. Leczenie rehabilitacyjne opiera się na ćwiczeniach oddechowych, fonacyjnych i emisji głosu. Stosuje się też jonoforezę oraz inhalacje. W przypadku dużych zmian, niecofających się pod wpływem leczenia zachowawczego a także przy podejrzeniu stanów przedrakowych wskazana jest operacja. Wykorzystuje się metody mikrochirurgii. Do krtani wprowadza się laryngoskop i precyzyjnie wycina zmiany, zachowując prawidłową strukturę fałdów głosowych. Usuniętą zmianę poddaje się badaniu histopatologicznemu.

Po zabiegu stosuje się uzupełniająco leczenie farmakologiczne i rehabilitację.

Autor: Katarzyna Owczarek
Nadczynność tarczycy (nadprodukcja tyroksyny i tetrajodotyroniny)

Powikłania
Zwiększona łamliwość kości, w chorobie Basedowa wytrzeszcz oczu sprawia, że powieki nie zakrywają całkowicie gałek. Grozi to owrzodzeniami rogówki , stanami zapalnymi, a nawet utratą wzroku .
Wpis: Polska Klinika Medyczna w Manchesterze - Polska Prywatna Przychodnia Manchester na Eccles - tel. 0161 707 1983

Aby umówić się na wizytę u lekarza specjalisty wykonującego USG tarczycy zapraszamy do kontaktu z naszą rejestracją 7 dni w tygodniu od 8:00 do 22:00 pod numerami 07955 280 690, 0844 209 2149, 0161 707 1983 - www.Polska-Przychodnia.eu

Monday 9 September 2013

Poznaj nasze opinie: Czy możemy oszacować ryzyko infekcji intymnych?

Jakie czynniki zwiększają ryzyko infekcji intymnych? Czy można oszacować poziom zagrożenia? Jak dochodzi do zakażenia? Czy stosowanie antybiotyków i antykoncepcji hormonalnej zwiększają ryzyko infekcji bakteryjnych pochwy? Dlaczego tak ważna jest higiena kobiety w ciąży?


Najważniejsza jest profilaktyka


Obecnie wagę czystości i odpowiedniej dbałości o zdrowy tryb życia docenia zdecydowana większość naszego społeczeństwa.

Częste mycie rąk, mydło w płynie na umywalce w łazience, czy nawilżające chusteczki na wycieraczce stały się standardem.

Coraz więcej kobiet zdaje sobie sprawę z tego, jak ważne jest zdrowie intymne i że ten kluczowy aspekt kobiecości wymaga wyjątkowej dbałości i troski – kompleksowego podejścia, delikatnej pielęgnacji, systematycznej kontroli.

Przede wszystkim jednak wymaga wiedzy, która pozwoli uniknąć czynników dodatkowego ryzyka bądź zastosowania właściwej profilaktyki.

Dlaczego higiena przyszłej mamy jest tak ważna?


W ciąży ryzyko infekcji intymnej występuje częściej niż zwykle.

Działanie hormonów ciążowych powoduje zmianę odczynu pochwy z kwaśnego na zasadowy, a to tworzy idealne środowisko dla rozwoju chorobotwórczych bakterii.

W okresie ciąży zwiększa się także ilość wydzieliny z pochwy, na bazie której może łatwo dojść do zakażenia.

Kobieta spodziewająca się dziecka powinna szczególnie zadbać o higienę miejsc intymnych. Musi pamiętać, że chroni nie tylko siebie, ale i swoją pociechę.

„Aktywnie” nie zawsze znaczy „bezpiecznie”


Miejscami, w których często dochodzi do rozwoju infekcji kobiecych, są basen, sauna, siłownia. Wilgoć tworzy idealne warunki do rozwoju różnego rodzaju wirusów, bakterii i grzybów.

Po powrocie z takich miejsc warto dokładnie umyć okolice intymne specjalnym żelem.

Pamiętajmy też, że wzmożona aktywność fizyczna może skutkować spadkiem odporności, co zwiększa podatność na infekcje, także te intymne. Zadbajmy więc o zdrową, odpowiednio zbilansowaną i urozmaiconą dietę.
Menopauza – pauza dla infekcji?

W okresie menopauzy w ekosystemie pochwy zmniejsza się liczba pałeczek kwasu mlekowego, co sprzyja mnożeniu się bakterii. Pochwa jest przez to bardziej podatna na stany zapalne.


Ciąża u kobiety zarażonej HIV
Staje się też bardziej sucha, a niedostateczne nawilżenie powoduje, że podczas stosunków seksualnych powstają różnego rodzaju mikrouszkodzenia błony śluzowej.

Dlatego też w tym okresie warto przyłożyć jeszcze większą wagę do higieny intymnej.

W aptece można dostać preparaty, które odbudowują właściwą florę bakteryjną pochwy, działają antyseptycznie i łagodzą podrażnienia.

Antykoncepcja – antyinfekcja?


Stosowanie antykoncepcji hormonalnej zwiększa ryzyko infekcji intymnych.

Powoduje zmniejszenie liczby pałeczek kwasu mlekowego w pochwie i wzrost odczynu pH. Dobre bakterie w tak małej ilości nie są w stanie kontrolować namnażania się liczby złych drobnoustrojów, skąd prosta droga do infekcji intymnej.

Zdrowiu intymnemu nie sprzyjają też nazbyt częste kontakty płciowe i ryzykowne zachowania seksualne. Dotyczy to szczególnie częstej zmiany partnerów.

Takie zachowania mogą skutkować powstawaniem podrażnień w okolicach pochwy i sromu. Zmniejszona wskutek częstych kontaktów płciowych odporność tkanek pochwy znacznie zwiększa ryzyko zakażenia.

Prowadząc aktywne życie seksualne – szczególnie zadbajmy o higienę miejsc intymnych.

Czy antybiotyki zwiększają ryzyko infekcji?


Skutkiem ubocznym stosowania antybiotyków jest niszczenie fizjologicznej flory bakteryjnej.

Jeżeli kuracja taka jest konieczna, warto podjąć działanie prewencyjne i zastosować tzw. probiotyki ginekologiczne.

– Wspomniane preparaty zawierają pałeczki kwasu mlekowego i łagodzą naturalną mikroflorę pochwy. Mogą być stosowane jako lek, w celu przywrócenia i uzupełnienia prawidłowej flory układu moczowo-płciowego, ale także – z uwagi na brak skutków ubocznych – również wtedy, gdy zdrowie intymne nie szwankuje – zauważają twórcy kampanii „Kobiecość niejedno ma imię”

Probiotyki uzupełniają niedobór kwasu mlekowego – substancji, która odpowiada za utrzymanie właściwego pH w pochwie oraz chronią przed infekcjami intymnymi.

Ryzyko infekcji – skalkuluj je!


Zdrowie intymne to efekt świadomego podejścia do swojej kobiecości i przekonania o tym, że ta najdelikatniejsza i zarazem najważniejsza jej strona, wymaga szczególnej pielęgnacji i troski.

Zanim więc zauważymy objawy świadczące o tym, że nasze zdrowie intymne szwankuje, sprawdźmy, czy jesteśmy w grupie szczególnie narażonej na tego typu infekcje.

Twórcy kampanii „Kobiecość niejedno ma imię” proponują kompleksowe rozwiązanie. Ich autorski kalkulator zachorowania na infekcję intymną umożliwia sprawdzenie, czy styl życia jaki prowadzimy zwiększa ryzyko infekcji. Aby się tego dowiedzieć, wystarczy wypełnić krótki quiz na stronie internetowej.

– Warto pamiętać, że zwiększonej podatności na infekcje intymne często sprzyjają czynniki zupełnie od nas niezależne, z których nawet nie zdajemy sobie sprawy. Kalkulator ryzyka infekcji intymnych pozwoli je zauważyć, a jeśli będzie taka konieczność – zastosować odpowiednią profilaktykę na etapie, kiedy możliwe będzie uniknięcie zachorowania – zauważają twórcy kampanii.

Źródło: Materiały prasowe PR&Marketing/Cloud9/jg
Wpis: Polski Lekarz Ginekolog w Manchesterze dr Beata Niedźwiedzka

Aby umówić się na badanie ginekologiczne prosimy o kontakt z rejestracją przychodnia pod numerami telefonów 0844 209 2149, 07955 280 690, 0161 707 1983 http://Polska-Przychodnia.eu

Saturday 7 September 2013

Poznaj nasze opinie: Weekend z Polska Przychodnia w Manchesterze

Zaczął się rok szkolny i wiele osób zastanawia się nad tym co przyniesie.


Mamy nadzieję że będzie bardzo owocny ale istnieje możliwość że również przeziębienia, grypę i inne dziwne niechciane rzeczy związane z naszym lub naszych milusińskich zdrowiem.

Począwszy d 7 wrześnie Polskie Centrum Medyczne w Manchesterze zaprasza serdecznie na rutynowe kontrole, badania, szczepienia, terapie lub zajęcia fitness do swojej placówki.

Nasze kompleksowe wsparcie oferuje nie tylko diagnostykę oraz leczenie w nagłych przypadkach, ale cały zakres usług związanych z codzienną poprawą zdrowia i poziomu życia naszych pacjentów. Proponowane przez nas usługi obejmują następujących lekarzy oraz specjalistów:

- stomatolog
- chirurg szczękowy
- ginekolog
- położnik
- laryngolog
- pediatra
- chirurg
- endokrynolog
- internista
- logopeda
- lekarze rodzinni
- psycholog dziecięcy
Polska Przychodnia Polska Przychodnia

- psycholog dorosłych
- psychiatra
- podiatra / podolog
- konsultant ortopedyczny dzieci
- konsultant ortopedyczny dorosłych (USG żył, stawów i ścięgien)
- fizykoterapeuta
- rehabilitant
- konsultant kardiologiczny
- konsultant dermatologiczny (zabiegi botoks)
- masażysta (relaksacja, sportowy, głęboki)

oraz następujące pracownie diagnostyczne:

- USG ginekologiczne
- USG szyi i tarczycy
- USG żył, stawów, ścięgien (kończyny dolne)
- USG narządów wewnętrznych
- Tomografia Komputerowa
- Rezonans Magnetyczny
- Zdjęcia RTG stomatologiczne
- RTG klatki piersiowej
- RTG stawów i kości
- EKG serca
- laboratorium badań moczu
- laboratorium badań kału
- laboratorium krwi

Usługi oferowane Polskiej Klinice to również kompleksowe prowadzenia ciąży, szkoła rodzenia, rozmowy mediacyjne w konfliktach (rodzinne i biznesowe), wkładki ortopedyczne, zabiegi chirurgiczne oraz wiele innych.

Zapraszamy do zapoznania się z całością naszej oferty na naszych stronach lub prosimy bezpośredni kontakt telefoniczny z rejestracją. Nr telefonów to 0161 707 1983, 07955 280 690, 0844 209 2149. http://Polska-Przychodnia.eu

Friday 6 September 2013

Poznaj nasze opinie: Zespół pasm owodniowych – przyczyny i leczenie

Zespół pasm owodniowych to wada wrodzona okresu prenatalnego.


Choroba dotyka jedno dziecko na 15 tysięcy urodzeń. Najczęściej zespół pasm owodniowych kończy się poronieniem (utrata 170 płodów na 10 tysięcy wszystkich poronień). Jakie są przyczyny i jak leczyć zespół pasm owodniowych?


Zespół pasm owodniowych ma wiele nazw. Inne znane nazwy tej jednostki chorobowej to:
- amniotic deformity adhesions mutilations, ADAM;
- dysplazja Streetera (Streeter's dysplasia);
- taśmy (pasma, nitki) Simonarta (Simonart's bands);
- congenital annular defects;
- congenital ring constrictions;
- constriction ring syndrome;
- TEARS, The Early Amnion Rupture Spectrum.
Czym jest zespół pasm owodniowych?
Mysląca kobieta Mysląca kobieta

Zespół pasm owodniowych to wada wrodzona, która tworzy się na początku okresu prenatalnego. Związana jest z przedwczesnym pęknięciem worka owodniowego, który w rezultacie przyczynia się do uszkodzenia zdrowych tkanek płodu przez pasma pękniętej owodni.

Pasma tkanki łącznej przyklejają się do ciała płodu. Następnie zaciskają się one na ciele płodu wraz z jego wzrostem, co w konsekwencji przyczynia się do niedokrwienia, obrzęku, a w skrajnym przypadku do całkowitej amputacji kończyny, części kończyny, albo uszkodzenia głowy, ściany klatki piersiowej bądź powłok brzucha.

Przez zespół pasm owodniowych może u dziecka rozwinąć się skrzywienie kręgosłupa, przepuklina oponowo – rdzeniowa lub przepuklina mózgowa.

W przypadku gdy płód połknie wolny koniec pasma owodni może dojść do rozszczepów, np. rozszczepu wargi czy podniebienia. Jest to więc uszkodzenie mechaniczne, którego lokalizację trudno przewidzieć, bo nie działa tu żadna reguła.

Najwięcej przypadków zespołu pasm owodniowych dotyka palce i całe ręce.

Zespół pasm owodniowych może doprowadzić do śmierci płodu, zwłaszcza gdy pasma owiną się wokół głowy płodu lub pępowiny.

W zespole pasm owodniowych nie istnieją dwa identyczne przypadki. Stopień uszkodzenia tkanek płodu jest bardzo różny, a lokalizacja uszkodzeń losowa. Sam stopień uszkodzenia zależy od czasu ciąży, w którym płód był narażony na kontakt ze strzępami owodni.

Jakie są przyczyny zespołu pasm owodniowych?

Według specjalistów do ewentualnego wystąpienia zespołu pasm owodniowych dochodzi zazwyczaj między 29. dniem, a 19. tygodniem ciąży. Do dnia dzisiejszego nie są znane główne przyczyny zespołu pasm owodniowych. Jednak lekarze są zgodni, że zespół nie ma podłoża genetycznego. Najbardziej przekonującą hipotezą jest, że zespół może być wywołany nagłym, silnym i traumatycznym przeżyciem przyszłej mamy.

Niezbędne badanie USG

Wadę można zaobserwować podczas drugiego badania USG, któremu musi poddać się każda przyszła mama ( ok 17 - 20. tygodnia ciąży). W czasie tego badania lekarz sprawdza jak rozwija się maluch, jak rośnie i jakiej jest płci. Liczy także paluszki u stóp i rąk dziecka i sprawdza jego budowę ciała. Ewentualne deformacje lub zniekształcenia mogą wskazywać na zespół pasm owodniowych.

Co robić jeśli wykryto zespół pas owodniowych?

Jeżeli u dziecka wykryto niepokojące zmiany, należy kontrolować jego stan do końca trwania ciąży. Zdarza się, że lekarze decydują się na operacje wewnątrzmaciczne, by zapobiec uduszeniu się dziecka czy amputacji kończyny.

Należy pamiętać, że przed podjęciem odpowiedniego leczenia każdy przypadek wady jest rozpatrywany indywidualnie, bo główne znaczenie ma tutaj stopień deformacji.

Autor: Dominika Radecka
Weryfikacja: dr Beata Niedźwiedzka - Polski Lekarz Ginekolog - Położnik - Polska Poradnia Manchester
Aby umówić się na badania do lekarza specjalisty zapraszamy do kontaktu z rejestracją Polskiego Centrum Zdrowia - Polskiej Przychodni na Eccles tel. 0161 707 1983, 07955 280 690 - codziennie od 8:00 do 22:00.

Thursday 5 September 2013

Poznaj nasze opinie: Integracja sensoryczna

Co to jest INTEGRACJA SENSORYCZNA?


Układ nerwowy człowieka odbiera i rejestruje bodźce płynące ze zmysłów:

  • dotyku

  • równowagi (układ przedsionkowy)

  • czucia głębokiego (układ proprioceptywny)

  • smaku

  • wzroku

  • słuchu

  • węchu


Bodźce odbierane są przez siedem układów zmysłowych i przewodzone do mózgu, w którym zachodzi przetwarzanie informacji. Integracja sensoryczna oznacza, że wszystkie wrażenia zmysłowe zostają zebrane w jedną spójną całość. Prawidłowe zintegrowanie wszystkich wrażeń sensorycznych jest podstawą prawidłowego funkcjonowania.



Jeśli doświadczenia dziecka w odbiorze i przetwarzaniu bodźców płynących ze zmysłów podstawowych są złe lub niepełne, to nie jest ono w stanie nauczyć się złożonych czynności, takich jak czytanie lub pisanie, i opanowanie ich sprawia mu ogromne trudności. Tylko przez własne aktywne i różnorodne działania dziecko uczy się rozumieć otoczenie.

Terapia integracji sensorycznej SI to ćwiczenia i zabawy, które wspomagają prawidłowy rozwój dziecka, zarówno ruchowy, sensoryczny czyli zmysłowy, jak i poznawczy oraz emocjonalny.


Co wskazuje na to że dziecko może mieć zaburzenia integracji sensorycznej?

Problemy jakie mogą być zauważalne u dziecka z zaburzoną integracją sensoryczną to:

  • Problemy ruchowe - słaba koordynacja i równowaga, unikanie zabaw na huśtawce, karuzeli lub nadmierne poszukiwanie takich zabaw, problemy z nauką jazdy na rowerze, opóźniony rozwój ruchowy, niezgrabne, niezborne ruchy, nadruchliwość, wzmożona męczliwość, problemy z samoobsługą np. ubieraniem się.

  • Problemy szkolne i trudności w uczeniu się - obniżony poziom sprawności manualnej i graficznej, problemy ze skupieniem uwagi, czytaniem, pisaniem i zapamiętywaniem, słaba motywacja.

  • Problemy logopedyczne - opóźniony rozwój mowy, niektóre wady wymowy.

  • Nadmierna wrażliwość lub zbyt mała wrażliwość na bodźce - dotykowe, wzrokowe, słuchowe, węchowe, smakowe.

  • Problemy z zachowaniem, zła relacja z grupą rówieśniczą - labilność emocjonalna, impulsywność, trudności z dostosowaniem się do nowej sytuacji, niska samoocena, nadpobudliwość psychoruchowa ADHD.


Terapia SI stosowana jest także dla dzieci z:

  • opóźnionym rozwojem psychoruchowym

  • upośledzeniem umysłowym

  • niewidomych, słabo widzących

  • autyzmem

  • zespołem Aspergera

  • porażeniem mózgowym.


Jak wygląda terapia integracji sensorycznej?

O celowości podjęcia terapii decydują wyniki diagnozy integracji sensorycznej przeprowadzonej przez terapeutę. Na podstawie diagnozy określane są sfery, na które w czasie zajęć należy oddziaływać. Powstaje w ten sposób indywidualnie skonstruowany plan terapii.

Zajęcia terapeutyczne prowadzone z dzieckiem mają na celu kompensowanie, określonych diagnozą, deficytów i zaburzeń w integracji zmysłowej dziecka. Zajęcia integracji sensorycznej w większości mają charakter aktywności ruchowej, formę różnorodnej zabawy, zadań i gier. Dzieci bardzo lubią taką formułę zajęć. Wykorzystujemy różnorodne przyrządy i pomoce terapeutyczne, takie jak: huśtawki, równoważnie, platformy, uprzęże, deskorolki, piłki i wiele innych.
Naszymi specjalistami prowadzącymi zajęcia z dziećmi i osobami dorosłymi są:


Specjalistą podiatrycznym / podoligicznym jest:


Aby umówić siebie lub dziecko na spotkanie z jednym z naszych specjalistów prosimy o kontakt telefoniczny z naszą rejestracją czynna 7 dni w tygodniu pod numerami 0161 707 1983, 07955 280 690 lub 0844 209 2149

Wednesday 4 September 2013

Poznaj nasze opinie: Korekcja wady postawy dzieci i dorosłych

Korekcja wad postawy


Prawidłowa postawa ciała jest to takie ułożenie segmentów ciała (głowy, klatki piersiowej, miednicy, stóp), które zapewnia zrównoważenie i stabilność ciała przy jak najmniejszym zużyciu energii. Prawidłowa postawa warunkuje lepsze funkcjonowanie organizmu. Postawa ciała powinna stanowić dogodną pozycję wyjściową do ruchów i nie zaburzać czynności narządów wewnętrznych (oddychania, krążenia, trawienia, wydalania).

Dobra postawa to dobry nawyk, który ma swoje znaczenie w życiu bez dolegliwości bólowych.

Kształtowanie ciała, w tym też kręgosłupa, rozpoczyna się już w łonie matki. Unoszenie główki, przekręcanie, pełzanie, raczkowanie i pierwsze kroki dziecka utrwalają się w ciele jako nawyki, wpływając również na postawę ciała. Nawyki ruchowe wyuczone w dzieciństwie pozostają również w życiu dorosłym. Dbałość o właściwą postawę ciała rozpoczyna się już w wieku niemowlęcym i wczesnym dzieciństwie. Jest to najlepszy czas na likwidację ewentualnych asymetrii lub powstałych z różnych przyczyn napięć. Postępowanie takie umożliwi harmonijny, niczym nie ograniczony, rozwój ruchowy dziecka.

Odchylenia od prawidłowej postawy ciała są nazywane wadami postawy ciał i objawiają się nieprawidłowym ułożeniem segmentów ciała względem siebie. Okresy skoku wzrostowego u dzieci i młodzieży to momenty kiedy dochodzi do pogorszenia postawy ciała i pogłębiania się wad postawy. Jest to ostatni moment kiedy można wpłynąć istotnie na narząd ruchu ponieważ jeszcze nie uległ on skostnieniu i efektywność terapii jest większa niż w dojrzałym organizmie.

Centrum Fizykoterapii i Rehabilitacji - Podiatria i Ortopedia Centrum Fizykoterapii i Rehabilitacji - Podiatria i Ortopedia

Pamiętać należy jednak, że postawa ciała zmienia się również w dorosłym życiu pod wpływem różnych czynników środowiskowych, nawyków i urazów. Sylwetka ciała człowieka jest zależna od jego zachowań ruchowych, sposobu bycia, emocji. Wszystkie te czynniki mogą wprowadzać ciało w stan zaburzenia równowagi, co będzie miało swój wyraz w nieprawidłowym ustawieniu segmentów ciała.

Indywidualne zajęcia korygowania wad postawy dla dzieci, u których występują:



  • krzywość w bioderkach

  • skrzywienia boczne kręgosłupa

  • okrągłe lub płaskie plecy

  • koślawość kolan

  • stopy płaskie, płasko-koślawe

  • nadmierna męczliwość dziecka.


Jak wygląda terapia?

Terapia polega na prowadzeniu specjalnie dobranych - dostosowanych do typu wady i wieku małego pacjenta - ćwiczeń korekcyjnych czynnych, wspomaganych, redresji, ćwiczeń wolnych oraz przy użyciu sprzętu gimnastycznego. W czasie terapii korygowania wad postawy ważne jest w wzmocnienie mięśni posturalnych.

Zajęcia prowadzone są indywidualnie. Zakwalifikowanie do właściwych zabiegów następuje po uprzedniej kompleksowej konsultacji fizjoterapeutyczno - podologicznej. W terapii wykorzystujemy metody zatwierdzone przez HPC (Health Professional Council). Daje to możliwość oddziaływania na układ mięśniowy, nerwowy i kostny. Dokładna analiza funkcjonalna w połączeniu z bogatym warsztatem zasad i technik pozwala na zastosowanie indywidualnej terapii dostosowanej ściśle do potrzeb dziecka.
Naszymi specjalistami prowadzącymi zajęcia z dziećmi i osobami dorosłymi są:


Specjalistą podiatrycznym / podoligicznym jest:


Aby umówić siebie lub dziecko na spotkanie z jednym z naszych specjalistów prosimy o kontakt telefoniczny z naszą rejestracją czynna 7 dni w tygodniu pod numerami 0161 707 1983, 07955 280 690 lub 0844 209 2149

Poznaj nasze opinie: Lekarz ginekolog - endokrynolog i jego dostępność

Dr Beata Niedźwiedzka jest do Państwa dyspozycji już w najbliższy weekend w naszej placówce w Manchesterze.

Sakn USG Badania ultrasonograficzne ManchesterPani doktor oprócz badań ginekologicznych, porad oraz usg i wymazów zajmuje się w bardzo szerokim zakresie badaniami i diagnostyką endokrynologiczną, problemami z zatrzymaniem miesiączek oraz diagnostyką spraw związanych z problemami z zajściem w ciążę lub też poronieniami.

Pani doktor przyjmować będzie już od najbliższej niedzieli jak również w tygodniu.

Rejestracja telefoniczna jest czynna jest 7 dni w tygodniu pod numerami telefonów 07955 280 690 oraz 0161 707 1983, Zapraszamy!

http://polska-przychodnia.eu

#ppmcr #polskaprzychodnia #polskilekarz

Tuesday 3 September 2013

Poznaj nasze opinie: Rada na wrośnięty paznokieć

Wrośnięty paznokieć to bardzo bolesny problem, jeżeli już się pojawił należy czym prędzej podjąć leczenie.


Wrośnięty paznokieć może przyczynić się do stanu zapalnego bądź zakażenia, dlatego istotne jest nie zwlekać z rozwiązaniem tego problemu.


Czasy, w których jedynym rozwiązaniem było chirurgiczne i co za tym idzie często dość bolesne zerwanie całego paznokcia już dawno minęły.

Obecnie wystarczy chwila cierpliwości i uwagi, a problem zniknie szybciej, niż się pojawił.
Najczęstsze przyczyny wrastania paznokci w skórę
ortopedia, grzybica, stopy i nogi

Wrośnięty paznokieć to nieznośna dolegliwość, która może dotyczyć osób w każdym wieku. Polega ona na wbijaniu się brzegów paznokcia pod otaczającą go skórę, czyli tak zwany wał paznokciowy, co powoduje uczucie dyskomfortu. Wrastaniu towarzyszy zazwyczaj zaczerwienienie i obrzęk. Trzeba pamiętać, że bez odpowiedniej reakcji może dojść do zapalenia bądź zakażenia. Jedną z głównych przyczyn powodujących Wrośnięty paznokieć jest noszenie zbyt obcisłego, wąskiego, niedopasowanego obuwia - zwłaszcza butów z wąskimi noskami i na wysokim obcasie. Ucisk powoduje zagięcie brzegów paznokcia ku dołowi. Odpowiedni dobór butów jest zatem kluczem do sukcesu. Inną przyczyną może być nieprawidłowe obcinanie paznokci. Nadmierne ich przycinanie lub podcinanie "na okrągło" to tylko niektóre błędy, które popełniamy. Pamiętajmy, że należy obcinać je prosto, nadając płytce kształt łopatki. Ostre brzegi bezpieczniej wygładzić pilnikiem. Uważajmy także, jak chodzimy. Nawet przypadkowe uderzenie o framugę drzwi może spowodować odkształcenie paznokcia. Bez echa nie pozostają także inne dolegliwości mogące wpłynąć na kondycję naszych stóp – nadwaga, czy nieprawidłowa postawa.

Jak sobie radzić z wrośniętym paznokciem

Gdy zobaczysz, że w okolicach wrośniętego paznokcia pojawił się obrzęk i zaczerwienie, które narastają – nie zwlekaj. Czym prędzej nasącz waciki w płynie odkażającym, które następnie podłóż pod paznokieć. Inną metodą jest udanie się do kosmetyczki, która może wykonać różnorodne zabiegi przynoszące natychmiastową ulgę (rurki korygujące, klamry). Oba są bezbolesne i powodują, że płytka odrośnie prawidłowo. Niestety niektóre z tych zabiegów nie należą do najtańszych. W trudnych przypadkach, gdy stan zapalny jest już bardzo rozległy, należy udać się do podiatry (podologa). Jednak najlepszą radą na wrastanie paznokci jest po prostu zapobieganie takim problemom. Warto zatem systematycznie sprawdzać stan swoich stóp. Stałe ich obserwowanie pomoże w porę zareagować na to wstydliwe schorzenie, a im wcześniej zareagujemy tym szybciej uporamy się z tym problemem. Co najważniejsze profilaktyka zaoszczędzi nieprzyjemnego bólu jaki towarzyszy wrastaniu paznokci, na przykład podczas chodzenia.

Źródło: dobra-rada.pl
Wpis: Centrum Rehabilitacji i Fizykoterapii w Manchesterze na Eccles tel. 0161 707 1983

Sunday 1 September 2013

Poznaj nasze opinie: Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa

Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zwane też chorobą Bechterewa, jest przewlekłym, postępującym schorzeniem układu ruchu o nieznanej przyczynie, procesem chorobowym obejmującym przede wszystkim stawy krzyżowo-biodrowe i drobne stawy kręgosłupa.


Spośród chorób typu reumatycznego jest jednostką spotykaną najczęściej po reumatoidalnym zapaleniu stawów, czyli gośćcu przewlekłym.


Skutkiem toczącego się procesu chorobowego jest ograniczenie ruchomości w stawach krzyżowo-biodrowych i kręgosłupa na skutek przede wszystkim nadmiernego kostnienia aparatu więzadłowego.

Nadmienić jednak należy, że u pewnej liczby chorych omawianym procesem objęte są także inne stawy, np. stawy kolanowe i skokowe.

Proces chorobowy atakuje przeważnie młodych mężczyzn, w wieku 20-30 lat.

Objawy. Początkowo są niecharakterystyczne. Chorzy skarżą się na:

Fizykoterapia, Rehabilitacja i Masaże Fizykoterapia, Rehabilitacja i Masaże

  • postępujące osłabienie,

  • ogólnie złe samopoczucie,

  • brak apetytu,

  • niecharakterystyczny ból w okolicy krzyżowo-biodrowej, promieniujący do pośladków i tylnej powierzchni ud,

  • bóle kręgosłupa, zwłaszcza podczas ruchu.


Choroba postępuje raczej powoli, prowadząc do nasilającego się usztywnienia kręgosłupa, który przy skłonności do odwapnienia kręgów i uwapnienia więzadeł przybiera radiologicznie wygląd kija bambusowego.

Na skutek zmian w stawach krzyżowo-biodrowych dochodzi do postępującego ograniczenia ruchów kończynami dolnymi, w wyniku zaś zmian w stawach międzykręgowych oraz żebrowo-kręgowych - do usztywnienia i ograniczenia ruchów klatki piersiowej. Dolegliwościom narządu ruchu bardzo często towarzyszą nawracające odczyny zapalne tęczówki oka.

Zapobieganie. Aktywność ruchowa i zabiegi fizykoterapeutyczne zapobiegają wystąpieniu trwałych usztywnień i ogólnemu kalectwu.

Leczenie bardziej przykrych dolegliwości powinien prowadzić lekarz reumatolog. Korzystne efekty daje także leczenie sanatoryjno-balneologiczne połączone z fizykoterapią.

Autor: Prof. dr hab. med. Kazimierz Janicki
Źródło: Fragment publikacji "Domowy poradnik medyczny" pod redakcją Kazimierza Janickiego. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa
Wpis: Polonijne Centrum Rehabilitacji Ruchowej i Fizykoterapii tel. 0161 707 1983

 

Poznaj nasze opinie: Reaktywne zapalenie stawów - pytania i odpowiedzi

Pod nazwą reaktywnego zapalenia stawów kryją się automimmunologiczne procesy zapalne dotyczące układu ruchu i związane z przebyciem infekcji.


Istnieje prawdopodobieństwo, że we wczesnej fazie zakażenia dochodzi do przejściowejobecności czynnika patogennego w obrębie zajętych stawów.


W dalszych etapach choroby nie stwierdza się obecności żywych bakterii w obrębie zajętych stawów, toczy się w nich natomiast nieprawidłowa reakcja układu odpornościowego. Przebieg ten odróżnia reaktywne zapalenie stawów od procesu ropnego, w którym bezpośrednią przyczyną objawów jest obecność drobnoustrojów w stawie. Reaktywne zapalenie stawów należy obok zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, łuszczycowego zapalenia stawów oraz zapalenia stawów towarzyszącego zapaleniu jelit do tzw. zapaleń seronegatywnych.
Dlaczego seronegatywne?

W surowicy chorych nie stwierdza się obecności czynnika reumatoidalnego klasy IgM. Na tej podstawie seronegatywne zapalenie można odróżnić od reumatoidalnego zapalenia stawów, w którym najczęściej czynnik reumatoidalny jest obecny. Do innych cech rozróżniających te dwie choroby należy łagodniejszy przebieg oraz brak symetrii w lokalizacji objawów stawowych u osób z reaktywnym zapaleniem stawów.

Kto zachoruje?

Do seronegatywnego zapalenia stawów dochodzi najczęściej po infekcjach przenoszonych droga płciową, przebyciu zakażeń dolnych dróg moczowych, zapaleniu szyjki macicy, rzadziej - w następstwie infekcji prostaty, najądrza, jajowodów, przewodu pokarmowego czy układu oddechowego. Istnieją wrodzone predyspozycje do zachorowań na seronegatywne zapalenia stawów. Dotychczas udowodniono związek zapadalności na to zapalenie z obecnością antygenu zgodności tkankowej HLA-B27. U osób z tym antygenem przebieg zapalenia stawów jest zazwyczaj cięższy. Choroba występuje zwykle w trzeciej dekadzie życia, dziesięciokrotnie częściej u mężczyzn niż u kobiet.

Centrum Fizykoterapii i Rehabilitacji - Podiatria i Ortopedia Centrum Fizykoterapii i Rehabilitacji - Podiatria i Ortopedia

Udowodniono związek pomiędzy reaktywnym zapaleniem stawów a infekcjami
z udziałem następujących drobnoustrojów:
- Chlamydia trachomatis, Neisseria gonorrhoeae, Ureaplasma urealyticum
(odpowiedzialne za infekcje dróg moczowych i infekcje przenoszone drogą płciową),
- Salmonella typhimurium, Salmonella enteritidis, Yersinia enerocolitica, Camphylobacter
jejuni, Shigella flexneri (pałeczki jelitowe),
- Chlamydia pneumoniae (bakteria typowo wywołująca infekcje układu oddechowego,
przez niektórych uznawana za czynnik rozwoju miażdżycy i astmy),
- wirus HIV.

Jaki jest przebieg choroby?

Obok skąpoobjawowych przypadków reaktywnego zapalenia stawów, występują postaci z wysoką gorączką i złym stanem ogólnym. Objawy choroby rozwijają się w okresie kilku tygodni od przebycia infekcji. Występuje duża zmienność pod względem lokalizacji objawów.

Układ ruchu. Ból, wysięk, obrzęk, ocieplenie i zaczerwienienie może dotyczyć jednego lub kilku stawów. Niekiedy spotyka się postać z wędrującymi objawami. U ponad 70% chorych objawy występują w stawach kolanowych. Rzadziej zajęte są stawy skokowo-goleniowe, stawy stóp i rąk - z charakterystycznym obrzękiem palców. Proces zapalny może umiejscowić się także poza stawami. U 30-50% chorych dochodzi do zapaleń przyczepów mięśniowych - najczęściej w okolicy kolana, łokcia, palców rąk. Bóle pleców są tym częstsze, im bardziej przewlekła jest choroba. Zajęcie stawów krzyżowo-biodrowych w przebiegu reaktywnego zapalenia stawów (zwłaszcza u osób za pozytywnym antygenem HLA-B27) świadczy niekiedy o przekształcaniu się schorzenia w zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa. Bóle w obrębie łydek i stóp bywają związane z zapaleniem ścięgna Achillesa i zapaleniem rozcięgna podeszwowego.

Układ moczowy. Objawy zapalenia dróg moczowych należą do najczęstszych skarg zgłaszanych przez pacjentów z reaktywnym zapaleniem stawów. Zapalenie może dotyczyć pęcherza, cewki moczowej, prostaty, jąder, jajników, jajowodów, będąc czasem przyczyną bezpłodności. U mężczyzn często występuje owrzodzenie prącia przy ujściu cewki moczowej, co sprawia, że rozpoznanie reaktywnego zapalenia stawów stawiane bywa nieraz przez dermatologa lub wenerologa.

Skóra. Do dermatologicznych manifestacji tego autoimmunologicznego schorzenia należą plamisto-grudkowe łuszczące zmiany skóry podeszew i dłoni, niekiedy powodujące uszkodzenia paznokci. Rzadziej zmiany skórne pojawiają się na innych obszarach skóry kończyn i tułowia. Szczególnie trudne jest różnicowanie z łuszczycą, ponieważ w jej przebiegu również dochodzi do zapalenia stawów spowodowanego reakcjami autoimmunologicznymi.

Przewód pokarmowy. Występujące u osób dotkniętych chorobą bóle brzucha i biegunka (niekiedy krwista) mają różne przyczyny. Przyczynowy związek z seronegatywnym zapaleniem stawów miewają infekcje przewodu pokarmowego. Istnieją jednak również autoimmunologiczne choroby jelit (np. wrzodziejące zapalenie jelita grubego) o naturze zbliżonej do reaktywnego zapalenia stawów.

Oczy. Narząd wzroku bywa kolejnym siedliskiem stanu zapalnego u chorych z reaktywnymi reakcjami stawowymi. Bóle oka i zaburzenia widzenia mogą mieć związek z zapaleniem spojówek (objaw częsty - stwierdzany u co trzeciej osoby z reaktywnym zapaleniem stawów), tęczówki, naczyniówki, twardówki, a także zapaleniem oraz owrzodzeniem rogówki. Współistnienie autoimmunologicznych zmian zapalnych w obrębie oka, cewki moczowej i stawów określane jest mianem zespołu Reitera.

Układ sercowo-naczyniowy. Zajęcie serca i naczyń w przebiegu reaktywnego zapalenia stawów jest na szczęście rzadkie, jednak powikłania związane z chorobą bywają groźne. Zapalenie aorty może prowadzić do destrukcji zastawek półksiężycowatych i niewydolności krążenia. Zapalenie mięśnia sercowego bywa przyczyną zaburzeń rytmu serca, stanowiących nieraz wskazanie do wszczepienia stymulatora.

Jak leczy się reaktywne zapalenie stawów?

U większości chorych po paru miesiącach dochodzi do samoistnego wyleczenia. Szacuje się jednak, że u co piątej osoby choroba przechodzi w postać przewlekłą z objawami utrzymującymi się ponad pół roku.

Skuteczność leczenia zapalenia stawów antybiotykami jest przedmiotem kontrowersji - reakcje zapalne nie są powodowane przez sam drobnoustrój, lecz raczej - przez kompleksy immunologiczne związane z reakcją organizmu na jego obecność. Z drugiej strony, podanie antybiotyków może wyeliminować drobnoustroje przebywające w organizmie w formie nieaktywnej - jak to bywa w przypadku infekcji Chlamydia. W przypadku, w którym przyczyną zapalenia było zakażenie z udziałem Chlamydia trachomatis, konieczne jest również leczenie partnera seksualnego. Obecnie brak jednoznacznych dowodów wskazujących na efektywność stosowania antybiotyków w leczeniu reaktywnego zapalenia stawów związanego z infekcjami jelitowymi.

W ostrej fazie choroby wskazane jest ograniczenie aktywności fizycznej i odpoczynek, zaś w okresie przewlekłym - podjęcie usprawniania ruchowego w celu zapobieżenia konsekwencjom unieruchomienia oraz poprawy zakresu ruchu w stawach i siły mięśniowej.

W leczeniu objawów stanu zapalnego przydatne jest miejscowe stosowanie zimnych okładów, zaś ogólnie - niesteroidowe leki przeciwzapalne. W wybranych przypadkach zasadne jest podanie iniekcji sterydowej do chorego stawu lub w okolicę zmienionego zapalnie ścięgna.

W opornych przypadkach stosuje się leki silniej hamujące reakcje odpornościowe, m.in. encorton, sulfasalazynę, metotreksat czy azatioprynę.
Źródło: forumzdrowia.pl
Wpis: Specjalista Rehabilitant i Masażysta - Polskie Centrum Rehabilitacji przy Prywatnej Przychodni w Manchesterze

 
Aby spotkać się z jednym z naszych specjalistów lub lekarzy możesz umówić się telefonicznie na wizytę do naszej placówki w Manchesterze tel. 07955 280 690, 0161 707 1983, 0844 209 2149